Совети за развојот на деца од 3-5 години

Вие со поголеми деца, како се справувавте со прашања од типот: мамо како ги вадат бебињата од мешето? Го сечат стомако ама како го сечат, вака или вака(покажува на стомак). Мене ми е од една страна смешно, од друга страна немам шо да и кажам, а сепак треба да дадеш одговор.
Вакви прашања и слични, како мамо што ти е тоа(улошка) и зошто ти е.
Еве неќела да биде мајка пошо неќела од дома да си иде.
Јас не знам кај ги учи работиве. Дома ништо не збориме такво нормално.

 

Јас како да му објаснам од каде мочкам? Вака си поврзало детето. Тој има паче и од таму мочка а од газето кака. Татко му има паче, и тоа знае. Ама ме гледа јас седам додека мочам. И ме прашува ти мамо имаш ли паче, велам не, значи од ѕица мочкаш.

 

Јас се кажувам како што е, не знам колку е правилно, така чувствувам.
Значи истите прашања секаде леле
И во градинка кажала дека сум се породила со царски дека ми го сечеле стомакот и воспитувачка ме прашува дали навистина, сакала да види дали тоа што го кажува во градинка е вистина Јас скроз изумив за се дека имам дете што збори односно пренесува
Само кажи и дека во иднина мажите ќе си одат од дома да нема гајле!

 

Јас филував се до моментот кога се вратив од болница со бебето. Ме прашува, како ми го извадиле бебето. Викам од мешето. И она-аа не. Јас и брат ми од дуде сме излезени, братучедка ми е од меше.
Си разговарале дечињата си споделиле информации.
Од тогаш се отворено и кажувам.

 

Знаеш како викаат, учителката во градинка знае се дома што ви се случува

На другарка синот 3 години многу гордо изјави што научил во градинка
'Тато има куре, бато има куре, мама има куре'

Учителката им кажала зошто се изнасмеале двете.

 

Така кога и кажувам ми викаат дека била мала и немало потреба сеа ја да ја форсирам и да и објаснувам сега. Сум ја замарала со небитни работи.
А да е здрава и жива прашува буквално се и се сака да знае.

 

Девојки совет ми треба. Да објаснам прво како стојат работите. Имено, ќерка ми сеуште секаде ја возиме во колица, а во Август како ќе прави 3 години. Арно ама, бебе број 2, кај и да е ќе дојде и ќе треба да вршиме примопредаја на колицата. Искрено, не сакам да и земам додатоци за количка за да може таа да продолжи да се вози на неа, сметам дека е голема, сакам да преминеме во одење. Овде германчињава трчаат сами од 1 година, чинам само мојава ја љуби колицата на тие години.
Е сега, има и разлика, на пример кога се шета само со мене проблем не и е, цело маало го шетаме за раче. Ама кога татко и е со нас, или е сама со него, нема сила што ќе ја натера да пешачи, вриска и се треска од земја да биде кај него во раце и од таа причина највеќе ја тегнеме количката сеуште со нас. Ми треба некое искуство како да и го олеснам тој премин од количка во пешачење со двајцата а не само со мене.

Гледав тротинети кои што покрај класичната намена, имаат и седиште и рачка за туркање. Има некоја користено да ми каже дали се практични? На пример кога би се уморила, еден од нас да ја турка, ама тоа да не е цело време, туку еден дел од шетањето сама да го вози, се до моментот кога нема да има потреба од нас да ја туркаме, туку што и да прави да прави самостојно. Или ако имате некоја друга идеја ве молам споделете.

Секако ќе консултирам педијатар, ама ме интересираат лични искуства.

 

@Yowannty, @Mommyysk
Станува збор за Едипов (кај момчињата) и Електра комплекс (кај девојчињата).

Тоа се имиња за фази од развојот на детето. Уште Фројд поставил теорија за Едипов комплекс која потоа ја проверувала и неговата ќерка Ана Фројд. Карл Јунг пак пишувал дека постои и Електра комплекс кај женските деца, како пандан на она што се случува кај момчињата. Тоа е теорија за психосексуалниот развој на детето која е предмет на докажување и критика низ историјата на психологијата и за која сеуште е дискутабилно колку проблематичното одвивање на оваа фаза влијае врз идните психички проблеми кај возрасните.

Во суштина детето се бори за да го придобие афектот од родителот спротивниот пол заради што се приврзува за него, а покажува љубомора и непријателство кон родителот од својот пол. Кон родителот од спротивниот пол покажува восхит, а кон родителот од својот пол покажува презир и ривалството.

Детето гледа дека родителот од спротивниот пол покажува внимание и љубов кон родителот од својот пол и сака и тоа да добива такво внимание. Според Фројд чуствува потсвесно привлечност кон родителот од спротивниот пол.
Почнува да се бори за вниманието на родителот од спротивниот пол, сака се да прават заедно, изрази на љубов само кон детето да покажува. Детето личи дека се идентификува со родителот од спротивниот пол, и спротивниот пол воопшто. Т.е. ги прифаќа неговите гестови, навики, го имитира, се облекува како спротивниот пол, го потенцира она што тој го прави како добро и убаво, се што прават припадниците од својот пол е лошо и грдо и го потсмева и одбива.
Се разрешува на здрав начин до тоа што детето започнува да се идентификува со родителот од својот пол, зашто потсвесно мисли дека треба да е како него за да добие љубов од родителот од спротивниот пол. Тогаш почнува да се однесува согласно својот пол и развива соодветен полов идентитет.

