Совети за развојот на деца од 3-5 години

Беше дома една недела настинат и се беше супер, секој ден беше убав.
Тргна во градинка кога се враќа дома е толку лут и збеснат, сите му сме криви, не тепа, не штипи, вчера ноктите ми ги закачи на лице, ништо не му направив , ништо, ни му реков ништо, се инаети за се, не кажува дали е нешто од градинка, знам дека не сака да оди баш, ама ова однесување се секој ден, ќе полудам искрено, не знам шо да му прам, се воздржувам да не го удрам.

 

Јас само да те утешам дека не е само твојот. Исто се како шо опиша со тоа што јас не и ни читам оти така па вика чекај јас ќе читам ја зема сликовницата и по сликите си прави приказна ,после е уште потешко да заспие чим и се уклучи фантазија
Ова беше една од причините што чекав за второ ,чекав демек сама да заспива и еден момент сфатив дека џабе чекам нема да дочекам.
Значи љубоморна сум на други што им заспиваат децата рано па уште и сами (имам братучетка малиот сам оди да спие буквално 1 г се разлика и викал мене ми се спие )
Јас од ќерка ми ми се спие доживувам само наутро кога оди во градинка и треба да стане, и не нема врска погоре што ти кажале за дремката еве во градинка не спие само лежи веќе скоро 1 г и џабе е пак навечер истото.
Купив мелатонин не давав секогаш само кога не можам веќе да издржам ама ми го смени однесувањето стана многу плачкива и престанав да и давам ,сеа земав со б комплекс ама и тој не го давам редовно не знам ни јас зошто

 

Викендов иста песна и без дневни дремки. излезени денски со активности точак, тротинет и па исто. Мене ме мота да читаме книга и почнува со лудории па после превзема татко му и па после 22 и кусур заспа и саботата и неделата. Денес ајде со мама ќе спие легнавме се супер и почна со викање пее ма цел глас, иако бевме договорени да не вика за да не го разбуди брат му. И нормално го разбуди малово...Чаре?

Не знам тоа сирупите некако не ми се дава.

 

Нема чаре... такви ни се децата ,мора да ги прифатиме очигледно. Сношти ми беше претешко и дадов мелатонин си заспа за 10 мин накај 21:30 и одма стана сабајлево и весела... ама не сакам така да ја навикнувам. Еве денес пак по старо, ми се јаде ,гледај ме ,гали ме ,ми се моча ,ти немој да спиеш па се превртуваше по цел кревет и заспа во 22:30 отприлика...
Не знам што би те посоветувалљ ,во иста каша сме

 

Вака кога ми праи, трпам пола саат, и после ме фаќа таква нервоза... па кога ќе спискам, мислам дека и комшиите си легнуваат.

 

Абе не можам да спискам толку почнува да плаче па ај од почеток да ја смирам и во круг. Не дека не сум ја оставала и да поплаче ќе види ја игнорирам ќе заспие за 5-10 мин ама па и жал ми е така...

 

Кое време во денот го даваш сирупот? Ќе мора и тоа да се проба

 

Исто, трпам пола саат после почнувам со повишен тон и закани. Not proud of it али чоек па на крај на ден уморна сум, а ме чекаат обврски.Значи да не ми го буди малово може и повеќе ќе издржам, ама штом почне малово да се буди и мене ми врие. А никако не сака со татко му да оди одма, прво мора со мене после секако ќе се искараме ќе го побара татко му сам.

 

Јас не го давам веќе, а ќере продужи да си се понаша ко да и го давам
Насабајле и навечер по 2мл и давав.
Докторката ни кажа можело до 3 месеци ама јас мислам дека 2 го користевме, така нешо отприлика

 

Детево мое има 4 години и многу е поврзано со мене, ама веќе почнувам да мислам дека и премногу. Сами сме со маж ми, оди во градинка, ама остатокот од времето е само со нас и посебно со мене е како лепенка, како да не сака да ме изгуби од вид. Ситуација од денес, обично маж ми го носи на фудбал, ама денес морав јас и кога сум јас, значи воопшто не посветува внимание на ништо, туку 20 пати дојде од сред игра да каже “мамааа” и да ме гушне. Ниту го слушаше тренерот, ниту беше активно дел од играта. Се плаши ли да не му избегам? Не ми е јасно. Правам ли нешто погрешно како родител и му предизвикувам несигурност? Не знам навистина, ама денес се почувствував очајно. Периодов сум дома, бидејќи сум бремена и имам забрана за работа. Помислувам дека можеби се должи на тоа, ама се обидуваме и да не зборуваме многу за бебето, има време до тогаш, не правиме ништо во секојдневието за да се осети загрозен.
Не ми е за фудбалот, да не бидам сфатена погрешно, ако не сака, ич не мора да оди, него таа негова зависност од мене. Секој ден пред да влезе во градинка, очите му се полнат со солзи. Сака дома, со мене. Кога ќе го земам е друго дете, си играл, јадел, се било како што треба. Ама зошто после 3 год одење секој ден во градинка, него очите солзи му се полнат пред да влезе. Иста група, исти деца, исти воспитувачки. Не ми смета мене тоа што е залепен за мене, ама почнува да ме загрижува ова презависно однесување. И не е период, ова трае откако е роден и за еве дете до 2, па и 3 год ми е нормално, ама веќе после 4 почнува да ме загрижува. @Cosmic Girl ќе те тагнам тебе, а и секој друг што поминал низ истото или знае да ме посоветува што да правам и дали е алармантно ова. Размислувам и да побарам помош од стручно лице. И навистина многу разговараме со него, секоја емоција ја анализираме, објаснуваме, рамноправно е вклучен во се во нашиот дом, навистина сме посветени и не знам каде грешиме.

