Ова го мисли мнозинството али се расфрла со некакви бејзик флоскули како „Јас никого не мразам“ или ,,простувам али не заборавам". Не, не си простил(а), злопамтило си и тоа е океј, не ми глуми зрелост кога внатре во себе си полн(а) со горчина. Демек се над сето тоа, а внатре вријат. Неуспешен обид да се биде „подобар човек“ за пред другите. Денот ми го разубави веста дека лице кои ми вршеше булинг у средно, заврши у затвор, на портали прочитав, боужеее, се надевам ќе скапе таму.Дали мразењето на лица кои ми сјебале психа или тенденциозно повредиле мои блиски ме прави лоша (зла) особа? Ме заболе искрено.
Со саати или цел ден невраќање е ту мач кога цел ден сме со телефоните, игнорирање е. Да сме искрени, тој што ни е битен ќе добие одговор побрзо од тоа. Мене ми беше повеќето за тие на кои им пишуваш во 9:30 а ти враќаат во 9:29. И осеќам некој притисок дека делувам незаинтересирано ако не враќам и јас толку брзо. Инаку секако дека ќе вратам во разумно време, не глумам лудило, но ете некогаш сакаме да се опуштиме и едноставно не ни се враќа во истата секунда. За другиот муабет, ако некој што ми згрешил го снајди нешто лошо, ќе си речам имало карма. Активно не посакувам лошо и не се опседнувам со тоа зошто така ми направиле (освен на почетокот можда, кога е уште свежо). Ама и те како посакувам нивните дела да им се вратат и да осетат на своја кожа она што тие го прават од некој за нив многу битен. Let karma bite their ass.
Негде читав дека чувството на задоволена правда или одмазда лачело многу допамин така да i cant help it Шала на страна некогаш ми е мило некогаш ми е сеедно. Секако знам дека ќе им се врати.
Колку мразам миење на садови од 0 до ги фрлам после една употреба. guess. Не се пластични бтв Ко да ми растат пари на дрво
Не се сметам за злобна личност, но слушајќи како се жалат некои персони за неуспехот во нивниот живот или животот на најблиските, а истовремено повредуваат и озборуваат други личности си размислувам колку само им е и тоа малку и треба да ги снајде дупло полошо. Sorry not sorry.