Оние кои сакаат да бидат како вас, оние кои се илјада чекори позади вас... Баш тие ќе пронајдат илјада начини да ве оцрнат и опишат погрешно кај другите! Нека им биде, може така се тешат и им е полесно!
Настинка на повидок. Цел ден сум со чајчиња, сок од исцеден лимон и секако далерон... Во некој чуден муд сум. Изморена физички, емотивно полна како никогаш до сега. Има за празников да си ги наполнам батериите, рефреш да направам. Некако сите за празников си имаат веќе испланирана агенда, па ја најверојатно и сама ќе го дочекам со моите дома. Братучедите ќе одморат од Скопје на неколку дена, тој исто така нема да биде во Скопје прододлжениов викенд. Другарките не сум ги слушнала добри 2 недели... Инаку вчера ја добив најубавата искрена романтична порака што од crappy ми стана awesome денот. Друга новост заљубена сум во мојата нова соба! Не дека имам нова соба туку само направив мала промена ми ја сменија бојата на ѕидовите, и одма некако подруго е со нежна праска боја. Инаку очињава ми се поклопуваат сами додека пишувам, па да ви посакам добра ноќ, и многу љубов до Вас ^^
Некого ќе го гали и милува а некого боцка, море боде - живот. Не дека се жалам, само констатирам. И викам на мајка ми она пак се бунтува, не е до мене до времето е. Ваква менланхолија не е напразно. Кога има сонце на сите ни огрева во душите. Си ја запоставувам стуручната литература за ова другово читање, ама ако, не губам само добивам. Што вика другарка ми, не е за мене ова електоронски читач, од лакомост симнав 100 книги и не знам која попрво да ја прочитам. И сега мене ме мачи да ги читам нејзините да и кажам дали се добри или не. Страшни сме, ама не пострашни од времето во секој случај. Ќе си фотнам една дождлива слика низ маало вечерва и ќе си легнам, за ништо не сум. Само апаратчево ме разбира чинам некогаш...
Ако сте имале ужасен ден, погледнете го видеото, сигурно ќе измами насмевка на вашите лица. Јас не можам да престанам да се смеам Хахахахах
Значи “не поднесувам“ жени што не знаат да примат комплимент. Абе штоо знаам , не знаааммм, не си се свиѓаммм ЛИГУШКИ
Sakam da kazam ama ne znam da go napisam ..... Custvata mozam samo tuka da gi napisam zatoa sto vo realniot svet ne sum razbrana. Se blizi veligden golem hristijanski praznik koj mene dusata mi ja gori dve godini pominaa a mene uste me pece kako vcera da me izgori a denes pluskavec da imam ... Zasto zivotov ne uci na ovie losi iskustva ? Za ova prasanje ne mozam odgovor da najdam . Se poveke se sekavam kako sto se blizi den nedela veligden jas vo studena soba a doticni se smejat li se smejat jas placam li placam se davam od solzi i se prasuvam zasto jas tuka sum kade zgresiv a tie po ramo me potapkaa i mi kazaa ne placi ke dojde i drugo dete . Tie utesni zborovi dve godini me tesat.. Sakam da kazam : zivotot e sra**e
А на добрите луѓе нека им се враќа дупло повеќе добрина Ретки се ама фала богу ги има, ги има само што се уварив во тоа !
СДК... Единствен начин за да го научите детето е да му покажете личен пример. Бидете пример за промената која сакате да ја видите. Така ќе создадете еден вид копија со која ќе се гордеете еден ден. убаво е чувството кога знаете дека има што да погледнете од другата страна на огледалото.
