Мојот е послаб 15.5 кг имаше до скоро,не сум го мерела одамна. Исто, јадењето е проблематично и кај нас.
Никогаш не вика гладен сум,дури и да не му дадам јадење,не бара. Му викам осеќаш ли глад ти некогаш бе дете. Нејадачи генерациски
Знам дека не ти е тоа прашањето, ама женско 5 год неполни 16кила, да те тешам дека има и послабо што јадат
14 кг. Едвај и до оваа килажа стигнавме. Што не давам, сируп б комплекс, д3 со омега, џабе. Може цел ден да е само на вода а да не застане да не побудали сите дома. На тоа нејадење толку да е активен, ...не знам.
17 има, а висина околу 116 цм. И слаб е, доктор вели повеќе да јаде, ама не можам на сила да го терам. Колку сака толку.
Кажете ми како да се поставам со дете што е паметенз интелогентен ама со деца е друг.. не ме слуша.. лудува , се качува каде треба и не треба, привлекува внимание, трча, истрчува ја само се дерам и викам не таму не ваму не ова не она... јуни ќе правоме 4 години... Има ли о други вакви дечина, период ли е, карактер ли е ... почнувам да се нер оти немам контрола веќе врз него
Мојот, пак, има можеби едвај 14 кила, а кркач огромен е. И со висината е во пониските машки, некој просек фаќа, ама е ситен. Ама јаде пу пу пу да не го заречам солидно. Од манџи, салати, благо, јаткасти, овошје, гурман е прав на нас. И ние сме слаби гурмани.
Лек/финта за одвикнување од грицкање нокти? Успеал некој да го спречи ова пред да прерасне во трајна навика? За два месеци полни 4 год иначе..
Така правеше и мојот се дури не грицкаше подлабоко и го болеше, му се напрај црвено ноктето и се жалеше дека го боли јас секој ден му велев дека грицкаше затоа ќе те боли и прекина.
Обој го ноктот со маркер кога ќе спие. Кај внуката функционираше ова,ама она не грицкаше нокти туку цуцаше палче А има и средство што се мачка на нокти во аптека, потоа ќе му горчи.
Јас би сакала да знам како се вика тоа средство,мојата го става палецот па сакам да ја одвикнам некако.
Како се справувате со тоа што " не знаат" што значи НЕ? Значи упорно и зборуваме, не тоа, не ова, и објаснуваме зошто не, знае дека не треба нешто да направи и упорно го прави, значи те гледа во очи и го прави тоа што не смее. Таков инат страшно, губам нерви. 3год е, се знае..ама не е послушна, не се заигрува сама никако што е уште пострашно, ми оди се од играчки да фрлам.
Кај нас беше период. Стално ги грицкаше и кинеше кожичките од страна а јас нели нормално постојано му викав не не… и да ти кажам прави се откажав, го оставив му реков гризај шо знаеш прави нека ти влезат бактериите во меше и да не претерам ама за 3-4 дена престана сам и еве веќе не прави така. Исто тој период беше околу 4 годинки.
Истите сме скроз,мислев само кај нас е вака иста возраст сме...не знам кој е спасот ама вејќе и нерви немам све од инает прави
Мајки на 4годишни дечиња, какви се вашите мали на оваа возраст? Мојот сака да е поголем дел по негово, плаче, цмиздри дури и појачува ако не е по негово. Има некогаш некои барања, каприци без врска, како од разлигавеност. Сѐ уште е во тантрумска фаза. Кога се губат тантрумите, нели треба веќе да се губат на 4 години? Минува низ некои фази кои ми се чудни, мозгам зошто од каде. Многу расплачен е некако, а во градинка оди, не се буни, освен наутро некогаш дали од мака дали од мрза знае да одолговлекува, ама секако после прифаќа. Во градинка јаде таман, одмора, самиот вели дека му е добро, ги спомнува воспитувачките надвор од градинка. Прашањето ми е дали се инаетливи и вашите, дали се лигави, со непрестајни барања. Не знам зошто, само загрижена сум околу детево, а надвор сите леле што е мирно леле што е умно. Ама дома отров е. Еден развој бурен што има, и тоа во емоционалниот дел ептен. Ноќе пак се буди, го бара татко му, со викање, спие сам во детска, заспива со татко му ама тој после се трга и продолжува сам син ми. Што почна да се буди ноќе, да плаче... Можеби заедничко спиење би било лек, ама не сме во можност за сите. Пред десетина дена качи температура, и тоа до 38 најмногу, ништо страшно. А бе од тогаш се трансформира детево. Како збудалено, како неисполнето. Само го толкуваме со маж ми. Ко грешени. А зошто да е такво кога заедно јадеме, шетаме, цртани гледаме, има играчки, има сѐ и пак како недоволно. Дали и многу внимание не е добро Пишете ве молам за вашите на 4 години какви се.
Не е ништо различна ситуацијата и кај нас. Наутро ми требаат јаки преговарачки вештини додека се убедиме што ќе се носи на градинка. Ок, решено е одамна дека сака само исклучиво само фустани, пола година и повеќе не сме купиле фармерки, тренерки удобни, хеланки или нормална блуза, наместо тоа само фустани. Но секое утро се убедуваме дека фустанот со златни светки и оние посвечени со тул не се за на градинка. Ајде дур се убедиме и конечно облечеме, следуваат преговори дали ќе одиме со тротинет или со велосипед, ама по дифолт она го сака стариот мал тротинет кој е пред распаѓање а не новиот. Кога стигнеме до градинка следуваат преговори за да остане. Не дека не е навикната и дека не и е убаво таму, но ете некогаш ужива да ги тестира границите. Кога ќе дојде време за земање од градинка таа не сака да си оди. Јас стојам и до пола саат како кандило молејќи ја да си одиме а таа не ме рецка ни два посто, баш тогаш и е најинтересна играта. Конечно кога ќе излеземе од дворот на градинката почнуваат плачките и барањата од типот секој ден да се купи чоколаден кроасан, крофна, перек и слични глупости за после тоа дома да не јаде од тоа што сум зготвила. Како и да е, јас мислам дека лекот е буквално да се држат некои граници, да се остане смирен и колку се може на добар начин и со финти да се излегува на крај. Ако фатиш на инает или со сила џабе е, само полошо може да биде. Јас мислам дека они се сеуште мали и кај нив не е развиено логичкото размислување па од таа причина најмалку мислам дека сакаат да не манипулираат или злоупотребуваат. На крајот на денот кога ќе си легнеме, ќе ме гушне и повеќе пати ќе повтори "Јас тебе ногу сакам те" ... тогаш заборавам на целата тортура преку денот .