Совети за развојот на деца од 3-5 години

Во градинка се е ок. Само со мене е вака. И маж ми. Ама јас дека повеќе време сум со неа.Во градинка е најпаметна и се нај отсекогаш од прв до последен разговор во градинка. Не знам кај згрешив денес.

 

Мајки здраво
Како да ја натерам ќерката (4 год) да зборува со мене повеќе,да разменуваме мислења од типот како ни поминал денот?
Кога ја зимам од градинка ми кажуваат денес била немирна,била под казна,или не спие итн.. Ја прашувам како поминала дали и било убаво не ми одговара како да не слушнала,и повторувам и ми вика се лути... Дајте ми совет како да ја натерам да зборува повеќе со мене како и поминал денот,што правела итд..

 

Јас би седнала да играм со неа некое време и кога веќе сме се замуабетиле во играта,ќе кажувам како ми било мене во градинка и тоа што ти го рекле воспитачките ќе го пренесеш како тебе да ти се случило и како ти си "постапила" во дадена ситуација.Кога ќе биде спремна сама ќе си каже.
Само преку игра и со споделување на сопствени искуства и искуства од најблиските.И да не ги критикуваме,ми се чини дека и во градинка ја критикуваат.Децата не сакаат да се осеќаат како лоши деца,напротив сакаат поддршка и разбирање.

 

За облекувањето... пробајте опција со два пара облека да си одбере едно од тие од вечер за следниот ден за во градинка... и сабајлето ако се буни ќе и кажеш епа ти си ги одбра вчера вечер ќе имаш повторно шанса да бираш..

За навечер.. обично така прават ако сакат да го одложат легнувањето во кревет истото може да ги прави и за во градинка одложува време купува за да биде повеќе дома, да пробате со некоја листа пример нарцтајте јадење некпе лепче па под него пижами па четка за заби па кревет и напрај и игра пример ајде сега прво ќе јадеме па ќе облечеме пижами (ако треба два пара пижми нека има па преку еден ден нека ги менува сама ќе бара после кпинпижами и се за вечерта) па миеме заби и веќе псоле миење заби нема веќе јадење па ако можете да вметнете некока приказна тука..јас сум пробувала бебето додела е уште мало да цица и во исто време да и читам на големово и заедмо да заспијат.. на почеток може да се буни дека ќе и дојде нови можеби ама не се откажувај секој ден по малце дури и само да и ги повторуваш ќе ги прифати после.. 2 до 3 недели може ќе треба да се привикне

Големото ни правеше нас проблем кога го добесовме бебето..не беше свесна што се случива не можеше да разбере и беше жн бесна до степен на вриштење викање мавање од ѕид значи мн реакции коси кубевме не знаевме дали е од тоа .. после некое време се смири сега го бацува бебеѕо и го гушка

 

Џоки, а да пробаш кај SOS Kinderdorf во твоја близна таму има бесплатна помош , консултации и се добива брзу термин.

 

Иста беше на 4. На 5ипол почна да ми кажува сама по малку. Единствениот совет што го знам е одма после градинка да не ја прашуваш ништо. Пред спиење најмногу зборуваат, кога ќе легне да ја успиваш. Прашувај понавечер. И најважното, прашувај како си и како се чувствуваше во градинка.

 

Не кажува ни синко (4 г) ништо за в градинка, сам некогаш низ игра можи да кажи нешто, некоја случка, исто и пред спиење сам си кажува, јас ќе го прашам и ако не кажи одма поќе не прашувам
Исто прави навечер, само му текнува нешто, ми се јади, дај ива дај она, само да одложи легнување, секоја вечер 11ч го фаќа па и повеќе, од 10 ќе легниме и зборува, мрда до 11 јас пред него заспивам.
Од ко е почнат в градинка од 2 год ко беше еве до ден денес вели нејќам в градинка и си оди сега не плачи ама битно нејќи, а таму добар бил, повлечен е стално, таков карактер е срамежлив ама и си играл со децата.
И да прашам некој да не има искуство со операција за спуштање на тестис, на синко едниот не му е спуштен, за операција ни рекоја

 

Знам дека е индивидуално, ама колку време се смири отприлика знаеш да ми кажеш? И дали сменивте нешто во односот кон неа и што?

 

Мене ќерка ми (4 години) навечер пред легнување ми кажува како и поминал денот дома, дали некој ја карал, дали си играла и сл. Секогаш ја прашувам уз муабет. Некогаш ќе каже, некогаш ми вика "не треба ти се да знаеш" (веројатно така ја учи некој), ама се досега што ми кажала било точно.
Инаку еден период и мојава правеше така пред легнување. Таман сме легнале и се јадело, и се одело во вц. Па глумеше дека ја боли меше за јадење. Ама секогаш сум станувала и сум и давала да јаде. Некогаш ќе изеде се, некогаш нема ни да го чепне јадењето. Мислам дека ми ја чувствуваше нервозата и за инат ми правеше така ама брзо прекина.
Знае понекогаш пак да побара ама ретко.

