3год и 2месеци има. За какање кажува многу мал, може пред да наполни 2. Седнува на шолја и нема проблем. Мочкањево е инает. Ако не носи памперс, од инает не мочка цел ден. Матичната ми рече и да не форсирам до толку оти многу лесно можела да им се воспали бешиката на маливе деца. Чекам да затопли и да го оставам гол, немам друг избор.
Јас имам многу сензитивно дете исто, се што ќе му се пререче памти и се натажува секогаш кога ќе се присети на тоа. Иако оди уште од мал во градинка, сеуште има денови кога е навистина тажен и да може да бира, секој ден би останувал дома. Немам слушнато од него да каже - едвај сакам да одам во градинка. Е сега додека беше во малата група до 3 год, беше некако и полесно, бидејќи беше помала група и многу повеќе им беа посветени воспитувачките. Сега од септември лани е во нова градинка и група со над 25 деца и воспитувачки кои некако ги третираат дека се големи, па повеќе се оставени сами. На почеток јасно и гласно напоменав дека е многу чувствителен и дека му треба време да се прилагоди, иако морам да признаам дека адаптацијата одеше изненадувачки брзо. Мислам дека после 2риот ден го оставив сам, а за недела дена веќе остануваше до 4 попладне. Чисто за споредба, првата адаптација кога почна на годинка, траеше три ипол месеци. Успеа да си создаде свој круг на другарчиња, има три дечиња со кои што навистина многу си игра и со тек на време почна да се приближува и кон другите. Имавме проблеми и со одење во вц и со нејадење во градинка, ама полека го надмина и тоа. Моево се повлекува секогаш кога има нови лица, посебно возрасни во група и секогаш тие неколку недели додека се навикне на нив се тешки. Ама веќе сите заедно со воспитувачките некако почнуваме пред време да зборуваме за тоа, пример ако треба да му дојде нова воспитувачка, они ми кажуваат и недела дена пред тоа јас спомнувам дома, а од градинка одам да го земам додека има некоја од старите веќе таму, се додека они не ми кажат дека се навикнал и дека може да си останува регулар време. Е моево се брани, не стои на страна, без разлика што е така чувствителен, знае да се избори за своето и да се спротивстави посебно на поголемите деца. Може ќе изненади и твоето во тој поглед. Совет - полека, чекор по чекор, нека се навикнува со негово темпо, заедно со воспитувачките ќе се најде начин детето да почне да се чувствува добро таму. Полека ќе си најде дечиња со кои што ќе му одговара да си игра, моево на почеток беше залепено за воспитувачката што му беше како ‘личност за поврзување’ и додека сите деца си играа во двор, он местеше тањири за ручек со неа од што се осеќаше несигурно да излезе надвор. Ама полека, со негово темпо, без притисок, работите дојдоа на место. И со тек на време ќе запознаеш точно што е тоа што му предизвикува несигурност и ќе делуваш заедно со персоналот пред време.
2 години и 4 месеци е, ни на полна пелена реагира, ни на покакано, ни ништо. Веќе "имам притисок" како летово треба да се тргнат пелените дека следно ќе е касно и искрено не знам, ни кога, ни како да почнеме. Да чекам преку ноќ да се јави осетот или цело лето по гаќички низ куќа и двор да се шета. Или не знам и јас како едноставно знам дека дете не е спремно.
Уште се со тие досадни прикаски декс дете фрла пелена само во лето? Ц ц ц... Дете треба да остави пелена кога ке е спремно. Некое на 2 и 4 месеци, некое на 3. Било лето или зима. Тоа порано кога переле на раце, па немале сушари и малку алишта, форсирале во лето. И заради студот да е, кој родител остава со помочани тренерки да седи?
Строго во лето и никако поинаку Инаку немам намера со сила да е. Првично мислев кога ќе е дома на одмор од градинка со тоа да се занимаваме, не дека нешто посебно или на сила треба.
И јас имав ама детето не беше спремно и единствено што научи е дека може како во двор да мочне било каде па се џогираше по неа. И и ги вратив пелените збореше баба и некој ден дека сум ја вратила наназад ама и кажав дека она ништо немаше научено си заќуте ,следното лето (чекав лето исто ради коментаторката) ,беше 2 г и 10м и ги извадив јас за 3 дена нецели сосе ноќни и беше као еј браво девојката на баба се знае еден никшир за надвор еден за дома и нема шанси на трева да измочка. Не ги тркалај ич ,се претерува со коментари за се имаат значи аман.
На 2 години и 4 месеци некои деца се спремни, некои не се и се е тоа нормално и не треба да се форсира.Ама сметам дека баш лето е најлесно и најпрактично ете да се проба и ако не бива пак да се вратат пелени за некој месец понатака.
Разбирам. Муабетот ми е, да не чувствуваш притисок од околината. Имам кажано, дете што фрлило пелена на 2 години не е попаметно од тоа што ке фрли на 3. Јас во есен. Не ги ни тргнав јас, детево само не сакаше да мочка веќе. Ни гаќи имав ни нокшир.
Ко да има некоја аверзија створено, можеби некогаш сте ја исфорсирале па сега тера некој инат којзнае што им се случува во главчињата.Сметам дека треба да не спомнуваш некој период баш ништо околу нокшир и пелени да заборави се и после тоа да пробаш пак на некој нов начин, или на одмор коа ќе сте ете нешто ново, поинаку.
Мислам син ми е рекордер, на 3 години и 5 месеци побара гаќи и ниеднаш не згреши. Имав обиди претходно, ама ми се мочаше какаше во гаќи и решив да го оставам сам да одлучи кога ќе кажува. За какање па не сакаше на шоља, нокшир да седи до скоро 4, бараше памперс да му ставам. Му ставав, од тоа сам се откажа исто. Со сила јас ништо од мал не правам..