Интересна приказна. Вчера, околу 2 саат вечер, ја поминувам Партизанска (помеѓу Делишес и Жито Лукс-от), и дојдов до средина булевар. Таму стоеше убава сино-ока девојка што беше доста попијана од мене, и почна да ми збори да ми вика како сум, од кога се неаме видено (не се знаеме btw) и силно почнавме да се гушкаме. Не се знаеме ни двајцата кој сме ни што сакаме. Изгледа и заличив на кул тип. Ми вика на кај идеш што ќе правиш (она пиела со друштвото), и реков барам трафика да си купам Кока-Кола. Зборови неможат да го опишат разочарувањето во нејзините очи Лепа фино си продужи напред без ништо да каже, а ја отидов у лево у трафиката позади автобуската и тоа беше тоа. Ваљда замислуваше дека ќе кажам дека продужавам у балет или слично или дека барам за пиење хахахаха
Ах Капетане, што ти мислам јас ни сам на себе не си мислиш ... Ти си капацитет кој верувам тука нема да го заврши животниот пат. Квалитетот тука не може никогаш да дојде до израз, ни до вистинска почит, ни до нивото кое го заслужува поради рестото ... Затоа што неквалитетот ги има сите привилегии. Ти, ти твојот квалитет верувам ќе го негуваш негде ван граници, а ако во случај останеш тука, ти посакувам многу среќа! Е тоа е тоа, што мене не ми дава волја овде. А после се: основните правила на општо живеење, стандард, несреденост на системот (кој го нема) ... итн. Бев, видов и сфатив! Тука не се пронаоѓам повеќе.
Оф, оф, како на некои фацки да им докажеш дека иако успеале и натрпале ова или она, се вработиле на мизерно работно место или што и да е императивот, не е во прашање некаква поголема способност во однос на некој друг? Да, навистина не е. Би напишала книга во неколку тома...ама дали ќе ме разберат. Некогаш не е во умот и способностите, некогаш е длабоко во душата... дури и не ни знаеме. Има супер поспособни и тоа - до тебе е има многу, многу поинаква претстава за нештата отколку грубост како што најчесто и ја користат сакајќи да кажат - ти нечиниш и си глупав... Да знаете каква фасцинантна девојка запознав... такво прекрасно суштество во живот немам запознаено. Интелигентна, начитана, образувана каде не, препаметна, преубава ако се фаќаме за тоа толку зборувано физичко ниво, нормална е и така натака, ама... ете нешто кочи... душата. И пред да давате дијагнози -сигурно е луда, депресивна, анксиозна... да ви кажам дека нема ништо од тоа, туку нешто многу друго. Живот во бои... И да се надоврзам на муабетот што сте го начнале горе... Не дечки, нема врска со земјата, има врска со луѓето. Од кого сакате да избегате? Од себе или од земјата? И тука можете да трчате наутро и да седите сами на ручек или кафе и што и да е... само не го правите, прашањето е зошто? Зошто ве познаваат? Каде и да одите си се носите, како полжавчето куќичката... Колку ќе одлучите да ги обоите работите, толку е... Таму некаде сте само далеку од она што сте тука... И некако се надоврзува на ова што погоре го пишував. И да, не би ви препорачала да правите смол ток особено во северозападните Европски земји, не е бајковит и филмски животот, тоа е реткост. Навикнете се на повеќе молк и да си ја терате работата во која ќе заборавите уствари се од ова што сте го набројале, освен трчањето наутро и пиењето сам кафе, до душа токму тоа ќе биде што мразите, нема да имате со кого да пиете кафе и да јадете во друштво...
Многу ми се допаѓа музиката што ја слушам моментално, ама не можам да најдам асални клипови за да ја споделам. Плус, пак сум со грипов. Ич не-фер ова денов мислам.
^ ^ Лилит, секој со свој избор, секој индивидуално се соочува со срединава ... Не секој со време се пронаоѓа тука. Затоа бара излез. На крајот од денот нели, секој и со својата среќа. Некому е тука, некому негде таму ... по северно, по западно може и по југозападно ... Moжно е се'.
Bese 26januar 2014g koga edni mali ocijna me pogledna i mi go napravija zivotov poubav i posrejken. Od toj den jas sum najsrejkna,vesela,radosna,zadovolna i najnasmeana majka. Od toj 26januar pocnav da ziveam i bidam srejkna Prvite guganja,prvata nasmevka,dvizejne,zborot MAMA i sekoja tvoja nasmevka i nov cekor mi go uspolnuvat denot i zivotov so srejka. SREJKEN 1vi RODENDEN NA MOJATA CERKICKA Mama ti posakuva se najubavo vo zivotot,da mi imas ubavo detsvo i ubav zivot. Princezata mamaina denes mi duvna prva svekicka da mi duvas uste 120 cedo mamino srejko na mama i tato
Најлошо се чувствувам кога никој не ми кажува каде грешам, кога јас сама знам каде ми е грешката, и најлошо е кога си разочаран сам од себе. Сите други грешки можат да се поправат со неколку гушки, со неколку мили зборови, ама ова не знам како би се надминало.
Ок. Помина. Помина уште еден лош период. Ја поминав "рехабилитацијата". Намб муд он. Патем, се осеќам ослободено, ја истресов негативната енергија од мене.. Еден испит зад мене... 4 ту гоу...а со времево не стојам најдобро...па стискајте палци!! Морам да намалам внес на кофеин...ама слабо ми иде... шо да праам...кога она што ти причинува задоволство е најтешко да го откажеш.. Пусто турско.. колку ми е само незаменливо!!! Обично коа се препираме со брат ми околу нешто, знам да му речам дека за едно турско би го трампала... ама си знае тој дека се зезам... или не?! мммм....
Се повеќе сум сигурна дека животните се ПОВЕЌЕ ЛУЃЕ за разлика од луѓето. Немам зборови, животните, дури и они крволочни, не забораваат добрина. http://www.kurir.rs/zabava/ludi-sve...coveka-koji-mu-je-spasao-zivot-clanak-1665923
Нема ништо поубаво од мали бели кристалчиња кои ти го скокоткаат лицето и ти ја прскаат косата. Навистина малку задоцнето, но пријатно изненадување...
Можеш да се разбудиш со мисла колку се нереални соништата. Да го живееш денот обидувајќи се да ги сватиш. Но секогаш заспиваш знаејќи дека можеш да го оствариш секој твој сон... бидејќи од утре е нов почеток, а патоказот покажува само една единствена патека на животот и мечтите, а тоа е љубовта!
