Совети за развојот на деца од 3-5 години

[/QUOTE]
Следен месец прави 3 години. Почна септември во градинка прв пат, значи скоро 2 месеци цели оди. Ја будам и она уште неотворени очите вика не сакам во градинка. Јас велам ама време е да се будиме, дојде сонцето надвор. И ја скокоткам, бакнувам, се смее, сѐ ок, во кревет малку се галиме си лежиме така 5 минути. И ајде викам да мочкаме и да миеме заби. И тогаш почнува драмата: не сакам во градинка, не ми е убаво таму, не ги сакам другарчињата, ми се спие, сакам да дојдеш и ти со мене во градинка…Ајде некако се натегаме се мочка, па се мие и после бега во кревет легнува и вика уште ќе спијам, остави ме…Истиве муабети што ми ги посочи секој ден ѝ ги правам, плус викам ајде да видиме кој побрзо ќе се спреми, ти или тато. Плус ѝ објаснувам дека дома нема да има никој, ќе треба да седи сама. На моменти прекинува ама во главно плаче, цимоли, важно не дава отпор за облекување. Кога ќе влеземе во вратата од градинката крокодилски солзи рони. Те молам мама да прашаме дали можеш и ти да дојдеш, па кога доаѓа учителката да ја земе ја прашува, на што она ѝ вика не може мама, мама ќе седи надвор и ќе те чека да си поиграш. И така ја зема за рака и влегува со плачење. После таму брзо се смирувала.[/QUOTE]

@Lovebug01
Таман си правите. Ништо, нема правило кога ќе се намали.
Ќе бидете доследни на одењето, ќе ја фалите градинката и учителките дека се тука за нив, ги сакаат и кога ги караат, ги чуваат како дома мама и тато, ќе раскажувате со возбуда, некогаш и искрено ќе кажете дека и нас не ни се оди на работа... Самото од себе ќе ѝ помине за некој период.
Раскажувај ѝ дека наскоро Дедо Мраз ќе доаѓа во градинка и дека ќе китат елка.
Барем овој период сега ќе имаат убави активности се надевам.

Ние сабајлево исто со молакање, пократко беше. Инаку секое утро мора да се припишти за нешто, да се потреска, така што кај сите нас овде во групава истото се случува, и само тоа ќе ми текне дека не сме сами. Една гушка од мене.

Инаку рапорт од мене. Вчера немаше вриштење сред ноќ. Како заспа во 8 и пол спиеше 11 часа. Одма се осеќа наспан, подруг, освежен. Е сега изгледа, тоа си мислам, дремкава го реметии. Му ги зема саатите за ноќе, и тој заспива дури во 10, а тоа е доцна за овој период на развој. Можеби влијае и на циклусите доцното заспивање, па затоа се појавува ноќен терор или кошмар. А кога заспива порано, ги постигнува сите циклуси на одмор. Сега вака ќе испитам без дремка некој период. Дај Боже толку едноставно да е.

 

Инаку рапорт од мене. Вчера немаше вриштење сред ноќ. Како заспа во 8 и пол спиеше 11 часа. Одма се осеќа наспан, подруг, освежен. Е сега изгледа, тоа си мислам, дремкава го реметии. Му ги зема саатите за ноќе, и тој заспива дури во 10, а тоа е доцна за овој период на развој. Можеби влијае и на циклусите доцното заспивање, па затоа се појавува ноќен терор или кошмар. А кога заспива порано, ги постигнува сите циклуси на одмор. Сега вака ќе испитам без дремка некој период. Дај Боже толку едноставно да е.[/QUOTE]

Кај мене син ми плачеше чат пат така навечер ако нешто преку ден претерано го возбуди или ако направи голема беља ако го скарам,обично од премногу емоции преку ден знаеше да ги чреживува во сон. Фаза е, поминува, кај нас беше ретко

 

Ќерка ми немаше ни Т од terrible two’s ама сеа на 3 ми наплати

@elenaklasik тргни дневна дремка,од 7 почни со спремање за спиење,до 8 мах да е заспан.Од недела се менува саатот,секако ке е темно од 4.Ке приметиш разлика одма.И за вечера нешто лесно,гриз и останати житни каши,банана ставај секогаш полна е со магнезиум и сл.И вас ке ви е полесно.

