Е, ќе почекаш за нешто такво, зашто класично дислајк копче за изразување негативен став околу слики и објави нема да постои. Извор СДК 5 am and I'm still awake... Oh well, at least I am doing my nickname complete justice.
Ах од кога не сум се разбудила во 12часот попладне ,конечно чуствувам дека сум наспиена и одморена Ви посакувам убав ден на сите
И некако, од ден на ден, се пореален ми станува фактот дека ќе си одиме од тука. Јас и тој, и на страна ќе пробаме да си ја градиме среќата. И дека тука ќе оставиме се. Дека нема да ги имам вечерните ритуали со мајка ми, каде таа ги испружува нозете на 5 минути на прастарата столица за да собере сили да оди да се истушира, а јас и го давам телефонот да поигра 2048 на кратко. На крај да го остави жалејќи се дека не може да направи повеќе од 1024. А во меѓувреме јас и ја пружам раката со крената пижама да ме почешка. И ќе одиме преку океанот, или ќе се заглавиме доживотно во кредити. А не можам веќе да ги гледам како се мачат. Не се веќе во цутот на младоста. Вака знам дека и нив ќе им помогнам. А душата боли.
Другите луѓе не се лек за одредени психички недостатоци и болка. Другите луѓе не се утеха, ниту пак се должни да ни ги потполнуваат недостатоците. Другите луѓе се исти како нас, збунети, загубени, сигурни, среќни, тажни, стабилни, разочарани, восхитени, разнобојни. Универзумот кој се крие во нечива душа не мора да биде засолниште и за твојата, за да можеш да кажеш дека си дел од него...
Дојдов да ви кажам дека вчера ја украсив елката Цела елка сама си ја украсив. И сестра ми ставаше лампиони, ама јас сите до еден ги преместив Сега, ако не друго барем елкта и Дедо Мразовците ми прават задоволство. Затоа што се разбудив тажна, а спиев преку 10 саати. Некако, сакам нов почеток, а уште не сум ставила крај. И сакам да се решам и да се сменам, да се ослободам од минатото, ама немам муда, од нешто како да се плашам. Вчера по не знам кој пат, ми се даде коментар дека сум чудна Е баш фала, многу ми е гајле. Во тој поглед, не се менувам
Bez razlika dali sakate da veruvate ili ne ne se site luge isti kako vas.Ne se site gresnici tolku kolku i vie.Nekoi se duri i pogolemi.Veruvale ili ne prifatile ili ne ne ocekuvajte sekoj deka mora da razmisluva kako vas.A dali ste i vie samite sigurni deka sakate da e taka?Vasiot zivot e samo vas a nivniot?Ne e loso da sfatite deka nivniot ne e vas.I ne ste vie tokmu onie koi mozete da tvrdite vo tugo ime. Zarem ne vi e dovolno sto upravuvate so samiot sebe?Ako ste stanale nezdovolni od toj tek probajte da naucite kako da go ispravite namesto da skokate vo prostor koj ne e vas.So lesno..
Среде соба високо елката ни стоииииииии тмтмт. Уште еден згоден дедо мраз и фали, да ја чува елката не за друго.
СДК ... колку и да сакам да си ја зачувам позитивата, ме влече конфузнава средина надолу ... Не дозволувам, се борам, се издигам ама сам против се е тешко. И затоа се повеќе во мене расте желбата и мотивот за далечниот пат кој ме чека и кој се надевам со Господ напред ќе ми биде отворен ... Тоа ќе биде целосна промена на простор, време, народ, навики ... И верувам таму позитивата само ќе ми се множи многу пати, нема да ми се одзема. Ма сигурна сум!
Јас, шолја кафе, griotte чоколатца и полна маса материјали. Слушалките во уши, а часовникот одбројува после полноќ. Краен резултат - пет честитки и прсти излепени со светкавци и течен лепак. Првата тура е готова, втората чека да добијам инспирација и да ме фати несоница
Сакам да набавам костум ко мечкана шо шетат скопје и да одам да го изнагледам и ИЗНАГУШКАМ тој шо го сакам,зш само така ќе преживеам да го гледам подолго без да се поцрвенам хаха .
Dali navistina kafeto svareno na pechka na drva i ispieno vo drustvo na mama i baba e poslatko?? ili staream??
добро не разбирам како се дозволени овие реклами на гугл кром???????? И кај вас ли се или само јас ја имам честа? глупавиии ли се
Home Alone и Ice Age ( покрај неколкуте од листата на филмови што ја имам ) НИКОГАШ ДОСТА и да заврши и пак од почеток да го пуштам веднаш веднаш веееднаш, нема да кажам Не. Е тоа ме мачело да кажам
Постојано се жалиме од проблемите во животот. Но каков би бил животот без нив? Мора да има по некој проблем што ќе штрчи. Ние премногу внимание им обратуваме на проблемите. Ако се свртиме кон малите и позитивни нешта во животот, проблемите сами ќе исчезнат. "When things go wrong, don't go with them." - Elvis Presley
Не го сакав ова. Еј, време, врати се назад! Заборави да се поздравиш со мене! Животот се менува, знам. Но, не мислев дека за толку краток период ќе се смени се`. Плачам за минатото. За една последна прегратка, за еден последен ден во тие времиња.
Се прашувам зошто сум бесна и гневна...... Зошто се чувствувам како никој да не ме разбира. Дали воопшто знаат како е секој ден да се бориш со сакам и морам. Не незнаат како е .....Не сакаш ама мораш. Мораш да се смееш. Мораш да се дружиш. Мораш да отидеш на венчавка. Мораш да учествуваш во бесцелни и неважни дискусии ...... Мораш да се однесуваш како ништо да не се случило..... Нозете одвај ти се влечат, срцето ти крвари, душата те боли, умот ти вели можеби е подобро да се однесуваш како што се чувствуваш,но однекаде долетува тоа ''мораш''..... Немаш ниту грам волја и сила,но Мораш затоа што животот продолжува ...... Мораш затоа што во спротивно другите мислат дека сакаш да те жалат и сожалуваат..... Мораш затоа што светот го очекува тоа од тебе...... А ти не очекуваш ништо од никого....Ама баш ништо..... освен можеби некој да те сослуша и да ти каже те разбирам..... Се прашувам дали сум лута сама на себе па затоа сум разочарана од другите. Можеби пак сум му лута на животот кој ме натера да го решавам нерешливото, да го менувам тоа што не сакам да се промени, да се борам иако знам дека војната е изгубена, да легнувам со солзи,а да станувам со подочници, да ја сватам вистината во зборовите ''Најголемата загуба во животот не е смртта туку она што (за мене поради неа ) умира во вас додека сте живи'' .....
Ако после кафе шемата уште пола саат не ја 'џвакаш' лажичката низ град, исто ко да не си бил на кафе..
