Прва платичка. Во рок од 2 месеци и дипломирав и работичка си најдов ( без врски ) Feeling proud of myself .
Знаеш дека си уморен и ти треба сон кога темата „Мување на пијано“ ја сфаќаш „Мување на пијано(врз музичкиот инструмент) Отишол мозокот...
Не си единствената што помислила така за темата,еве јас одморена и наспана бев кога ја видов темата па исто помислив. Дијалектите чуда прават
Прекрасно си поминав на свадба,додека го игравме првиот танц заедно со младоженецот и невестата прекрасно се чувствував,видов толку љубов во очите на љубовта моја,како само ме гледаше и ми пееше,ах,незаборавно . Сега го чекам мојот ден. Ви посакувам пријатна ноќ *
Мисла на вечерта: И кога си горе и кога си долу, никогаш не заборавај, тркалото се врти! А сад, лаку ноч! p.s. Eмотикониве ме прават да се осеЧам младо
Разликата помеѓу машко и женско пријателство е што машкиве се бранат, се кријат еден со друг, па макар и не биле некои блиски пријатели, а женскиве само гледаат да си наштетат, да извлечат некоја корист, си љубоморат една на друга, па колку и да се блиски, во секој момент може да си закачат нож в грб. До кога вака?
Понекогаш човек убаво е да си ги напише чувствата и мислите на лист хартија колку и да се глупи и безсмислени.Човек ке помине многу тешкотии во животот крос кои и научил некои животни лекции кои го прават се поздрел а богами и големо пробудување кое ке ви го смени животот .
Трипам сабајлечки Истурила мајка ми трошки леб на тераса,јас се израдував,почнав да скокам по дома и одма и реков на сестра ми дека наврнало малце снегче. Е ај сега објасни и дека јас сум шљаки и дека нема ич,ама ич снег И да,тоа „на пијано“ и јас го прочитав како инструмент. Цело село шмрче бело јооооој!
Мислам дека е време да се пензионирам од форумот. Ако некој го дознае вашиот ник (вие немате поим кој) и упорно се труди да ве исфрли од игра време е за пензија. Не ме чуди веќе воопшто зошто некој се откажал или се повлекол од од овој виртуелен свет. Троловите така лесно не си одат се додека некој не им даде отказ. Тоа сакав да ви го кажам вие мили човечиња.
Ех мор, ами еднаш, гледам една членка детективка одговорила во темата Гледање на кафе, а првично ја читам Детективка на кафе и си мислам, бре, ама се оригинални и таква тема отвориле, кога читам повторно темата си е Гледање на кафе, а никот на членката детективка.Тоа е, кога ќе направи умот еден микс
Ни рекоа на школо на едно дете брат му имал проблеми со црниот дроб. Требало да оди на операција за да му пресадат нов. Имал 23 години. Колку суров знае да биде животот. Додека ние се жалиме за банални работи, некој не може да има нормален живот. Ни рекоа да донираме најмалку 50 денари. Ќе дадам повеќе. Ќе издвојам од заштедените пари. Ги чував за маичка за во лето. Ама што ќе ми е мене маичката кога некој се бори за општото здравје. Не знам како се донира, немам сметка, немам ништо... А сакам да донирам. Донирам кога од школо ќе ни побараат, бидејќи не знам друг начин. Но секогаш кога ќе ми се даде шанса, ќе донирам. Нема поубаво чувство од тоа да знаеш дека некому си помогнал. Имало некој случај, некоја тригодишна братучетка на другарка ми имала леукемија. Собирале пари луѓето од соседите. Таму околу нив живееле еден богат човек, другите нормални и еден многу сиромашен. И ви се верува ли, сиромашниот дал 1000 ден., а богатиот само 100. Не знам како душата му дозволува такво нешто, толку скржавост, толку нечовечност... Ќе речете, не секој бокат човек по дифолт е скржав. Богатите не би биле богати ако своето богатство го делат со другите. Сиромашните, и тоа што го немаат, и тоа ќе го поделат. Бидејќи знаат како е, знаат како е кога очајно ти требаат пари, а едноставно ги нема. Донирајте, ако не за друго, бидејќи еден ден тркалото ќе се сврти, можеби вас ќе ви бидат потребни донации, иако со сето срце посакувам никому да не му се случи тоа. И запомнете...
Чекам на шалтер во суд, а пред мене еден дечко. Доаѓа еден чичко во меѓувреме, нé заобиколува нас двајца како да не постоиме и си застанува прв. Дечково: Господине, каде се наоѓате? Овде има ред! Прво сум јас, после мене е дамата, па вие. Дамата бе Толку чудно ми падна, што почнав да се развртувам лево-десно, да не има некој друг позади мене Досега ме класифицирале како девојчето, девојката, дадичката, еднаш дури и тетката ( ), ама како дамата никогаш. Па си фрлам еден поглед сама на себе, обидувајќи се да одгатнам на што се должеше таквото дефинирање. И ете така, тоа ми беше единствена светла точка на денот. Зашто времево е грдо, јас се влечкам од еден во друг автобус, доручкувам додека брзам по тротоар, а во исто време со чадорот се обидувам да се одбранам и од дождот и од несовесните возачи... И притоа си плачам за кафе. Има моменти кога само сакам да замижам и да замислам дека не сум тука. И баш во тој момент на радио Игор пее: Сега и туууукааа... Бреееј, си викам... Човек да не може на раат ни да си фантазира.
Имам единствен и многу опасен порок - спијам по 12+ саати, кога сум слободна нели, за да се надокнади неспиењето од х часови кога сум активна со свега и свачега. Не знам, алал да ви е на сите кои си станувате во разумно време во слободен ден, јас очигледно никогаш нема да се откажам од ова опасно задоволство. А да бидам искрена - немам ниту желба, си ги обожавам духот и телото кога ми е одморено и смирено, без да се тресам и да ми паѓа главата, или по грешка да си ги соберам подочниците во градникот наместо деколтето , па и да мрчам како накиснат мачор кога сум станала многу рано вака на убав и слободен ден од обврски. И додека си го пијам кафето кое не можам да се решам дали ми е утринско или попладневно, си добивам убави вести за продолжена заедничка недела, зашто викенд е премногу како да ви кажам, мејнстрим. Листата за купувањето од секаков вид ми е направена, а тоа што имам проект пред мене може и да почека зашто сите други нешта во животов моментално ми се на пауза додека трае ова. Па и нека потрае, аман, сум заслужила да се одморам како човек, побогу!
