Слушаме и не осудуваме (we listen and we don't judge)

Ко женско НИКАД нема да работам у казино. Никад

 

Сакам да гледам цртани, иако сум 30+.
А во последно време Moomin и Snoopy ми праат нешто посебно убаво на душата.

 

1. Не сакам дружби со колешки, кога ќе ми дојдат во канцеларија и почнуваат small talk дури и да немам работа измислувам дека имам, не ми е гајле за снаа ти Жане, за ќерка ти матурата Мици, за маж ти кичмата Пепи. И мразам кога ме прашувате лични прашања, не сакам да ви одговорам.

2. Не сум дечар, не мразам деца, ама меѓу маче/куче на улица и дете, ми доаѓа да му се приближам на животното и да го галам. Многу малку деца има што искрено сакам да поминувам време со нив, повеќето не ми се крв, со моја крв - не сакам. И не мислам дека едно менува друго, туку јас не сум дечар, кога бев дете не сакав други деца, сакав возрасни. Од друга страна ден и ноќ можам со баби и дедовци, soft spot ми се.

3. Не сакам да зборам на телефон. Пиши ми. Ме изморува зборувањето.

 

Сакам да им правам услуги на луѓе, да „трошам“ време на нив, и тоа воопшто не ми пречи. Не очекувам ама баш ништо за возврат. Кога ќе ме потсетат за тоа, или имаат потреба да ми „вратат“, ми е чудно иако разбирам. Не мислам дека нешто губам. Не, не мислам дека е мазохизам и/или наивност. Убеден сум дека не е тоа.

 

Го слушам desingerica

 

Некогаш излегувам со друштво само заради можноста дека можеби ќе сретнам некого и нема да бидам сингл повеќе, па ќе можам да седам за викенди дома наместо по локали… бидејќи тоа се нема случено до сега и губам надеж дека ќе сретнам некого на таков начин, почнав да избегнувам излегувања, плус тоа бирам со кои луѓе ќе одам… пример за вечерва имаше организација за предновогодишна забава ама искрено не бев заинтересирана бидејќи од таа група не се дружам со никој, се знаеме само заради заедничко хоби и повеќето се жени, значи немам интерес од тоа опкружување и не би сакала да дремам на маса со нив, нека ми останат тие луѓе за дружење поврзано само со хобито, не за журки… не се препознавам некако во последно ама барем се чуствувам подобро

 

Никогаш не би работела како асистентка/секретарка. Некако ми делува како “шефе вас ви е најголем”.

 

Обожавам да сум им трн у нога на луѓе што ми се одвратни, ми чешаат некој посебен itch што ги нервирам.

 

Sum rabotela kako sekretarka ,asistent isklucivo na zeni,filmot so niv e (ti si najubaa i ,najpametna ),drugive se sljam za tebe i priglupi i jas tocno znam sto sakas i toa ke go dobies.Se razbira tocno znam kolku ti smeta mazot sto e direktor na firma isto so tebe ,zatoa ke dobies od mene vnimanie i pocit.Nemam kompleksi naplakam za mojata rabota direktorke moja -TI LETAJ VO OBLACI.vaka PERFEKT KO STO TE DAL GOSPOD.,gratis ucam od tebe za biznis,ti si glavnata.
Se nadovrzuvam na muabetot na clenkata MAZEGIN.

 

Пред неколку месеци случајно открив песна од еден екс ју рок бенд, и буквално се опседнав со бендот, им ги научив сите песни и албуми на памет, историјата на сите членови. Ова општо ми се случува кога ќе се опседнам со нешто, можам да ги слушам само истите неколку албуми со месеци, година дена без да ми здосадат, и ептен ретко да пуштам нешто друго, да слушам/читам нивни интервјуа скоро секој ден, да барам кај може да се купат нивни автобиографии, и не ретко ги идеализирам и посакувам да сум живеела во тоа време во кое твореле, и бар еднаш да сум им отишла на концерт. Некогаш ептеен навлегувам читајќи, и го анализирам секое делче од нивните животи, се сочувствувам со нивната болка и тага, и се прашувам што би било и ден денес да беа тука со нас.

И овие опсесии многу тешко ме попуштаат , треба ептен долго време да помине, можеби да налетам на некоја нова опсесија, па дури и тогаш се чувствувам дека ја "изневерувам" старата.

Истото ми се случува и со филмови. Некој филм што ми се допаднал може да го изгледам 10 пати и после да барам уште 50 слични филмови од истиот жанр, зошто не ми е доволен само еден таков.

 

Ле ле! Ис-то! Копија! Скроз, ама скроз! Јас и со книги така си имам проблем. Со филмови-шо да кажувам. Не сум гледал филм со месеци веќе, баш поради тоа. А со музика? Скоро па цел живот сум таков.

 

Делам лажни комплименти на жени. Скоро секогаш ако се немам одамна видено со некоја пријателка, познаничка, и давам комплимент на парфемот, косата, фигурата, или дека помладо изгледа.

 

Кој бенд?
И јас сум иста, за музика, серии, книги и филмови, ама музика особено. Нова плејлиста неам 2-3 год веќе.

Осудувам луѓе кои премногу се трудат да се допаднат некому.
Луѓето кои немаат апсолутно никакво хоби ми се неинтересни и потајно сметам дека се приглупи.
Некогаш самоуверено тврдам дека знам нешто, иако не го знам, ама најчесто ми е мотивација да го научам.

 

Некогаш манипулирам со луѓето за да го добијам тоа што го сакам.

 

EКВ. Ќути, не ме потсеќај, пак ќе земам цела вечер да читам и да гледам видеа. Се имам претплатено на Купикнига.мк за да ме известат ако пак стане достапна книгата за Маги од Лидија Николиќ.

За серии не сум толку, ама имам некои што си ги памтам од детството, на пример Monk, Dr. House, Law and Order SVU и Charmed. Со овие исто бев опседната... не морам да кажувам, нели и сега скоро пак ги изгледав од прва до последна сезона, и посебно на Charmed и SVU им навлегов со истражување на глумците, тури гледав од куќава од Charmed, behind the scenes. Додуша ми помина тој период релативно брзо, сега ми е само ЕКВ.

 

@blueeparadise Истава опсесија ја имав за ЕКВ ама пред години. Многу жалам што не сум била млада и живеела во тоа време кога правеле свирки во МКЦ и никогаш нема да ги слушам во живо

 

Провери во Топер, мислам дека ја имаше. ) Јас си ја купив од Табернакул, кога сѐ уште работеше.

 

Која книга за Маги, ,,Osecanja. O. Secanja.''? Posle ima i vtor del, P.S. (Post Scriptum).
После, има и „Sav moj bol''.
Ако станува збор за првата-не, нема да ја имаат пак. За жал, потрошена е и во Србија. Последниот примерок од една книжарница (кој мноооогу тешко го најдов) го чекам да ми стигне деновиве. Вториот дел го имам. Првиот ми е почнат во електронска форма ама, сепак, сакам да си ја почнам одново, во физичка форма.
Или, пак, чекај, да не мислиш на ,,Magi: Kao da je bila nekad''? Таа е достапна на купикнига, 872 денари е. И таа ја имам читано одамна. И јас сум многу опседнат со нив, особено со Маги. Лани ова време бев на концерт во МКЦ со трибјут бендот. Умрев неколку пати и пак оживеав.

 

Се смешкам, си разговарам и се преправам дека ми се допаѓа друштвото на дечко ми, а уствари ми се прегласни и едвај чекам да си одиме.