Синдром - "Што ќе кажат луѓето"

Немаш право да кажуваш некому како да се облекува. Имаш право да ти е смешно као се облекол некој

 

јас мислам дека треба да се облечат луѓето за во јавност, да носат алишта, а какви - нивна работа.
дури чинам имаше случаи голи луѓе по улица ги прибираа за во лудница... поетски, нема што... од улица во лудница...

 

Кој како сака нека се облекува. Јас можам само да искоментирам дали таа облека на мене ми се допаѓа. Односно.....дали јас би се облекла така или не. Сепак имаме право на модна критика.

А дали луѓето мислат дека јас не треба да носам шалвари затоа што на нив не им се допаѓаат, мене баш ми е гајле. На некои луѓе не можеш устата да им ја затвориш.

 

Не страдам од овој синдром.
Колку побрзо ги препознаете симптомите и се ослободите од нив, толку е посигурна прогнозата за среќа

 

дефитивно не, кога престанувате да зборите за луѓето да оговарате тогаш престанува да ве занима и туѓото мислење.

 

Порано страдав и се замарав многу, дури и кога ке прикачев слика на социјалните мрежи се оптеретував што ќе кажст луѓето за сликата значи до толку многу се оптеретував, но веќе не се замарам кој што сака нека си збори, што и да направиш луѓето секако ќе зборуваат.

 

Никогаш не се замарав со тоа. Никогаш. И тетин ми го сметав за паметен човек и го прашав зошто мора да се однесуваме како да живееме за луѓето, зошто треба да ни е битно тоа? И тетин ми вика затоа што живееш со луѓе, немој да ми кажеш дека за себе си се дотеруваш, може за себе, ама пак сакаш некој и да те види, ете затоа. Од тогаш не мислам дека е толку паметен.