Сте пробале некогаш сами на себе да си дадете совет ? Што би му кажала на некој во моментот да ме замоли за мислење и совет. Немој да се откажуваш, стигни до целта и немој да размислуваш за иднината толку многу зошто нема да уживаш во сегашноста. Навечер пред спиење не мисли на утрешниот ден мисли на тоа како се одмараш на некоја егзотична плажа со коктел во рака или како си лежиш покрај некој камин и гледаш како врне снег или пиеш кафе и гледаш како бродовите стигнуваат на пристаништето... Најважно е на крајот на денот да заспиеш мислејќи на нешто што те исполнува и те прави среќен. Доволно е едно извини или прости ми за се, но тоа веќе спаѓа во ситуациите што само те тераат да мислиш што би било кога би било, а не да си уживаш на плажа
Eeee,zatoa. Zatoa sto ke sfatime ama malku pokasno,ne togas koga nie mislime deka treba. Zatoa sto,veruivala ili ne,taka e naj pravilno. Zatoa sto,taka treba,za da se izbalansira ramnotezata megu zvezdite. Ednostavno,zatoa,bez nikakva pricina. Za da eden den sfatime deka taka bilo naj pravilno,za nase dobro. Prosti,cuvstvuvam deka nema vrska tvoeto prasanje so moeto izlaganje,ednostavno imav visak "energija".
Зошто е сеопфатно прашање кое одговара во секоја проблематика на човековото постоење. Фино што ти е погоди да се издишеш, какво лутење За жал некои Зошто? немаат одговор, или е прекомплексен за простопроширени реченици, за еден универзум, за еден човечки живот. Ја нешто безвезе лупетам убило ме сивило....
Nema zosto sto nema svoe zatoa. Samo za nekoe treba vreme da se otkrie. Edinstvena kompleksna rabota vo zivorot e opstojuvanjeto na edno bebe vo majcinata utroba i negovoto postoenje posle toa.
Жално е колку некогаш луѓето ги потценуваат оние што молчат. Оној што премногу зборува има шанси да биде омилен или омразен, ќе биде почитуван или не, ќе биде оној паметниот или оној глупиот, оној што знае што кажува или оној што тресе зелени, ама тој молчаливиот ќе биде секогаш оној што ништо не разбира. А баш во нив е мудроста. Во оние што знаат кога треба да се зборува. Оние на кои секој збор им е златник. И нив радо би ги слушала додека молчат.
И така решив јас да пишувам на форумов. И пишував. И мистериозно ми исчезнаа 10 мислења. И повеќе не ми се пишува...
Само сакам нешто да ве прашам: Каква боја се моите очи?! - Зелени, нели? Каква боја е мојата коса?! - Кафеава, нели?! Каква боја е мојата кожа?! - Бела, нели?! Не можам да ја разберам вашата потреба од тоа да ја обоите мојата љубов, талент, знаење?! Зарем морам некому да припаѓам? Зарем не си припаѓаме сите само самите на себе? Тогаш зошто јас морам да ви припаѓам вас за да добијам шанса да ги остварам своите соништа?! Не припаѓам јас во тој бесчувствителен свет на луѓе со скршени крилја, луѓе со скршени срца, луѓе со празни мисли, луѓе со долги јазици... Нема да ви дозволам да ме обоите со бојата на рамнодушноста, нема да ми ги скршете крилјата, ниту пак да се смеете на моите соништа! Зошто тие се моето најголемо богатство, зошто тие немаат рок на траење, а го имам цел живот пред мене на располагање... И се додека имам сонови - не се плашам! Зошто знам дека сум жива и дека имам за што да живеам!
На изглед, сум баш просечно девојче. Не сум ни нешто посебно убава, ни пак сум грда. Секако сите имаме несигурности и често сум била и јас несигурна во себе, но во глобала сум задоволна од мојот изглед и свесна дека тоа е само една надворешна амбалажа на личноста. Не сум имала поголеми комплекси поврзани со надворешниот изглед, чисто за него денес ми се ломоти... Но, понекогаш бре луѓе ми иде од внатре онака некоја енергија, некоја желба голема да сум некоја високаааа, природна лепотица онака од оние што се будат на сабајле убави... Имав една таква другарка. Верувајте од спиење на сабајле ќе станеше и без 1грам шминка изгледаше беспрекорно! Едноставно до цртите на лицето е. И сите мои симпатии неа ја бендисваа. Сите. До еден. Мислам ги разбирав и зошто бидејќи девојчето не само што беше лепота туку и препаметна и преинтересна личност. Сигурно си имаше мани сите си имаме, ама таа ми е онака неисцрпен извор на убавина. Муабетот ми беше, ја гледав Бијонсе (иако знам дека има шминкери, фризери бла бла цел тој муабет) и онака не можам да си помогнам, а да не посакам да сум таква убавина. Масивна. Ни сама не се разбирам во потполност. Јас сум незабележителна најчесто. Ниска сум, ситна, слабичка, изгледам за помала и постојано сум незабележителна. И да не се разбереме погрешно, во повеќето од времето баш ми прија тоа. Ме мрзи да се расправам со внимание и луѓе и манири и триста глупости. Удобно ми е во своја кожа, само понекогаш вака ме маваат улавите и сакам да сум впечатлива девојка,а понатаму и жена. Макар што знам дека таква се станува и на многу други начини, не можам а да не се запрашам зошто на некои луѓе толку лесно им оди тоа? Онака од рака... Шармантност, впечатливост, доминантност... Whatever...
Кога денот ќе ја спушти завесата, ќе ја затвориме вратата на суровата реалност и ќе се осамиме во својот свет, сетете се на убавиот збор што како зрак ви ја затоплил душата во целата динамика на нештата. Секако дека постои, само недостасува малку време и желба за да ги премотаме сеќавањата. И кога ќе го пронајдеме, целата акумулирана негативност ја засенуваме со превезот на еден достоен момент за почит. Прагот што ја попречува нашата моќ за да го пречекориме, со доза на храброст и одлучност, може да го заобиколиме. Спротивставете им се на лутината и на бесот за да не се чувствувате нивни заробеник, а за сметка на таквата горчина, дозволете деновите кои биле причина за среќа да завладеат со вашата насмевка. Автотерапијата е најдобриот лек за се. Пробајте...
Сакам да кажам дека никогаш повеќе туѓите потреби и желби нема да ги ставам пред моите. Е така да си знаете ..
Советите што ги даваме на другите, се токму истите кои нам ни се потребни. Ви посакувам убав снежен ден! Бидете насмеани и правете ги работите што сакате да ги правите, а не што според некое непишано правилно, морате!
Жени!! Кога и да видиш маж кој го посакуваш, сети се на следното: Без оглед на тоа колку е убав, добар и забавен, духовит, талентиран или моќен... некаде седи некоја жена и пие шампањ затоа што се ослободила од него!