 

Јас не го прашувам да собира, собира на прсти, 3 и 3 дека се 6. Ги брои прстите, знае дека една дланка и уште еден прст се 6. За 6 и 3 нема да каже одма 9, ке му треба време да изброи.
До 20 броење не е малку, не е за занемарување, треба време да научи. Или ако сте броеле секој ден, со денови до 20, па да запомни. Не е лесна задача за дете од 3-4 години да брои до 20. Спонтано не научило, сте броеле и така научил. Децата колку и да се паметни, од еднаш некои работи не може да научат.

Кога има некаква бурна реакција, на нас како родители е да помогнеме. Ако тоа значи спиење на кревет, треба да се проба. Фазите им поминуваат.

 

Па би рекла и собирањето е захтевно, не е баш така едноставно. Според мене.
Тоа што сам брои и собира, значи самиот запомнил, се насочил кон тоа, не би знаела повеќе од ова да кажам што и како се случува во детската глава.
За броење до 20 запомна од неколкупати, бидејќи како што ти реков, не се трудев да научи, затоа реков спонтано научи, и не знам колку пати сме броеле заедно, скали, боички, онака ничим изазвани. Или тантрум изазвани , па за да спречам и скренам внимание сум броела скали да речеме. Или за да не го носам во раце, кога ми се лигави крении меее.
Е па тоа не се случуваше долго време со броењето, мислам дека пар пати сум повторила. И тој сфати. Од 10 знае да доброи, 11 12 13 и едноставно звучно му доаѓа понатака.

Многу се запна ти за броењево до 20, за што ни јас а уште помалку ти знаеме како се редат нештата во детскиот мозок.

И за уште повеќе да те запрепастам, замисли и на англиски научи да брои до 10

Син ми е вербален тип - дома, надвор е поќутлив. Ама сега има почнато да осознава наоколу, па и прашања добивам од каде солзите идале, и други работи.
Јас, пак, се насочував повеќе да има убав фат со прстите, да држи салам молив, не да ме срами таму во градинка , хаха се шегувам, ама стварно ми е битно да е вешт. Колку постигнав, постигнав, сега и самиот натака си знае што како сака, ехее тек допрва којзнае што ќе открива и намерава.
Деца.

 

Ти сакала верувај сакала не.
Сите деца се различни незнам што се чудиш.
Уште да ни кажеш за детенцето Македон дека лажат и толку ќее.

 

Ние од сликовница си научивме до 100 да броиме оние сунгер страници ,,Бројки" (секојдневно читаме сликовници) а после 20,30,40 одма му фати клиќерот 21, 22 дека се истите бројчиња како до 10 . Азбуки, бои, исто така знаеме и на англиски,италјански освен македонски. Ќе напоменам самото дете го интересира цело време ми вика (Кажи мама ) Јас сум преизненадена кога ќе фати да прочита некое зборче
Не сме пишувале, не сме боеле (тетратки, боенки) се е преку игра.
-Знам дека можеби е многу за 3г 2м ама носи уште памперс и еве коцки не знае да мести

 

I mojov nosi uste pampers 3god 3 meseci
I kocki ne Saka da redi, broi do 20 mislam na pamet mu se nauceni, broi I na prsti.
Sega mu e mnogu interesno ova Malo ova golemo sporeduva, ima nema pravi razlika, poveke Saka mali raboti, mali topcinja, mali lajcinja , viluvcinja, vo gradinka praj po komplicirani raboti koi ne ocekuvav deka ke moze da gi sraboti, razviva motorika, Saka da boi poveke od se drugo, slikovnici ne Saka da citame, azbukata ja znaj no nema nekoja zalba da ja kazuva ni pak pesnicki Saka mnogu da kazuva, Ako poveketo gi znae.
Samo pelenive me buni so iste ne Saka da gi otkazime.
Bara pelena da nosi I ne kazuva ili retko kazuva za mockanje.
Sega vo gradinka ke gi otkazuvame ke mi pomognat ucitelkive, mora da se ostava po gaki da se naviknuva isto I doma ke bidi.

 

Мајки, дали од 4 се намалуваат тантрумите?

