http://www.press24.mk/bebe-zhaba-se-rodilo-na-ginekologija-vo-skopje http://denesen.mk/web/?p=338565 Колку ми се жални ваквите приказни,дури ми се плаче.Пред некое време имаше пак во главата човек а телото на свиња.И стварно беше грозно да се гледа.Аман што прават луѓево?
Очајно посакувам некои нешта а кога се блиску до остварување ме фаќа паника и правам илјада сценарија, размисмислувам и премислувам. Жена бе! Туку long time no see, ве читкам ама немам време, утре ќе спијам на работа оти ме залажа фемина.
Ima i takvi koj bez nikakvo prasanje se rasfrluvaat so informacii kolku zimale za vreme na porodilno (toa vo stranstvo). Koj go interesira toa. Seljaci od Prdeica koj i po 100god vo stranstvo ne naucile sto e kulturno , a sto ne.
Добро утро Вчерашниот ден ми беше приближно катастрофален, ма ајде без тоа приближно.Само катастрофален. Велат утре е нов ден, еве го дојде,го дочекав. Да видиме што ни носи овој. Со душа чекам да дојде Велигден за да си одам, да завршат колоквиумите да се наспијам и да се најадам како човек,да прошетам да се релаксирам. За сон си патам. Ама ајде, мора да одиме напред, не е се рамно пред нас. СДК како што растеме,стануваме повозрасни почнуваме полека да ја сваќаме онаа изрека ,,животот е најголемата лекција и најголемото искуство,,. Имајте убав ден!
Секој град на светот има своја убавина. Скопје, има своја убавина. Да, има хаос, смог и гужва, има сељачизам и ароганција, снобизам и сиромаштија измешани во тенџере за чорба, но има своја убавина која овие нешта не ја загрозуваат. Низ светот, убавината во родните градови на некои синокоси ладни фациња, за нас е во нивните градби, совршени ивичници за тротоари и чудни канделабри врз кои се нишкаат совршено навадени жардињери. Различни се од нашето секојдневие, ги доживуваме како нов распоред на елементите од дневната соба во првите сончеви пролетни денови од годината. По неколку месеци, ќе наминеме во родните градови на некои црнооки, ниски момчиња со тродневна брада, па не ги забележуваме расфрланите домати покрај тезгите на зелените пазари, ниту исушената и запустена трева во некое делче од градот. Па ќе нè маѓепса мирис на печени кикирики од некаде и ќе се сетиме дека сепак, и ние сме медитерански деца. Секогаш кога акам низ градовите на централна и западна Европа, ме фасцинира калдрмата стра стотици години која совршено се вклопила во модерните времиња. И секогаш кога ќе дојдам, дома, сфаќам дека Скопје никогаш нема да биде толку совршено под конец како тие градови. Нема да биде ниту близу до тој идеал, но секогаш ќе има една своја магија која ниту еден правилник не може да ја оствари. Овој град има своја убавина во секој „гнасен“ миг кој нè опкружува и нè тера да си заминеме од него. Дали ќе ја видиме или не, зависи само од убавината во нашите очи и душа.
,,Реакцијата на девојче од Сирија кога фотографот сакал да ја слика.Војната ја научила дека секогаш кога некој впери црн предмет кон неа,треба да се плаши за животот'' О боже,зошто? Со погледот срце кине, со него кажува како живее, и таа и уште многу други деца како неа. Кога ќе го видиш ова дете и некое што вака реагира зошто не добило телефон и пари сфаќаш колку е животот неправеден и суров, како си поигрува со невини дечиња кои ни малку не го заслужуваат тоа. Жално.
Има и такви одлуки.Донесени во погрешно време, но правилни.Боли помислата дека има ефтини луѓе кои користат скапи парфеми.
Конечно денес сонце Денес немам инспирација ништо да напишам зошто не сакам да мислам на ништо друго освен да се препуштам на убавото време.
Long time no see Некои личности во животот се појавуваат сосема неочекувано, а за само кратко време можат да ти го направат животот многу поубав и посреќен. Е таква личност ми се појави и мене. Благодарение на таа личност животот ми стана исполнет. Па, некако се намалија обврските, ќе пробам да бидам повеќе активна и повеќе да ве читам.
Од сите убавини, јас имам слободен ден! И тоа сончев. 2 киленца помалце. Ме чека кај Рори да ме поправи пак, ама ќе јадам салата. Најдрагата личност во животов ми вика - додека не ти го видам сјајот назад, ќе јадеш клоци од мене.
What a day so far! Не станав доцна. Вежбав утрински да се расонам. И пастата за заби ме сакаше денес. Сончевиниии, да земеш само да се ѕвериш низ балконската врата и ништо друго да не правиш. Им го погодив кафето на сите дома. Ептен се радувам кога ќе им го погодам кафето зашто секогаш со мерак го правам. Утринска шолја вода, лажица мед, доручек, цедена мешавина од лимон и портокал, кафе. Мх мх мх... Работата ми течеше ко вода. Си го спремив планот за денес паралелно уживајќи со радио. Стариов телефон си го користам ко МП3 плеер Што да правам кога на него имам еден куп песни, а на новиот ниту една?! Ќе си ги видам „учениците“ денес. Од четвртокот не сум ги видела. Ветува денов, ветува
Sdk deka denesniot soncev den bese zacinet so milion mali nasmevki na decinjata na gradinkata prolet koja slavi 50 godini. Bese cest da se prisustvuva na tie nasmevki razigrani deca í mali cekorcinja. Posakav í moeto da e del no samo gledavme í se raduvav na migot koga ke odime vo gradinka. Sakam da kazam deka mali solzi prokapea od moeto lice í srceto mi zatreperi lele kolku majcinstvoto me promeni. Da se zivi srekni í veseli site decinja
