Секогаш доцните или...?

порано нон стоп и секаде доцнев а сега откако почнав да работам станав поодговорна и секаде сум точна и се нервирам кога чекам многу некој и после ке се сетам дека јас бев таква и мене ме чекаа секогаш

 

Можам да кажам дека воопшто не сум од тој тип на луѓе. Цееело време си имав и си имам работа со оние кои секогаш доцнат, најдобрата другарка ја чекам пола саат, дечко ми дур се изм'кне од дома, сестра ми е прав гуштер... Не знам што да кажам. Сум се метнала на татко ми, фала богу.

 

ДАА дааа секогаш доцнам и јас не сакам ама тоа е ,секогаш станувам на време,се спремам,ама пак си каснам....веке сите ме научија дека каснам и си чекаат

 

Ретко ми се случува да доцнам, најчесто сум 5 мин порано на договорено место. мама секогаш ме учеше така , се може да се случи по пат, да си имам резерва време.

 

не доцнам,секогаш сум навреме :geek:

 

Не.И ме нервираат луѓето што доцнат.Да има причина да доцни ок е,ама заради глупости...

 

Само понекогаш ако излезе нешто непланирано, или ако претходно сум најавила дека ќе задоцнам. Инаку се трудам секогаш да сум на време бидејќи знам како е да чекаш некого а тоа е нешто што највеќе мразам.

 

Често доцнам.Секогаш или заборавам да направам нешто или пак не си ги планирам убаво времето..

 

Никогаш не доцнам, секогаш стигнувам на време.

 

Ретко доцнам, ама еднаш ако задоцнам наплатувам за секој пат што сум стигнала пред време

 

Mожам само да подранам а, никогаш и никаде не доцнам

 

Мразам да каснам, обично стигнувам и порано од договореното, ама мразам и кога другите каснат па треба да дремам по пола сат како утка. Тоа е толку некултурно...

 

Секогаш сум на време , може ептен брзо одам за да стигнам во точно време ама сум си точна

 

Секогаш сум навреме, дури се случува да стигнам и пред договореното време.
Имам другарка која касни по 10-15 минути и секогаш ја бомбардирам со пораки и повици.

 

Порано бев точна дури и порано идев да не каснам негде многу мразев да ме чека некој ,а у последно време секад каснам и само јас можам да се видам низ улициве како трчам за да не ме чекаат многу

 

Никогаш не доцнам, а секогаш чекам -.-

 

Една од моите најголеми мани, ако не и најголема!
Никогаш не ми е намерно доцнењето, ама е задолжително, зависи колку, иако во принцип се работи за 15-20 мин, или 1час ако е квалитетно и “оправдано„ заради х- ситуации или причини.
Сва среќа, лугето добро ме познаваат и очекуваат дека ќе доцнам, па планираното е секогаш поместено за да нема чекање..

Се на се, мразам што доцнам, и се трудам да не е така, ужасна навика...
Сум доцнела на состаноци, средби со професори/инструктори, часови приватни, факултет, средно и основно...
Ужас!
Ваљда ќе успеам да ја надминам оваа ситуација и навика во иднина...

 

sekogas docnam i mrazam da cekam

 

во принцип сум точна + - минута, две , три, е сега се дешава да закаснам ама не е проблемот во мене , на пример гужви во сообраќај,автобусите да каснат...

 

Секад ама баш секад сум на време... ни за во школо не каснам.. ептен некад ако бус се расипе или нешто.. а ако се работи за искачање тоа никако.. не знам али мразам да каснам, мразам коа ме чекат.. али ИЧ не поднесувам ја да чекам некого.. посебно ако местото на оние кои ги чекам е блиску. Многу ме неривира коа ја 20 минути се возам во автобус и стигнам на време а некој треба само гзот да си го мрдне за да стигне и ми касни 20 минути дефинитивно ме нервира.