Секогаш се трудам да сум на време, лично мене ме иритира кога треба да чекам некого и токму затоа ми е непријатно и некултурно да доцнам.
На работа си доцнам по 5 или 10 минути стандард инаку кога сум договорена со некого било за што да е сум секогаш точна, и ужасно ме иритира ако некој доцни, ај еднаш се простува ама ако му е тоа навика секако дека не се договарам повеќе за ништо со таа особа.
Секогаш. И 6 часа предвреме да почнам да се спремам, во последен момент ќе се сплеткам нешто дома - и на крај пак ќе доцнам. И самата сум изненадена кога сум некогаш навреме.
Секогаш каснам, и тоа ме нервира, среќа не каснам само јас туку и оние со кои се чекам Ама дечко ми обавено ме чека.. Што сум јас крива кога доаѓа на време?
Во вакви случаеви најдобро е ако треба на некој во 6 да му кажеш, ќе му кажеш во 5 и пол или 15 до 6, и таман на време во 6 ќе дојде, нема да треба да чекаш. Во случај предвреме да дојде, па нека почека и нека види како е кога некој него го чека.
Никогаш не доцнам и не сакам луѓе кој доцнат од некој си икс причини како на пример незнаев што да облечам или нешто слично.
Никогаш не доцнам. Страшно ме нервира кога некој доцни и треба да го чекам! Според мене, доцнење од 20-30 минути и повеќе претставува непочитување кон мене и моето време, а и одраз на немање основна култура
Nikogas ne docnam, duri I porano ke trgnam za da ne me ceka nikoj. Isto taka ne sakam ni jas da cekam.Davam fora samo 5 min. (Osven ako posteno ne se javi prethodno deka ke zadocni)
Скоро никоаш не доцнам, и не се ужаснувам ако некој и редовно ми доцни. Тоа е, едноставно не ми смета . Сеа не зборувам некој да доцни по пола час , него 10тина , 15 минути . И мене може да ми се случи.
Секогаш медитирам сама на фонтана едно најмалце 15 минути дури да дојдат сите. Ретко кога доцнам и обично најавувам дека ќе задоцнам.
