И секогаш велам дека немам време да прочитам некоја книга, а дремам тука и читам кој колку бил затруднет. Тешко мене. И колку сакам на некои луѓе да им влезам во глава, да видам дали се толку самоуверени како што се претставуваат, а богами и како што изгледаат. Имаат ли оние луѓе кои ги идеализирам толку многу, понекогаш недоверба во себе, се сомневаат ли во своите способности, се плашат ли од неуспех? Оние со речник на кој се восхитувам, останале ли некогаш без збор? Оние убавите, го избегнале ли некогаш огледалото? Оние богатите, си ја купиле ли среќата? Оние како мене ќе заспијат ли некогаш во разумно време?
Prvo te vika so nego ti se spremas od strana prasuvas koga kako shto, nakraj ti vrti ti vika ke se spremam I idam. A jas be gadu, zaboravi deka me vikna? -ne ti Nejkes.(const odgovor) Auuuuu od koa vaka to davas odgovori za drug :'( A bash mi se ideshe si prev planovi shto kako so ke nosam, so ke kazam, so da zemam so mene ,kako da reagiram...Mi go unishti denoooooot :/ GADEEEEE Nezaspav do 3 ipol od vozbuda (ah da imav hrabrost se ova vo lice ke mu go kazev :/ Message sent to: my boyfriend
Нереално ми е. Мистр Биг момци секогаш сум ги држела на бек оф, па сега тешко ми е да се соземам дали е ова што го сакам. Го гледав утрово како шара по собата немирно и телефонот во рака, па смирено, а очигледно нервозно ќе си седне во фотељата и ќе издиши гласно низ нос... Имаше деј оф...идниот викенд јас не сум тука... Се навикнуваме, ама се плашам дека темпото ќе не голтне. И пак ќе спомне, а што кога ќе имаме деца? Кога ќе имаме деца, како ќе се гледаме и како ќе ги чуваме? A во себе си шепкам - децааа? Не сум помислила...на наши деца...ту би онест. И сега...го имам мистар Биг и не знам што да правам со него... Мистар Биг што сака деца и е поголемо дете од 5 годишно дете, а постар и мудар од 50 годишен маж... А се ми се допаѓа... од сите наши утра, немам едно неомилено, ама чувствувам дека имам уште толку многу да проживеам и да видам со него пред да заземе друг облик. Да ќутам и само да го гледам... да уживам и да се тегнам...да му ги кревам ролетните наутро и да се лути, да си ги менуваме кафињата и да си крадеме од чиниите, да ми прави форми со косата на перницата додека спијам...кои завршуваат во заплеткани топки. Се чувствувам удобно и сигурно, рационално или се заљубив скроз, зошто пеперутки ми летаат низ стомаков...?! Викенд, со него...
Edinica merka za iskrenost ne e drskosta. Edinica merka za napatenost ne e zlobata. Edinica merka za labilnost ne se nadvisnatrite problemi. Ova se samo propratni momenti od zivotot koj ni se serviraat no od nas zavisi kako nie ke se sapravime so istite. Zivotot go ostavil izborot vo nasite race. Nie sme tie sto brzame ili odlozuvame. Nie sme tie sto odbirame,kohga,sto,kako i so kogo. Nemozam da go razberam zborceto 'Mrazam'. Sto moze da me natera na omraza? Mozat nestata da mi se odmilat,da prestanam da gi sakam so ist intenzitet,no zosto da dozvolam omrazata da ja obvitka mojata dusa? Zarobena dusa moze samo da pogresi a ne i pravilno da rasuduva,da nosi pravilni odluki.
И‘ сервираш јадење на мачката и ја гледаш како јаде дури си вариш кафе. И јаде, и јаде, и јаде.... и одеднаш престанува. И гледаш оставила од сирењето. И си велиш... ...Човече, конечно успеав да ја најадам! Ма прекрасни суштества се!
Кога ќе видам деца на 12-13 години што се зрели и оформени личности, јас се гордеам со нив. Посакувам да бидам толку успешен родител што моето дете на 12 години ќе може да се вклучува во дискусии со постарите. Да може да поставува прашања и да учи, критиките да не ги прифаќа само како напаѓање, туку и како добронамерна помош. Да има добра смисла за хумор, да знае да си искаже мислење, да знае кога да зборува. Да биде умерено. Затоа што знам 12 годишни деца кои се позрели од личности што имаат повеќе од дупло години од нив.
Ги обожавам овие тивки саботни попладниња, кога сум сама, во хармонија со себеси, со време само за мене и никој друг. Телефонот на airplane mode, никој не ѕвони, а јас уживам во шолјата вкусно кафе, кое денес како за мерак посебно си го погодив, со книгата во рака, која конечно најдов време да ја дочитам. Ми требаше ваков ден, да си ја вратам рамнотежата, да си одвојам време за себе и за работите кои ме прават среќна. Ми беше во план да излезам, можеби и мини шопинг, ама решив да останам дома и мајке ми ова ми е најдобрата одлука во последно време Ми требаше барем еден ден одмор од луѓе, гужви, телефони и главата на сто страни. Сеуште сум во моите омилени топли пижами и уживам во тишината околу мене. Тотално се чувствувам исполнета после тивкото уживање. Се замислувам колку сум смешна од страна со развлеченава блажена полу насмевка на задоволство, ама ич не ми е гајле од што ми е убаво. Многу ми е убаво! Тоа што долго го чекавме јас и тој полека оживува, станува реалност и не можам да бидам посреќна. Го гледам како задоволно се смешка, ме гушка силно и ме и бакнува со возбуда и трепет, му ја чувствувам среќата! Значи како да ви кажам дека и да посакав, немаше да најдам подобар? Човекот на мојот живот секојдневно ме уверува се' повеќе и повеќе дека е дури и подобар од најдобриот што мислев дека е! Убав е животецов, среќна сум, среќни сме заедно, а заедно го можеме и невозможното. Се боревме силно, не се откажавме и конечно сме пред крајот. Сами успеавме да создадеме наше катче, скромно, ама полно со љубов. Извира од секој ќош! Среќа!