И ве молам, кажете како колку му траат тантрумите кај вашите деца, како изгледаат, што прави детето, колку вика плаче....?

 

3г и 2 м плачење 2 минути највеќе 10 се познава дека од инат плаче не знае да ми каже што сака. Или ако зборувам на телефон него му смета почнува со плачки. Завршувам муабет престанува да плаче. Кога сме кај баба дедо на гости (во гужви како од лигавење) исто плачки... Ако секоја мајка има приметено кога е сама со детето најмирен ден поминува. Ако тое се тантруми тоа е 2-3 пати неделно и поминувам многу лесно. Или пак допрва ме чекаат!? Мислам дека зависи од детето. Некој полесно, некој потешко поминува.

 

На земја не легнала кога плаче како што сум видела, но на кревет, удара со нозе, плаче на цел глас, ни вика "бегаај". Неколку мин трае потоа е ново дете, у тој момент на почеток прашував што и е, сега веќе не реагираме. Зависи знае да биде 2-3 пати неделно, знае и еднаш неделно. Сама се смирува или веднаш збориме нешто да и смениме внимание па заборава дека врискала.
Ние навечер имаме мака, со нас спие, се буди со врискање и плаче најсилно што може, затворени и се очите и тогаш, светло палиме, ја носиме во друга соба ја гушкаме.
Кажува сонувала црвчиња кои идат по неа. Во градинка во двор виделе црвчиња и се исплашиле, ми кажа воспитувачката.
Ова веќе секоја вечер се случува и живи ненаспани сме.

 

Кај нас тантрумите периодично се појавуваат. Таман на маж ми пред некој ден му реков гледаш дека класични тантруми нема веќе, и ете ти ги пак.
Не можам да одгатнам од која причина се, не се такви со трескање на земја, глава никогаш не лупал не гризел (сега дека реков, одма обратно ќе направи ), кај мојов тантрумите се со изразено пискање викање, и непрестајно барање на нешто невозможно или пак и возможно.
Поводот е глупав, да речам прееска бараше едно ливче од цвеќе да му сум го направела поголемо да биде. Значи не може велам, упорен писка вика колку го држи глас, во зграда сме, срам ми е, и морав да го удрам. Значи го тепам на моменти признавам, по газ. Не се издржува тоа викање, бидејќи не е да повика и да прекине, туку упорен во тоа што го замислил. Како да преминам преку тоа викање? Ми го активира алармот.
Денес имавме многу пати викање, вчера исто така.
Денеска зедовме со маж ми дијазепам.
Проблемот е што не запира со цел сат. Се испотува од викање.
Дали можда му фали некој минерал, плус има и како лушпички на прстите од рацете и нозете малку.
Има ли врска тоа?
Периодов и не јаде нешто особено, едино во градинка а инаку гурман е.

За ноќе исто така, вриска не прекинува ако е престимулиран. Потресени сме од ваквите реакции навечер, а преку ден исто така на периоди.
Не знам до кога, очајуваме.
Колкава е твојата? Подруго е кога кажува што ја мачи, што сака... овој од спиење алармантно нѐ буди. Аман! Барем ако е за на психијатар работава, да се обратиме со време.

 

Дали уште помалку или повеќе од тебе знам за детската глава, не можеш да знаеш, нели? Од причина што имаше задоцнет говор, истажив доста на таа тема, како им работи мозочето, како се развива итн.

Тантрум не можеш да решиш со ќотек. Последици и ризици сама истражи ги.

Да да, како што кажав, и јас не сум носела пелени од 1 година. И верував дека е така додека не видов какви се деца на 1 година. Од тогаш не верувам во се што ке прочитам за деца.
Секако, сите имаме избор да веруваме или не на се што ке прочитаме.

