Па скоро секогаш има потреба од шиење, зашто ткивото и да не распука самото, болниците имаат практика да сецнат за да избегнат неправилно распукување. Ако сѐ помине во ред, раната зараснува за 2-3 недели, а вагината се враќа во првобитна состојба (ова не се гледа надворешно) за 2-3 месеци.
jas se prvoto se porodov prirodno secena sum i po dva saati koga otidov da se istusiram se iznenadiv kako se izgleda kako da nemam rodeno nemase nisto opadnato duri si rekov vie i nevina da ne me napravile se zavisi do muskulaturata na zenata ima nekoj nemat rodeno a imaat opadnata nezz kako da kazam jas se mislev otkako ke rodaam ke mi visnat tie usnici kako sto se kaj nekoj zene ali ne bilo toa tocno se zavisi do muskulaturata i ne trebase 3 nedeli tuka za 2 saati se bese vo normala kako nova se nadevam i vtoriot poragaj taka ke bide
@yana147 погрешни очекувања си имала јас не ни мислев дека ќе се смени на изглед, но внатрешно мускулите бидејќи биле растегнати, не се враќаат веднаш во нормала, мора да помине време. Мојот прв секс после два и пол месеци беше многу болен, но не поради раната (таа беше зарасната) туку поради вагиналниот канал. После пораѓај цела недела имав и болка во уретрата (одма кај отворот од каде што уринираме) но претпоставувавм и тоа е поради тегнењето додека го ваделе бебето. Сѐ на сѐ не е страшно, и после пократко или подолго време сѐ се враќа на место
И мене ми беше болен, а на царски родив, не ми е јасна логиката. Не ме болеше раната од царскиот, ништо тоа, ама затоа доле, болки ко прв пат да влегува.
Ne bre, sum bila i podolgo neaktivna, po 3 meseci pa ne mi bilo taka, mnogu bese bolno, ne samo prviot pat, prvite 2-3 pati posle i strav me fana da ne bide stalno taka hahaha
Тогаш навистина незнам која е поврзаноста кај тие со царски. Но како што викаш, и моето искуство беше не баш лагоден секс некаде до шестиот месец по породување.
@Kitten @Offspring i jas sum so carski. Prviot seks posle poroduvanje ni bese otrilika posle 2,5,-3 meseci. Majko mila Mislam deka maz mi pobrzo ke probiese vo nafteno pole otkolku kaj mene Pa i bolka mislis prv pat mi bese. Posle sekoj nareden pat se pomalku bolese
Јас скоро 4 м како сум породена и уште не сме имале односи. И во бременоста немаме. Значи јас 1 год не сум имала односи. А сега и не ми се сака. Дали поради хормони или стравот од болка, не знам. Јас секако имав болен однос па и сега како што викате дека болело, мислам уште повеќе ми е страв.
Од самиот страв е тоа, недоволно сте отпуштени и стегнати и влегува на суво, што нормално ке боли Мене не ме болеше ни по природен пораѓај, ни по царскиов.. но бев спремна и опуштена и со двата пораѓаја почнавме со односи по 2+ месеци. А да напоменам во оваа бременост ич не ми се сакаше (хормони лудило и фала богу не остана така хахаха) и често поради тоа ме болеше..
@mariz ne deka ne bev opustena.Aj da bev prirodno ke recev strav da ne me boli epizotomijata ili nezz sto. Ne ja biduvase rabotata nesto Ama poleka so tek na vreme se stabilizira.
Епа или хормоните лудуваат Јас немав проблем првата бременост, ни после породувањето. А вторава леле викам што ми се случи, нит желба, не ми беше ни убаво Фала богу се среди
@mariz ни јас немав никаква психичка бариера, едноставно нешто болеше внатре, дури и кога бев највлажна на свет Имав и едно одредено место кое што продолжи да боли уште 2 години (но не редовно, да не се уплаши некоја нова мајка). И сега таман кога сум стабилизирана и све е како порано, пак треба да раѓам Женски муки.
Како и сите жени така и јас имам страв,но мене повеќе ме плаши епизотомија,епидурална(во грб) отколку самите болки,се тешам со тоа што си викам дека сите луѓе на светов некоја мајка ги родила и таа се плашела но успеала..рано ми е уште но со господ напред ако се биде како што треба сакам природно да се породам без епидурална анестезија и без сечење (од тоа имам кошмари) природата го создала тоа и на сите ни дала сила да го издржиме тој момент..уживајте во бременоста сепак е нешто најубаво
За мене најстрашното нешто од пораѓајот се контракциите. Епидуралот воопшто не се осеќа, нити епизиотомија.
Ништо не осеќам на грбот. Нема белег. Како да не сум боцкана. Сулудо ми е во 21 век при достапни опции за обезболување да ср трпи.
Имам напишано сличен пост како твојот но кога почнаа болките апсолутно ништо не беше важно и мојот мозок скроз поинаку ги перцепираше случувањата. Не ни помислив на било каков страв или на стравот што го имав. Многу беше различно од замислата дома и тоа таму. Ги имав изгледано сите видеа на јутјуб за природно, царски дрн дрн но денот Д беше сосем поинаков. Ќе помине се. Најбитно е да сте живи и здрави. Се друго паѓа во вода. Со лесно мајче Работи кои не ми ги кажаа а би сакала се дека мајчинството е многу тешко и доењето. Дој си го малото не се двоуми и психичми спреми се за непроспиени ноќи. Љубовта е најважна и победува се.
Сецнувањето нема ни да го осетеш верувај. Без анестезија се породив и можам да кажам дека имав лесен пораѓај. Ама закрепнувањето ми беше тешко мене.