Бидете среќни додека сте здрави и живи. Моментално се наоѓам во странство, само ќе беше добро да бев на шетање или по некоја работа. На болница сум дечки, уште ова не ми се имаше случено, да завршам на болница во странство. Не е важно, не можам многу да пишувам, туку видов дека сум добила награда од ДМ. Не можам да го подигнам подарокот бидејќи ќе бидам надвор од Македонија уште доста време, па би сакала мојата награда да ја земе форумџиката која беше после мене на листата. Ако има некоја добра душа нека го сподели мислењево со ДМ, ќе ви бидам благодарна. Поздрав до цела Фемина, ве сака вашата waterllady.
Нема поубаво од тоа под епитетот пријатели да имаш личности со кои муабетот те остава најлезетски да го продолжуваш пиењето кафе, и со кои секоја средба ти резултира со губење ориентација за време. Луѓе коишто едноставно ти го обојуваат секојдневието и ти го исполнуваат со оптимизам, кои ти делуваат како антистрес терапија, како вежба за фацијалните мускули до ниво на предизвикување чудни погледи од страна на оние што не ве знаат во околина доколку сте во јавност... И да, дефинитивно од смисла за хумор, највеќе почитувам способност да се шегуваш на своја сметка. Обожавам easy going откачени луѓенца, и точка, и извичник! Онаков тип на луѓе кои не се нервираат за секакви ситници и не дозволуваат да им го расипат расположението. И не само што негативната енергија поради своите проблеми ја оставаат зад заклучената врата дома и не трујат луѓе што не се виновни за истата, туку имаат доблест ситуациите во кои се обрукале или оплескале нешто - да ги претворат во причина за искрена неконтролирана смеа во друштво. А кога на сето ова ќе се додаде и чиста душа, која колку што умее да влее позитивност кај сите, исто толку е неспособна за било каква зајадливост и исмевање на другите... колку и да е клише, се добиваат луѓе што навистина го прават светот поубав. Бидете опкружени со луѓе со кои секоја минута е квалитетно помината. Оние пред кои можете целосно да бидете свои, покажувајќи се во секакво издание и споделувајќи добро и лошо. Личности ослободени од завесата на предрасудите и со насмевка во улога на природна, трајна шминка која неизбежно ја пренесуваат на другите. Добра ви вечер!
Сакам да ја замолам личноста што до вчера ми се правеше другарка и ми мислеше добро, што до вчера ми велеше тука сум за тебе и ќе ти помагам, што и помагав кога и требаше, а кога не можев ме отфрли и ме навреди, да не ме споменува повеќе и да не плука по форуми, бидејќи јас искрено со неа не се замарам. Иако е помала од мене сите зборови искажани од тебе на вибер се само доказ колку си ми била другарка и вистинското значење на самиот поим. Само ќе кажам јас не ти враќам да те плукам бидејќи јас не сакам да бидам иста како тебе. Ти посакувам се најубаво во животот како и секогаш.
Ве молам, вратете ги, пуштете ги, вратете ги прекрасните животни од зоолошка во нивните природни домишта. Не знам на кого му е радост, кој се радува кога ќе се прошета низ зоолошка и интересни му се, луѓе тие се толку тажни. Зарем не можете да разликувате тажен поглед во очи, или едноставно како и се друго си мижиме? Да, замислете, и тие имаат чувства, и тие се тажни и нив ги боли. Душа е, секоја душа сака љубов и внимание. Сабота е, толку многу сум уморна, и разочарана.
Ептен сакам исполнети денови, кога дури вечерта можеш да седнеш на раат. Плус и ми заврши беснилото, готово, се намирив, предам сега, не ве апам веќе. Најадена, напоена, со еден осмех од уши до уши, баш имам кул фамилија, да ви кажам право. Знак дека твоите се кул е кога реагираат на заебанциите што си ги имате со другари, другарки, не намрштено, ами се доврзуваат, ние се смееме, они се смеат. Значи ете од каде ми е смислата за хумор, ај ја несалам, они бетер од мене. Сега еден убав туш, па ќе се шлакам ете со креми, помади, лосиони, ќе се чешлам, ќе се мазнам, може некое чајче, чај-лате, епизоди од моите омилени серии.... Што поубаво. Утре убав ден, повторно исполнет, насмеан и расположен. Одма подруго се дише.
Не можеш да избегаш од себе си, тука е тешкото. Можеш да избегаш од се - од минатото, од луѓето, од проблемите, од поставените прашања, од ѕверовите што те бркаат, но не и од себе. Секогаш ќе се најде некое огледало во кое ќе си го видиш одразот и ќе те потсети дека не можеш да избегаш од себе си, тука е тоа што е тешко.
Мразам луѓе кои ми влијаат негативно и ме онерасположуваат, секој си има маки и проблеми, имам и јас , од крв и месо сум , ама се чувам во себе , и избегнувам да ширам негативна енергија, само да не му запустам денот на некој , а мене ми се случува спротивно од ова, знаете што се осеќам како психијатар , сите ислушувај ги ,лечи ги , преземај им ги проблемите и негативната енергија на свој грб . и на крајот запрашај се за што ? и пак исто стварно сум исцрпена ...
