Собирање залихи на намирници заради страв од војна

Абе да не ви кажам што ми стои во кола од увек
Крушата под што паѓаше...

 

Ајде кажи ни

 

Во претходната кола имав увек ранец за детето спремно со се. Времено кога ќе омалеше облеката ја менував и пак назад. Исто така имав и новчаник, шаторско крило, упаљачи...


Сега сум пософистицирана. Имам шатор во гепек


Смејте се ако сакате, јас не сакам ништо да ме изненади. Малце офтопик ама во секојдневната ташна за на раб 90% од времето имам храна за куче, ако начекам некое прегладнето. Лижавче за дете, некоја чоколадна бонбона за на некој ако му падне шеќер...

 

Хахахаха
Шаторско крило и татко ми, па и дедо ми постојано имаа во кола, ама за што им беше стварно не знам
Ептен спремна си била ти, со сѐ

 

пиши адреса у имбоХ за сваки случај да те зберам ако зарати

шала на страна. имам дете. откако го имам сум ваква.

 

Не си сама... носам и јас резервна облека,ќебенца и мали перничиња. Валда мајчински инстинкт јбг

 

You little prepper

 

Бев на пазарење прееска, гужва хаос, маркетите сонпразни рафтови.
Мислам, макарони немаше

 

Нормално. Не сакам да чујам мамо ми се јаде а да немам што да му дадам. Би се убила во таков момент...

 

А тоалетна?
Или сеа во војна не мора тоалетна тоа за короната беше, сеа ќе се мијаме по реки, езера, вирови…
Иначе, ниту тогаш ниту сега не правам залихи. Тие што правеа еден куп работи фрлија поради поминат рок, а сега ми е уште поапсурдно да правиш пошо ќе гледаш да спасиш жива глава, нема да застаниш макарони да вариш за по пат.
И да е ради ценовниот шок сепак во еден момент ќе истрошиш сѐ и пак ќе мораш да купиш, така што пак ми нема поента.

 

Во Лидл нема салати веќе, се зеле. Блесав народ боже боже.

 

Ако сакате(ме) да преживеете 'апокалипса', ако смеам така да се изразам, треба да научите(ме) да наоѓаме храна и засолниште во природа, да палиме оган без упаљач, да знаеме кои растенија се јадат, кои не, како се лови дрн-дрн.

Ко шо сме научени да ни носат до врата јадење, има да испоцркаме за еден месец.

 

Тешко дека складираат салати.
Не траат долго овошјето и зеленчукот.
Така се погодило.

 

done... and done

 

Никогаш доѓсега не било вака.

 

Мрш мори!
Се' шо имам запамтено од Одбрана и заштита е, дека мојш супа да напрајш од папрат.
А на гаѓање мета, успеав се' да погодам, освен метата

 

Како беше онај твитот:
Гледам нема брашно по рафтовите. Ако зарати со кифли ќе ратуваме

 

Ако пазареше денес,претежно за викенд секогаш е полупразно,дека недела е затворено. Истото важи и за лебот и белите пецива

 

Јас немам намера да БЕГАМ.
Кај да идам?
У планина!?
Ај да речеме и да бегам.
Со трева ќе хранам дете!?
Ги сфаќам помладиве, и јас така размислував 2001. Млада бев, моите мислеа за мене.

 

Ова може да биде затоа што и денес беше празник па луѓето купувале.

Исто како што е почната темата, тоа се тие PTSD последици што никогаш нема да излезат од глава - и со причина. Никогаш и никои од овие луѓе нема да ги обвинам за правење залихи. Само тие си знаат како било кога ќе засвиреле сирените и тие моменти не излегуваат така лесно од паметење.

Секој кој следи берза и економија знае што се случува.

Многу ги осудувам само оние кои ги исмеваат овие луѓе. Навистина излегува она „сит гладен не верува“ и на сите трауми кои ги преживеале уште и овие им се смеат.

Залихи е секогаш добро да се прават. Секој во своите просторни и финансиски можности е добро да си организира залихи и нема врска со војна. Можеби така имам научено но никогаш не ги сфатив оние што никогаш немаат ништо или постојано снемуваат обични работи. Никогаш нема да ги сфатам оние кои купуваат само по, пример: едно млеко, една вода и слично кога може организирано да го направат тоа за 3-4 дена. Мислам дека тоа е последица на достапноста на продавниците и во недела и тоа што луѓето нема што да прават па единствено правење нешто им е одење во продавница. И овде не ги обвинувам..зарем можам да го направам тоа знаејќи дека во скапаната македонска држава нема што да прават ниту тинејџери, а не пак останатите.

Имање залихи е секогаш добра опција.