Не треба никако да се реагира, ниту да се казнува ниту да се стимулира и потенцира однесувањето на детето. Се ќе си дојде на свое место кон 5-6 година.

 

Кај мене е така ќерката со мене, со ист пол, можеби има исклучоци?

 

Ќерката е 3 години, се што ќе ме праша искрено одговарам, само упростено. Ме видела со улошка, видела дека има крв, ама не прашала зашто тече, па едноставно си го сфатила како фластер (ми тече крв и ставам улошка да не ме боли ).
Ме има прашано зашто немам бебе во мешето, и реков прашај го татко ти, и се спремав да почнам да објаснувам како доаѓа семе од татко за да се направи бебе (вистинито и упростено) ама не ја интересираше понатаму да прашува.
Моја препорака да имате спремен одговор соодветен на возраста, без филмови и лажење. Подобро од мене да добие информации секогаш, него да начека порнич на тв и да мисли дека така треба. Можеби на 3 години можам и да ја смотам нешто, ама не сакам да дојде на 10-12 години и појма да нема. Што порано се почне со информирање, подобро. А на тема општо анатомски делови на тело, ги третирам како било кој друг дел. Не е ништо страшно да речеш имам куре од тоа да речеш имам уши. Тоа уште на година ипол ме прашуваше и искрено и кажав со правилни имиња. Не би ми било проблем да каже на учителка дека мајка и имала дунда, пошо имам, не дека ќе издаде некоја тајна

 

Можеби го поминала веќе тој период и веќе стигнала до тоа да се идентификува со родителот од својот пол. Може да има разлики меѓу децата во таа смисла
Постојат полемики за теоријата меѓу другото околу тоа колку е фазава универзална и важи за сите деца и колку е баш така како што ја опишуваат.
Мене на пример ми е дискутабилно дали теоријата важи само за семејства со двајца родители кои изразуваат нормална афективност меѓу себе пред своето дете и немаат нефункционални односи. Што се случува кај децата на самохраните родители, дали улогата на другиот родител за детето ја презема друг близок од семејството. Има такви семејства па и тие дечиња се развиваат нормално...
Да не зборуваме пак за дисфункционални семејство, семејно насилство и сл...стварно за дете од три до пет тука веќе се е хаос..

Секако кој е најмногу присутен во животот на детето тој ќе има најсилна афективна врска со детето. И ќе му биде пример за копирање

 

Се согласувам со напишаното.
Треба да им се одговара на прашањата колку и да се незгодни.
За деловите од телото не треба да се зборува како да се нешто срамно, туку нешто што е нормално. А што смее а што не смее надвор од дома да се зборува може да биде друга лекција, за убави манири. Важно е да знае дека ако нешто не му е јасно секогаш може да се потпре на родителите за да добие јасност, објаснување и искреност. Ако го мувате, утре ќе сфати дека не е точно и ќе мисли дека сте го лажеле.
Единствено кога објаснувате имајте во ум дека зборувате со мали деца кои размислуваат на конкретно ниво и не разбираат работи кои се апстрактни. И должината на објаснувањето нека е помало. Ете како што си забележала брзо изгубила интерес особено кога си стигнала до научниот дел. Нив тоа им е досадно да го слушаат.

 

Исто и мојата е мрза за одење, а и количка после 2 години не сакаше, и било што каде што седи.
Ние проблемот го решивме со тротинет. Вози додека не и се смачи после се качува на тротинет и стој исправена а јас возам ( најобичен тротинет без додатоци, јас со раката ја влечам за рачката од тротинетот таа ужива)

Спојлер: Уживање :)

 

Непостои начин тоа да се објасни на 3 годишно дете.
Настрана што нема потреба.

 

Сосема постои, постои соодветен речник за секоја возраст. Потреба има, ако ме праша. Не ме праша, па не навлегов во темата. Може ќе ме праша утре, може ќе ме праша на 5 или 8 години. Не гледам причина зошто да не и одговорам.

 

Ти кажав. Причината е затоа што не постои упростен начин за да се објасни таква комплицирана работа. За прашување може сешто да праша, од корона вирус до квантна физика.
И да нема потреба за правење бебе да знае на таа возраст.
Исто како што нема потреба да знае за струјно коло на пример.

 

Супер. Да разгледам тротинети и да се молам дека ќе ми успее и мене иначе стварно не знам што ќе праам.

 

И мојот вака се вози. Претежно се шетаме за раче,но кога одиме на подалечна дестинација земаме тротинет и си го влечам(рачката се подига нагоре неколку нивоа)
Количка не користиме од 2г

 

Вака да сака супер ќе биде, нема да е проблем да се влечеме или туркаме некое време откако ќе се умори. Работата е што сака кај татко и во раце по секоја цена кога сме со него, па ми треба да се фокусира кон нешто друго, а искрено, мислам тешко ќе оди.