Слушаме и не осудуваме (we listen and we don't judge)

Има многу проблеми поврзани со брзата храна, од начинот на чување на намирниците, квалитетот на намирниците, санитарните услови на објектот, количеството на калории во самата храна, маслото во кое се подготвува...сето тоа, најчесто, се скриени аномалии кои можеме само да ги претпоставиме, а речиси секогаш ги занемаруваме. Но она што, лично, не можам да го занемарам е тоа што се случува пред моите очи. При процесот на подготовка на јадењето, истиот оној кој работи со пари, односно работи на каса, активно учестува при подготовката на јадењето без притоа да ги измие рацете! Тоа ми се случи пред некоја недела, се враќам од работа, гладен како куче, влегувам и застануван на ред, колоната си вози, дечкото наплаќа, па зема да го подготвува лепчето. Видов, излегов и си продолжив дома.

Во одредени ланци за брза храна, како на пример 7-ца, само еден работи со пари, другите или работат на скарата или ги подготвуваат сендвичите, што е елементарно ниво на кулинарски професионализам.

И ова не се случува само во сендвичарите, се случува и во речиси секоја пекара. Мора палецот да биде инворвиран при фаќањето на парчето бурек, истиот оној палец кој се користи за броење кусур и за лижење со цел да се фати и отвори ќесата. Знам дека никој не умрел од ова, но е многу гнасно.

 

Ко мене да ме опиша од збор до збор

 

Од такт во секунда може да ме извади фејк однесување/зборење/смеење, до таа мера што ми доаѓа бокс да мавнам на личноста.

 

Купувањето било што - ме смирува. Уживам во тоа макар и едно лабелце било. До толку уживам во купување, што дури уживам и во самиот момент на вадење ствари од кеса, ставање на соодветно место и се разбира прво користење! И ако случајно некој се осуди тоа да го направи наместо мене, можам да напраам драма од целата ситуација. И да, знам дека е безвезе, ама посилно е од мене, немој да ми го расипуваш моментот. Ова може да ми го уништи денот

 

Многу ми е поубава дружбата со колегите од работа што се од +10 до +30 години постари од мене него со имбицили на моја возраст.

Секојдневно ја манијачам бившата на дечко ми, иако идеме 2 години.

Би простила варање.

Многу сакам пари. Сакам да ги заработувам. Сакам да ги трошам.

Сакам да се омажам богато и да имам луксузен животен стил.

Мразам што се е партиски определно во државава и животот ти значи тоа од која партија си и дали ќе останеш со или без работа.

 

Мразам да сретнувам познати луѓе случајно.
...
Не сакам кога ми бараат пари на заем (не дека нема да дадам, ама грдо ми е чувството).
...
Сакам животни (имам мачка), ама никогаш не би чувала куче. Имам фобија од кучиња од мала кога едно ме нападна.
...
Кога мало дете (тодлер уште непрозборен) ме зјапа додека родителот што е со него не ме гледа (пример во маркет или јавен превоз), тогаш или му се смешкам (ако ми е мило) или му правам фаци со мрштење, кривење на фацата и слично (ако е и тоа намрштено).
...
На спотифај wrapped за 2024 имам песни и од Нучи и Раста, и од Placebo и Florence Welch, и од Каролина и Ареа. Буквално иста личност може и да ме обожава и да ме осудува.
...
Некогаш мачно ми е да слушам повеќекратно жалење за една иста работа од истата личност, колку и да ми е блиска.

 

Не ми е пријатно да зборувам на телефон, и со другарките се договарам на вибер, месинџер
Мразам кога на дете му бутаат за јадење, ајде јади уште ова залаче, побогу жено остави го на рает не останува гладно
Ме нервира додека јади некој кога ќе мљацка, па сите залаци гледам во уста како ги формира

 

Си имам створено свое апсурдно уверување дека ако оставам полнач у штек, а притоа телефонот не ми се полни - ќе настане пожар/ќе се запали полначот. Да напоменам ова не ми е заради “штедење струја” или дека некој ми зборел околу тоа. Кога живеев во странство, во еден од становите имав многу бубашваби кои најчесто лазеа по ѕидови, па тогаш почнав да вадам полнач, фен од штек. И кога си дојдов во Мк, мојот мозок одлучи навиката да ја оправда со пожар
Исто и за газење врз шахти. Морам да ги заобиколам колку и да изгледам чудно од страна, ова исто ми се јави после заглавување 35 минути во лифт. И да, во лифт после 3 месеци почнав да се возам, ама по шахти еве веќе година време не одам

 

За полначите сум иста

Не оставам телефон, или било што на полнач да ми се полни кога сме излезени со часови или кога спиеме.
Сијаличките сега за Нова Година што се, светат само кога сме дома
Изгледа многу хорор филмови имам во главата
Ама што е сигурно, сигурно е

 

Најмногу почитувам мислење искажано со соодветен речник и тон, смирено, без вулгарност. Колку и да се согласувам со нешто што некој кажува, ако е тоа нападно, со пцуење, со лошо изразување, ми станува одбивно.

 

Ме исцрпува комуникација со пишување, користам гласовни пораки и само за едно чао.

 

Полначот во штекер без да се полни телефон или што да е, влече струја и да, реална е опасноста од пожар, и тоа голема. За тоа што не оставаш полнач во штекер си во право, и јас истото го правам.

 

На фејсбук налетав на објава апел за помош за донација на човек болен од рак, истиот беше тагиран и кога го разгледав профилот видов слики со убиени животни ловџија да ти бил човекот и не донирав пари ...

 

Членката погоре ме потсети на една случка. Другарка споделува апел за помош на мој млад сограѓанин, кликам на негов профил да видам кој е човеков, дали го познавам, гледам статуси со некакви Хитлери, бесилки и хехенца за геј популација. Не само што не донирав, одбив покана да присуствувам на настан (свирка) каде се собираа пари. Замислете да го спасите оној кој сака да ве обеси срцки, мојот мазохизам не оди во таа крајност, оставам на судбината/Бог/универзумот да помогне.

Исто така сметам дека смртта на одредени особи е општествена придобивка, особено ако се педофили и силувачи.

 

Ловџиите се многу важна алатка во контрола на популациите и во зачувување на екосистемите. Ловот на диви свињи е особено важен, исто така ловџиите помагаат со превенција на високо-заразните болести кај животните. На пример брзо отрстанет леш од елен со CWD може да превенира да изумрат десетици до стотина животни, а и самата CWD e многу опасна болест за овие популации.

 

Ич не го сакам времево, и ич не сфаќам луѓе што активности на отворено сакаат баш сега, и те гледаат чудно ако не се согласуваш со нив. Си сакам топло, значи т о п л о, сакам кога можам да излезам раат без сто слоеви облека на мене, сега не ми се излегува и шета подалеку од кафичот в комшии. И не сакам никакви авантури во овој период, освен ретки исклучоци ако се погоди можност за некое место на кое не сум била или нема да имам за брзо шанса да го посетам. Во секој друг период нема да речам "не" на шетање, ама да можев ќе хибернирав од ноември до март.

 

Се гадам од луѓe што ме гадат од животни

 

Кога некој мљацка до мене, ми иде да го задавам, зашто осеќам како да ми бургија во мозок.

 

Истото важи и за ќерка ми, едвај чекам да се научи како се јаде. Дете ми е, ама ужасно ме нервира тоа