 

Можеби тука лежи зајакот дека ја чувствува нервозата. Само што ќе ми рече мене светот ми се руши. И исто глуми дека стомак ја боли и некогаш јаде, некогаш ич, ама мора да станеме. Некогаш со сила јаде и после вика и се повраќа. Сецси има некоја скриена позадина, ќе чекам психологот да открие

 

Па мислам дека траеше месец...два...некои денови беше добра некои не, она и дека не зборува сега почна по малце, во исто време посетуваше дефектолог и логопед и моментот кај што не ни разбираше некои работи беше уште потешко, бидејќи не беше возможно да и објасниш било што ..во поглед на менување, не ја прекинавме градинката иако планиравме на почетокот ама видовме дека повеќе и треба и добива активности само за нејзе така а и јас преку ден имав време да се посветам на бебето, некое време пред да се породам почнавме со хомеопатски лекчиња поради друга здравствена состојба , објаснивме што прави дека буквално е надвор од кпнтрола се случуваше да дпјде да го тресе креветчето на бебето, ни дадоа нешто за тоа ... мислам дека се вкупно помогна, доста шетавме и давав да вози количка, правевме активности она што ги сака... треба трпение но во моментот се изгледа како безизлезна ситуација

 

Мојава директно на бебето ништо не прави/ше. Сем што не сака да дели играчки или било што е нејзино со него и не ја форсирам за тоа. Бебето има скоро 5 месеци, а таа се смени последниве 2. Не знам кај згрешивме, ама последни нецели 2 месеци имав друго дете. Почна да вриска намерно, да се прави дека плаче. Па да вриска и плаче како од очај. Најлошо беше ноќе. Влезе во некој регрес, многу и влијаеше на сонот, се будеше плачејќи и само викаше не, не, не. Па и дојде кај нас на спална и не сакаше да замисли да се врати кај неа во креветче. Стана нервозна и понекогаш агресивна, за се што ќе речевме, понудевме да се прави, да се купи, да се оди само рикаше како ништо не сака само не, не, не, не. Често ќе направеше се од тоа потоа, ама прво мораше да избунтува. Се будеше со плачење и цел ден ќе кенка или плаче.
Искрено многу се исплашив и загрижив пошто првите 3 месеца со бебето не беше воопшто таква. Консултирав психолог кој според нејзиното однесување процени дека е реакција на бебето и дека таа се чувствува многу несигурно. Истото ми го кажаа и од градинка и предложија да оди само до 12 место целодневна оти според нејзините испади не е спремна, иако на почеток во градинка беше супер.

Сменивме пристап. Еве неколку денови е подобра. Веќе неколку денови сама бара назад во креветче, спие помирно и во градинка била добра. Мислам дека има солиден напредок, ама бев извадена од памет и уште се плашам да не се повтори пак. И мојата сеуште не зборува толку за да може да ги изрази чувствата.
Се надевам и кај нас и кај вас ќе биде добро од сега натака.

 

Значи ист проблем, верувај...
Период не реагира, период катастрофа.
4год е син ми, бебето 8мес.
Денес еве блендирав јаболко, каша сакал. Вчера тегличка Хипп. Ок.
Во релаксатор сакал, ајде и тоа.
Па и лигавче, цуцла, се мести да цица. Драми буквално.
Јас му дозволив да ми биде "бебе", паралелно давам да јадат кога е така. Колку е паметно не знам.
Сала да го галам како бебе, да му се обраќам со "бебе мое", во телефон ми бара клипови кај што бил бебе и така се се врти околу "бебе".
И лазеше да, ама му помина тоа.
На среде успивање ми влегува и ми вика да ја оставам во креветче, па ја буди.
Вака преку ден многу, многу не ја перцепира, знае да ја погали на поминување како кутре.
Среќа и она е "тактичар", не му останува должна. Ако проба да ја чепне, му се фрла како змија.
Лелее, не знам дал да плачам или да се смејам.
Нека се здрави и живи, не знам кај терам жими мајка.
На почетокот кога дојде дома малава, ептен драми беа.
Од плачење да ме сечат да ми го вратат бебето во меше, до "стави ја во кујна да спие", па кај мајка ми на ден да поседи и да не сака дома...
Не беше ваков воопшто, каде згрешив не знам. Заради ова сакав да прекинам со доење, ама не можев ради бебето, не прифаќаше никакво Ад. Мислам најголема болка му е кога гледа додека ја дојам.

 

Истото и кај мене, во хранилка,во количка, во џампер, цуцлите ги земаше, лигавче ставаше, панталони од бебе облакаше па за чудо ја собираа, ама тоа не ми беше проблем, освен џамперот што е распукан, а купен многу скапо па не може ни да се продаде сега. И што едва ја вадев од количка, хранилка и џампер.
Си играат сега. И се караат, тепаат секако. Таа го удира него па тој неа и ниеден не попушта, на крај двајцата плачат. А детево мирно ептен ама враќа и не попушта.
Кога и се спие изгледа е таква каква што е и кога се жалам на форум на секое.

 

Исто правеа и моите,мене пак ич не ми е чудно

 

Не ми беше чудно, тешко ми беше. И се нервирав дека ко беше беше не седеше ни в количка, ни в хранилка, ни в џампер, а сега седи.

 

Исто исто.
За прв пат седна во хранилка кога беба ја седнав.Па за среќа ни една за кратко не сакаше.
Во количка почна пред да се роди беба.Тоа зркање беше кога беба ја седнав.
Кашички јадеше со неа,сакаше да цица.Па ај се убедивме дека лути па не бараше ама плачев заедно со неа...итн..

 

Да, за сон, глад, жед, физиолошка потреба... Збори како навиен, не знам зошто не кажува, чека крајна фаза.
Очекувам да се тепаат дефинитивно, уште од сега гледам.
Колку беше по друго дете пред да се породам, за неколку дена се смени.

 

Не те сфатив што не кажува и чека крајна фаза?