Се плашам од породување

i jas sum kako tebe 34 nedela ama ova mi e veke treto dete....prvite gi rodiv normalno bez epiduralna i si pominav mnogu ubavo. Bolkite ne se koj znae kolku dolgi ili jaki. Privremeno te fakat i te drzat nekolku sekundi i te pustat,ne e nisto strasno. Vo toa vreme ne mislev na bolkite tuku kako izgleda bebeto,kako ke go gusnam,kako ke go dojam,menuvam peleni.....i se pozitivno i srekno.
Jas te sovetuvam da bides jaka i da si reces i jas mozam kako majka mi.
Jas so dusa cekam da mi pocnat kontrakciite i presrekna ke trcam na bolnicata da mi olesni na stomakot i da si go donesam bebceto doma
jas sum najplaslivata zena so moze da bidi ne veruvam ti da se plasis poveke od mene
pa koga mozev jas mozes i ti!
so sreka i da ni kazes kako si pomina! pozdravce

 

Дали некоја од вас се има породуваѓано во Државна болница кај докторка Весна Ларвинска да ми каже како е докторката??

Благодарам однапред!

 

сакам да ве прашам нешто драги Феминки знам дека на форумов има и поискусни девојки,жени што имаат искуство со пораѓање и такви работи.Jас имам 23 год имам сериозна врска ама многу се плашам од породување.Нe сум бремена ниту во блиска иднина планирам да останам(барем не уште година -две најмалце) но кај и да е и тоа ке дојде.Е имам голем страв од пораѓање природно и сакам со царски рез сакам да ве прашам дали при породување со царски рез се става анестезија во кичма.Пред 2 недели се породи ќерката на едни мои пријатели(во Систина) и ми кажаа дека се породила со царски рез но и ставиле таква анестезија.Дaли некоја од вас има вакво искуство да ми каже какво е и дали боли и дали мора таква инјекција во кичма за царски рез?Vи благодарам.

 

За царски рез може да се искористи општа или локална анестезија, а тоа мислам дека зависи од лекарот за каква анестезија ќе се одлучи, но можеби зависи и од желбите на пациентката.
Инаку, ако правиме споредба, подобро е спонтано, природно породување отколку со царски рез.

 

nisto strasno rodiv jas dve zenata e nesto najsilno na svetot e zenata tesko da tie so ke gi rodis da gi izvedes na prav pat a poragajot e pesna vo sporedba so toa poz do site so se plasat majka mi velese aj pojdi na pazat i ke vidis site tie luge majka gi rodila zar ne poz..

 

Кога останав бремена имав многу страв од породувањето.Постојано мислев што како ке биде.Но како што се ближеше времето стравот почна да се губи и чекав само да дојде денот за да се олеснам,зошто неможев да спијам,да седам,да се избањам како што треба.КОга дојде моментот воопшто не почувствував страв туку велев само што побрзо да се породам за да си го видам малото ангелче.Така да порачувам на сите идни мамички дека нема потреба од страв,па сите сме од мајка родени и кога ке си го видеите бебенцето верувајте ми ке заборавите и на страв и на се.Поздрав до сите и со лесно

 

Една роднина моја, плашејќи се од природно раѓање (ја исплашиле дека многу боли), си закажа царски рез и така го роди детето. И токму синоќа правевме муабет за тоа и по неколку месеци од пораѓањето е уште исплашена од природно раѓање.

Што се однесува до мене, што даде Господ-тоа. Ако има потреба за царски рез- не се двоумам. Ама сепак ме фаќа страв од се, не само од болките, туку и од компликациите што можат да настанат за време на самиот пораѓај.

Спојлер

Плус ми изгледа многу валкано тоа што крвиште лета на сите страни... Уф уф уф

 

Блонд зошто мислиш дека крв лета на сите страни? Крвта ти нема ни да ја видеш, освен таа од бебушот кога ке ти го стават на градите, друга крв нама да видеш на пораѓајот.. И немојте да се плашите и да се паничите, ако ги слушате лекаруте шансите за компликации се минимални. Само опуштено, правилно дишење и врескање до колку сакаш (без да ти е галје кој шо кажал и мисле). и плус секоја жена различен пораѓај има.. Немојте да паничите пред време... Ако нешто ве интересира околу породувањето прашајте ме детално ке ви објаснам, само без паника, ем полесно ке го поминете сето тоа, ем и на бебчето нема да му стварате непотребни стресови.. Поздрав до сите идни мамички

 

Јас знам дека нема да видам крв, ама лошо кај нас е тоа што немаш каде да си ги ставеш нозете на боксот и сама си ги држеш нозете и буташ... уф леле, што гледав некои клипови, да ти се одмили природното раѓање, голема мака е.
Ама ајде во тие моменти нели се заборава на се, па се надевам лесен пораѓај ќе си имаме.
Коритсаки и Аннатх ќе ме информираат каков ќе биде нивниот пораѓај

 

Апсолутно се сложувам.
Кога јас најголемата паничарка на светот, бајаги гоооолема плашливка и често песимист можев да се породам спонтано, мислам дека било која жена ќе може (освен ако навистина не постојат индикации за царски).
Не му ја мислете многу што како ќе биде, НИКАКО со црни мисли, прашајте за туѓото искуство ама никако не земајте го здраво за готово.