Го нема го нема ама за велигден ке излези Ѓогица со песната на велигден сум се заљубил на тој ден христијански... рамтатам рамтатам
СДК дека партиски определените (ај да не кажам кои) на ФБ ТРУЈАТ !!!! Доста бееее !! ФБ е социјална мрежа за забава а не за политика ! Да му се згади на човек
Пред нецела година мајка ми направи нешто налик касичка за собирање пари. Ја направи така што има само еден отвор од каде што влегуваат паричките и ништо друго, се договоривме да ја отвориме кога ќе ја напуниме толку што веќе нема да има место за уште пари. Сите стававме секој ден, крупни, ситни, илјадарки, евра, долари, немавме некоја посебна намена на парите, сакавме да видиме колку ќе собереме. Потоа почнавме да добиваме идеи, мајка ми сакаше нова кујна, татко ми да прави фонтана во дворот, јас и сестра ми сакавме лежалки, нишалки и клуб масичка за на тараса... Пред некој ден видов дека ја нема и почнав да ја барам низ дома, ја најдов отворена во спалната соба на моите. Ни на крај памет дека ќе ги дадеме за лекови. Тоа е трагедијата на животот. Тоа е превртливата игра на судбината. Тоа е она нешто кое вели дека неможе се да биде супер. Тоа е она нешто на кое му пречи премногу среќа. Тоа е животот. И да, несреќата никогаш не доаѓа сама, си носи придружници со себе за да ги дозаебат и другите работи кои требало да речеме да ти бидат изворче на некоја среќа и надеж да поминеш низ тежок период полесно. Нека тече животов, само нека не прашува ништо, нека ме остави да молчам...
Да секој човек има желби и да желбите стануваат реалност. И да и некои соништа ако доволно многу ги сакаме стануваат реалност. Борете се за она што го сакате. Бидете нешто во животот, направете некого горд, и најважно од се направете се самите себе горди со тоа што сте го постигнале.
Смачено ми е од овој живот веќе. Зошто дозволив некој да ми ги врзе рацете?? Се борев со сета сила, но не успеав. Не сум се борела доволно. Но немам повеќе сила. Веќе се предадов. Ветрот ме носи каде сака, како пердув, а јас не давам отпор.
Душата ме се кине гледајќи го татко ми колку пати по загубата на неговиот најверен другар. Заедно растеле,заедно созревале,душата ја давале еден за друг. Дури и на мајка ми секогаш и викал,никогаш нема да те ставам пред другар ми.прво него да му угодам па тебе. Се прашувам, дали денес воопшто постојат такви пријателства ? За жал не...
некои денови се едноставно срање. Денес мислам дека ги сретнав сите шупаци кои ги познавам. Дури имав чест да доделам титула шупак на некој за кој до сеа не мислев дека би ја заслужил, ама видиш, амбициозни се луѓево. Згора на се, преголемо злопамтило сум, не мислев дека ќе ми смета тоа ама се преполнува меморијава со глупости... Друга работа, ми следи патување кое не ме радува како што би требало, а не сум јас таква... О чему је проблем? 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10.
СДК ... ах бе ах, девојчиња! Ве читам, ве разбирам, ама некако мене ми здодеа од негатива, од тоа да слушам, гледам ... да чувствувам апатија, меланхолија, тага ... што од други, па и од себе повремено. Ама знам, животот не не' прашува!? Едноставно за секој еден има свој правец, пат на движење. Кај некого со чести кривини, тунели, дупки, без осветлени патокази ... Кај некого прав автопат, со сите можни знаци и показатели осветлен до бескрај ... Кај некого пак мешавина од овие патишта. А ние само треба да се возиме и возиме по тој автопат наречен живот. Кој не прашува дали сакаме ...?
Сакам да кажам дека денес е роденден на личноста која ја сакам најмногу во целиов универзум! Личноста од која секогаш барам помош кога имам проблем со компјутерот, со преводот околу домашната. Таа личност денес полни 20 години Закачки, препирања, тепачки, криење тајни од мама, ама едноставно, пак си го сакам Еден и единствен е Среќен роденден бато мој најсакан, да си ми жив и здрав, само убавини да ми те следат! Кој ќе почне со постење од утре, нека повели на торта Јас тортата ќе ја пробам во Недела, ако остане нешто од неа
