Апсолутнооо требаш веке биднала работаваа ти само шлагот на крај да си знае така остане последна твоја
Ти праша како би постапиле ние. Еве јас ќе и се имав веќе јавено ако сум била толку блиска. Ако не сум, немаше да се чудам.
Исто јас би се јавила и тоа ден пред свадба. Као слушам утре ќе се мажиш епа ај честито ,туку за мојата свадба нема потреба да идеш ,гледам ништо не значи нашата релација.... најуво да си поминеш. Ама веќе поминало тоа. Сеа би постапила така што нема да ја поканам и нема да ја побарам веќе.
Јас би и честитала. И толку. На свадба не би ја поканила. И не би ја барала. Каниш 600 гости, а не каниш одредена личност? Значи таа личност не ја сметаш за блиска. Не сакам такви личности во моја близина. Имав сличен случај со другарка од средно. Бевме блиски. Барем јас така мислев. Беше присутна и на мојата свадба. Не ме покани ни на веридба, ни на свадба. Од друга личност дознав кога ќе прави свадба и каде. Сепак и честитав. Ама пред свадбата и се јавив. И крај. Немам никаков контакт со неа. И една заедничка другарка не беше поканета. И таа беше блиска со неа.
И на мене иста ситуација ми се случи пред некоја година.Јас и тогаш и сега(доколку некој не викне на свадба) стојам на ставот да не му честитам.Понижување е ако му се честита.
Здраво, сите! Јас сум младaи многу сакам да готвам, но мојата баба е многу страсна кога станува збор за храната и вели дека не треба да трошам многу состојки или време на готвење. Често ми забранува да користам повеќе брашно или други работи, иако само сакам да научам нешто ново, јас разбирам дека е времето сега такво, се е скапо, ама зарем да штедиме и на храна? дали некој може да ми помогне со некој едноставен рецепт што не бара многу состојки? Сакам да покажам дека можам да направам нешто добро и вкусно, но мојата баба не ми дозволува да експериментирам. Како да и објаснам дека сакам да учам да готвам и дека тоа не е ништо лошо? Едноставно живеам кај нив, можеби и тоа е причината, сепак некако сум многу лута, а знам да готвам, имам талент ајде да немам да речеме, добро, се надевам нема да ми се смеете бидејќи ова е стварно сериозно, еднаш барем да зготвам нешто и јас, млада сум кога ќе се научам ако не сега? Таква си е жената стварно, многу почнувам да се нервирам, кога би можела да си живеам сама но ете не можам, инаку имам 19 години и студирам факултет, знам дека не може да се смени таква е ситничарка, ама претерано е стварно, и не само за готвење, за секакви работи ми се мешаат, за дружење, за патување за било што, за нив роа не е во ред, но сепак, тоа е друга тема, ова најмногу ме допре, јас не сум должна да гладувам Благодарам многу!
Приход некаков имаш? Ако не, најди си работа на скратено или пола работно време. Вака ќе имаш и за готвење и за џепарац.