 

Најнапред да им посакам среќа на нашите ни идни мајки феминки.Колку што читам по форумиве сварно многу ги има,да си родат живи и здрави дечиња.Јасдосега не размислував на оваа тема дури не ја прочитав.Јас иако сметам дека ми е рано да бидам мајка,доколку би бирала би избрала породување по природен пат.Баш денес загледав Време је за бебе на една српска телевизија и верувајте јас плачев од радост кога се роди бебето.Тоа е дефинитивно благослов.Радувајте се што ние жените ја имаме таа среќа да донесеме на свет нечиј живот.Воопшто не се плашите од породувањето,ви стискаме палци на сите.поззз

 

Посакувам сите да имате породување како моето.
Накратко, отидов на ехо преглед, ми рекоа дека сум отворена 4 прсти, ме примија веднаш,ми ставија провокација, ми го пукнаа водењакот (подобро не ја гледајте таа постапка), за два часа се породив со два напона. Претходно ми правеа ЦТГ,тогаш имав големи болки, малку поголеми од менструални(моите беа ЈАКИ),се шатав малку низ собата и ходникот, ме однесоа на бокс и за 10 мин.се породив.
Со среќа на сите идни мајки.(СОВЕТ-најдете си врски, некој познат, макар и чистачка да биде ако се породувате во државна установа.)

 

site se plasete da ragate a niedna ne se plase da go stvore toa bebe vo nea,,

 

Имам гледано и обичен нормален пораѓај, и царски рез. Па не сте свесни колку е подобро природен пораѓај. И јас го имав истото мислење дека со царски ни гледаш ни ништо, анестезија и се ќе помини. Не е така. Веднаш го сменив мислењето. Ја нема радоста, не е истото чувство. Не можам да ви го опишам лицето на една мајка која штотуку се породила, и и го даваат детето за прв пат да го види и да го прегрни. Јас бев среќна во моментот, а камоли мајката. А царски рез е механички. Отвараат, вадат, затвараат. Да не правам муабет за компликации понатамошни и поголемиот ризик, сепак се работи за операција.
Друго тоа сецкањето долу, може да се случи на втор пораѓај а и во моментот нема да се осети. Трето крв нема многу, детето не плива во крв туку во амнионска течност. Значи има крварење после пороѓајот, кога ја вадат плацентата, и не е обилно. Пороѓајот како чин, трае 15-20мин. Тоа нормална работа, нема потреба за страв. Е сега ако веќе мора со царски рез, тогаш е оправдано. Инаку на сите ви советувам по природен пат.

 

Здраво на сите...Посакувам лека бременост и уште по-леко пораѓане на сите...
Поради ужасната бирократија, од почетокот на бременоста, до сега имам изпропатувано над 7000км. Кога разбрав дека сум бремена немав ни виза, ни брак, ни ништо...Но сепак бевме многу среќни. Го сакавме! Овде бев запишана во полиција само како турист со право на 3 месеца престој. Бев во 3-ти месец, кога ме вратија на граница (мораше да ја преминам и да се вратам одма после тоа), ми рекоа дека треба да си седам во Бугарија 3 месеца и тогаш да се вратам во Македонија. Пропатував 1000км в нај-опасните ми месеци, тогаш, кога трудницата треба да се пази најмногу. Миле - маж ми, дојде при мене, бевме на Црно море 3 месеца при моите родители...Оженивме се само со подпис, без церемонии и гости, затоа што бевме далеку от моите и неговите роднини и другари, а на граница ни рекоа, кога се ожениме, ке можам да минавам граница колку сакам. Да ама не, пропатувахме уште 700км до граница, не вратија, уште 700км до мојот роден град-требало да минат тие 3 месеца и тогаш. Ги извадив сите можни документи за виза. Се вративме во нашата куќа во Скопје. Патувавме и до Охрид неколко пати и така..., како и да е...веке си имам и виза, и брак, и лична карта со матичен број, и здравствена книжка...се! Слава на Бога! Со големи маки...Убаво што Господ ми зачува бебето живо и здраво. До сега сум била на 7-8 различни гинеколози. И њо Бугарија, и во Охрид, и во Скопје...Ден после вадењето на здравствената книжка влезнав во Даржавна болница, поради тахикардија и контракции (33 недела) бев там 3 дена. За тие 3 дена видев што не... Жени с мачителни болки, други со компликации разни, една жена почна да се пораѓа во входник, лекарски грешки, лошо отношение. 3 дена се молев на сестрите на ми премерјат крвнија притисок, така и не ми го примериха...Како и да е, сега Слава му на Господа, се е во ред. Само ми рекоа да лежам повеке...
Се извинувам за долгата историја, сакам да ви кажам со тоа, дека неволјата учи, дека патот, којто ти е напишан, ке си го поминеш, колкото и да не веруваш во него, колкото и да се мачиш да го промениш... Жените са устроени да бидат психички многу посилни от мажите. Јас се уплашив многу во болницата и одлучив, дека сакам со царски рез. Но една жена бремена за 3 пат во болницата ме успокои, дека тоа са најсладките болки на целиот свет. Нај убавиа момент во животот на една жена. Да не ги пропуштам за ништо на светот, поради царски рез, во којто нема да усеќам ништо. Болката колку и да е, ке е за 1 сат, или 2...нема да е цел месец или година. Сето тоа е на психичка основа. Треба сам да се настроиш на хубаво, а не на лошо.
Уште еднаш се извинувам за големија одговор и правописните грешки. Имајте кураж дами.
ТОА, КОЕ ШТО НЕ НИ УБИВА, НИ ПРАВИ ПОСИЛНИ.

 

Јас воопшто не размислувам на страв,иако во јули треба да се породам здравје. Сакам природно да се породам, ако може минимално анестетици, да не е ептен болно, ама како што ми има кажувано сестра ми во тој момент чекаш само да излезе,па колку и да боли.Се имам оперирано со целосна анестезија, така да знам како е и царски рез не благодарам , ептен ако мора, тоа е друга работа.

 

Јас имам прашање до идните мамички, ама не ми се смејте
Терминот за породување е во деветтиот месец или откога ќе помине?