 

I moeto placi si bara, si stojat do toa so go naumil duri ne mu se Dade.
Soprugot veli ne, cvrsto stoi ro toa, jas popustam I mu davam, Ako e nevozmozno toa so go bara davam nesto slicno ili ke go pomolam da pravime nesto drugo za da ne se voznemiruva.
Nekam da go gledam Kako placi.
Eve bara da ja vozi kolata Sega barase ama bolen e mu velam utre ko ke ti pomini ke ja vozime kolata I stojam do toa da mu ja ispolnam zelbata, ne sakam da go lazam.
Vcera sakase da ja kapi ima Edna kola so mnogu si ja Saka. Ja boi so folasteri, ja brisi I Saka da ja kapi Mu napolnav voda mu dadov samponce se preraduva.
Znam nekogas ke rastiri, ke bidi se izvalkano, nekni isckrta so flomasteri se bas se so najde. Fativ iscistiv dete e si Saka zanimacija.
Ne mi smeta do tolku poarno rasturrno no srekno dete, otkolku cisto pa ne srekno.
Ne se zamaram tolku so negovoto placenje, ne Trae dolgo ke prekini.
Nema nekoi izrazeni tantrumi, se razbira od zbor,ne e nikogas tepan ko ke napravi nekoja belja, mozi nekogas ke go udram taka nezno, ne go ni boli no se custvuva navreden I placi.
Ne veruvam deka treba da go nosite na psihijatar, na dete pojke za inaet Ako mu odis I toa taka reagira I sledno ne poslusuva. Samo smireno I ostaj go neka ne ti vlijae tolku toa, mozi go pravi za vnimanite, Ako ste so bebe I toj nekako reagira , na nekoj nacin.
Bebinjata placat I toj taka placi jas mislam deka e toa problemot.

 

3 г и 1 м е ќерка ми. А дома имаме и бебе 4месеци. Се започна кога си дојдовме од болница со бебето кога се роди.
Јас неможам да ја удрам, верувај ми се десило да ми се лоши од што ме извадила од такт но неможам. Подобро ќе удрам во перница, ќе истурам бес, во вц многу пати сум се изнаплакала, но неа неможам.
Знае да ми рече "а зошто ме кајаш(караш)".
Јас за сето ова консултирав психолог, но не за детето. Туку за нас, како ние да се снаоѓаме во родителството.
Турбо сме со работа и двајцата, и сметам дека нејзин карактер, па и дете е, се за неа е нормално ова.
Мора ние да научиме да се контролираме.
Навечер кога плачи на почеток и ние сонливи бурно и ние реагиравме, па дете уште толку плаче. Сега веднаш збориме дека сите убави сонови ќе имаме, ќе сонуваме принцезички, коњчиња, замоци. И има ефект.

Поработете на вас, и смените се вие.
Колку повеќе преку ден се црка, се вика, навечер имаат понемирни сонови.
3тата година е многу битна од животот, мн се емотивни а не знаат како да се искажат.
За пиење јас би рекла Б6 витамин не би сметало на никого.

 

Дали имате да споделите некои искуства со жлезди на вратот кај вашите дечиња?

 

Ние имаме и матичната вели дека е слаб и затоа му се познаваат.
А хирург од детската клиника кога го прашав ми рече да го прегледаат на онкологија.
Тоа беше пред една година и уште ги има. Јас не го однесов на преглед. Ако пише некоја мајка тагнете ме

 

Малата кај мене на едното цице има така како топче тврдо,а на др ептен мало,скоро го забележав.
Матичната ми вели дека било раст на дојка,да внимаваме на храна,и ни даде упат за ехо на града,да се види што е за сигурно,ама дури на 8.11.
Мене некако далеку ми се гледа,а мн сум загрижена.Инаку не ја боли кога го пипкам местото.
Дали некоја имала слично искуство?

 

Дали имаш заприметено да се зголемуваат? Ние имаме една што се зголемува, ја следиме цело време. Му се појави како мал уште на 2 месеци (имав пишувано по форумов), уште ја има и е порасната (3 и пол год има малиот). Гледано е на ехо, правена е крвна размаска, гледано од педијатар....според нив засега е реактивна жлезда која ја имаат децата на оваа возраст...радиологот вели може и до пубертет да му стои...педијатарот и матичната ми рекоја сепак ако сакам да направиме проверка и на хематологија...Немам закажано, се тешам што крвната размаска беше во ред, но мислам да го однесам да го видат бидејќи јас ден - ноќ не сум мирна...Жлездата е околу 15 мм сега (да напоменам, постојано е присутна, не се намалува како некои жлезди кои ги има па ги нема при настинки). Не го боли, местото не менува боја, ама ќе видиме...Не ми се оди воопшто по тоа болниците