Сакам да си се извинам на себе, за сите разочарувања што си ги дозволувам и за сите мизерни денови што ги доживувам. Сакам да си се извинам на себе поради недостигот на чувства, мотивација, инспирација. Да им се извинам на луѓето што ги сакам. Константно повредувам некого несвесно, ве молам простете ми. Ахх..камо среќа да бев повнимателна..
Сакам да можев да му се извинам на едно кученце. Да немав предавања и да не се брзав ќе го нахранев добро. Набрзина му дадов неколку залаци од доручекот, а потоа малечкото цел час ме чекаше пред факултет. Жалам што не го најдов на заминување.
Samata na sebesi. Mnogu se macev i izneveruvav i kritikuvav, blokirajki gi taka site dobrini vo zivotov moj. Izvini, ke bidam podobra.
Ти се извинувам што те сакав премногу, што очекував премногу од тебе, ама не, не си ти крив, јас сум, премногу се надевав тоа е се... Згрешив буквално згрешив многу, но тоа е што е, повеке нема што да се навракам, и вртам наназад.
Им се извинувам на момците кои ги запознавав последниов период што нивното внимание го користев за да си лечам стари рани.
На себеси.. Кога бев тинејџер мислев дека Александар Македонски бил македонец и имал некаква врска со Македонија. Извини...
Сакам да се извинам на самиот себе, бидејќи доста се извинував на погрешни личности за работи кои сум сакал да ги направам бидејќи сум имал добра намера.
Зборот извини нема никакво значење, за оние на кои сметам дека сум згрешила го менувам однесувањето или на некој друг начин надоместувам за грешката. Само што (за жал) најчесто ги повторувам грешките кон самата себе