 

Во скроз иста ситуација сум. Скроз исто како ја да сум пишувала. И јас сум бремена и не одам на работа па најверојатно се должи на тоа. Немам совет само да ти кажам се си сама. Ако има некој совет добро би било, бидејки и јас не знам што да правам

 

Дали има некој искуство со дете што не сака да извади пелени?

За мочање воопшто не кажува, имаме два нокшира и никако не сака да седне, за какање кажува дури кога ќе почне да кака…3 години ќе прави.

Преку глава ми е веќе полна куќа пелени, стварно не знам што да направам, голема е веќе.

 

Нокшир што е како столче, ќе седи и кај и да е ќе си заврши работа а потоа аплаузи и пофалби, би требало да се награди некако тоа дека е голем и сам си завршува работа.

 

Се е пробано, со награди, добри “уцени”,имаме нокшир како шоља за возрасни, мал нокшир, секаков…не сака, или ќе дојде за муабет само и си станува.

 

Ако оди во градинка полесно е, ги гледа другите деца, промена на средината, гости, надвор ..би требало позитивно да влијае на пелените, дека врсниците веќе не носат само тој.

 

Здраво мајки, ќерка ми е скоро 4 ипол години,од пред месец време почна да ги завлекува зборовите (пелтечење) прво само сврзниците сега веќе секој збор,загрижена сум, дека зборуваше како возрасен и на македонски и на англиски,ова се случи преку ноќ,немаме никаква промена во фамилија, не е изложена на кавги ,во градинка е пресреќна има другарчиња и обожава да оди.Има ли некој лично искуство,што да преземам и до кога да чекам или да барам мислење од лекари.

 

Имаше доста добри мислења на таа тема тука на форумов, само не можам да се сетам во која тема беше, најверојатно ‘Зборувањето кај децата’, ќе мораш на срч да ги побараш, одлично и детално беше објаснето.

 

Фала ти ,ќе побарам, најдов тема 'Пелтечење кај деца ' но само 1 -2 страни,ќе побарам кај 'Зборување кај деца'.

 

До 3 и 4-5 месеци носеше големава. Како инает да водеше и јас баталив скроз ааа реков кој здрав човек пораснал со пелени и ја остадов. Шо и бидна стана од спиење и рече дај ми гаќи, а дента имавме многу обврски и и реков мама ај не денес оти ќе сме по метроа кај таму ќе мочаш ама ме победи и од тој ден слече пелени и немаше ни едно мочање во гаќи.

 

Околу 3тата година стануваат и психички свесни за пелените, така што очекувај следниот период да има голем напредок преку ноќ. Знам дека кај нас се инсистира за многу порано фрлање пелени, ама не значи и дека детето е спремно.
Иначе, исто, може да ви оди потешко и поради новото бебе. Ќерка ми на 2 и 4 месеци ги откажа без проблем, без ниеднаш да направи грешка, на 3 години ги врати како реакција на новото бебе и ги носеше некој месец додека сама не одлучи дека е голема. Не инсистирав, оти нејзи и беше потребно на секој начин да се осети еднаква со бебето.
Немој да ја форсираш многу, сега имате нова ситуација со бебето дома, има доста за прифаќање, не инсистирај премногу за да не и створиш само одбивност. Земи и адаптер за вашата шоља со скалички и секогаш земај ја со тебе во тоалет да те гледа тебе и прајте си муабет да ви е забавно не мора под дифолт поврзано за одење во вц. Покажи и само како функционира адаптерот дека е голема за нокшири, ти наоружај трпение и ќе си се ослободи сама.

————————

Син ми во Јули ќе прави 3. Се работи за многу сензитивно дете. Многу е мил, повлечен и емоционален. Ако му се пререче нешто одма плаче. За разлика од ќерка ми која е ѕвер и која знае да се избори за себе во секоја ситуација од многу мала, тој не знае.
Почнува во градинка од Септември, многу се секирам за него, како ќе биде со другите деца. Има некој искуство да сподели? Постои начин некако малку од малку да го спремам за градинка? Не знам како да му помогнам да изгради малку самодоверба…