Совети, искуства и мислења од мајки за деца од 9-14 години

Леле @JoyJoy да ти се одмили дете да пуштиш на натпревари и квизови. Страшна работа

 

Зарем ви рекоа дека МОРА да изгуби?
Зошто не се откажавте? Незнам за кој квиз станува збор искрено, мојава не пројавила желба за такво нешто, ама после ова што го прочитав подобро и да не пројавува

 

@V.N. @AngelOfArh самото дете им се пофалило на другите дека ќе победи. Потоа наставничката се распрашала и ја дознала вистината. Децава не сакаат да се откажат зашто наставничката ги научи дека се во животот е искуство. До сега детево мое има повеќе дипломи од мене од различни Европски проекти. Лани добија награда за проект за културно наследство од Европска Комисија. Добија награди од Е-твининг и слично. Учествуваат на натпревари затоа што им го претставува како нешто интересно и како нешто од кое може да се научи нешто па макар и пораз. Ете ќе научи и дека во држвава има „сер...ци“ кои освен со местење со ништо друго паметно во животот не се занимаваат.

Само ме нервира што втор пат детево се соочува со ситуација на намештаљка. Еднаш на шах и ова сега. Не знам само што добиваат децата што им ги местат работите. Животно искуство сигурно не. А и тоа местење на позиции знам дека не функционира. Ги гледам оние со кои работам дека не се среќни што цел живот им е истрасиран од мама и тато.

@AngelOfArh мене ми е мило што на ваков груб, глуп начин дознаа. Вака барем ќе знаат дека не изгубиле затоа што не ги бивало туку затоа што било наместено. Емотивно е супер ситуација за нив. Нема потреба од смирување на тага. Има само од лутина. Ама лутината не му ја смирувам. Се надевам, дека новиве генерации ќе бидат побунтовни од нас и ќе сменат нешто на подобро. Ние сме глупави што ќутиме и пуштаме глупаци да „победуваат“.

 

Ама следен пат и каде што можеби нема да биде наместено нема да сака да учествува. Едноставно ќе се демотивира.
Тоа е тоа што не кочи скоро сите да се бориме и да напредуваме, знаеме дека е слепа улица. Затоа секој кој што може ќе гледа да избега од вакви услови за живот.

 

Сега за сега не е обесхрабрен. Нема ни да дозволам да биде. На секој натпревар оди со мисла дека нему знаењето никој нема да му го земе без разлика на исходот на натпреварот.
Јасен ми е менталитетот. Но, доживеав местење на некој на позиција што е супер и во странство. Немој да мислиш дека и таму нема местенки за убави позиции (ретко кој од тука се пробива до тие позиции каде што има местенки) Се пробив тука со квалитет зашто знаењето и работливоста никој нема да ми ја земе. Така го учам и моево дете. Пробивај се со знаење и труд. Дали тука или таму битно е да си квалитетен ради себе. Се некој некаде ќе се најде да го цени квалитетот.

 

Да ако е на квизотека победил на Мицковски синот па видете дали е наместено или не .....

 

Stignavme do nikoj ne me saka faza do koga trae ova?

 

Мислотека.

 

јас се надевам дека не би траела повеќе од 1 година не се трпи

 

И баш им е гајле на сите за мене

 

Да за тој цело време е разговоров. И наставничката потврди за синот на Мицко (пвеќе одговара Мивко да го викаме).
Само за различни одделенија правиме муабет. Како и да е, дел од натпреварите се наместени, дел не. Моето дете не е во генерацијата со дотичниот ама е сега со внук на продуцентот. Жално е само што и на децата што вистински победиле им се остава петно. Стварно сме за никаде.

 

ах тој пубертет....

 

Децата ми се во Димо поголемо и помало не во класот на детето но греота е каков булинг им се врши на тие деца од класот ги тепа ги малтретира и т.н сите се немоќни.
И во принцип секаде каде има..ВИП.. се гледа разликата, дете на овој оној дете на наставник

 

Јас докдов да чујам ваши искуства. Големиот има 14г, се дружи со деца по 2 год.помали од него. Играат фудбал, седат на клупите во паркот и сл. Негови соучрници секој виќенд излегуваат во т.ц.Бисер, некои од нив имаат девојки. Дали Вашитр деца на таа возраст излегуваат за виќенд, каде одат и на кој начин се дружат.

 

Sedi si raat dur ne izleguva

 

Тие што излегуваат не се репер. На таа возраст е ОК сеуште да не сака да излегува.
Кај син ми во одделение има мајки кои со сили си ги тераат децата да пораснат. Им зборуваат дека се големи, на нас родителите ни зборувааѕ дека децата се големи за родендени во игротеки (ала онаа во Дајмонд) туки дека ги интересираат кафиќи и слично. Децата сега имаат 10 години. Сосема сум сигурна дека тоа девојче на 14 веќе дечко ќе има. Само е жално што на децата детството им е скратено.

 

Мојов е исто 14, не излегува никаде за викенд, само преку лето до игралиште што оди, кај што се собираат сите, преку година нема собирање. Што знам, не мислам дека пропушта нешто, башка што ние сме подалеку и од школо и од град, треба со автобуси да оди било каде. Не се дружи многу со децата од класот, освен што повремено игра на компјутер со нив. Сметам дека има кога да излегува, рано е уште.

 

И јас исто размислувам, дека е сосема ок што не излегува по кафиќи, што шеткањата му се на игралиште, фудбал и сл. Ама, гледајќи ја околината негова, навистина се замислив дали е се ок со него и со нас. И мојот син нема некоја дружба со децата од класот, повремено се дружат во лето, или сега се поврзуваат на компјутер. Дел од тие деца кои излегуваат во град, го гледаат со други очи, понекогаш го слушам изразот кидари итн. Дури и нивните родители се согласни дека децата се веќе доволно големи за излегување, девојки и сл. Како и да е, веријатно и ние како родители и детето, не сме на иста бранова должина со останатите, се надевам кога ке тргне во средно ке си го најде местото и друштвото што ке му одговара. Фала ви за мислењата, се радувам дека не е единствен со такво однесување, и се е во рамки на нормалата.

 

како што ти кажале погоре - седи си раат додека не излегува. Има време за кафичи ќе му здосадат

 

Јас не се слагам со повеќето. Раната социјализација со врсниците прави да создаде поголема слобода. Мислам дека истиот проблем ќе го имам и јас со големиот. Еве ги другарите негови одат шетаат низ населба, одат сами до школски, седат навечер сами, он не, он само со мене, исто и другар му. Не мора кафичи, ама да оди сам со друштво, и тоа друштво а не едно другарче само. Не сакам да шета од сега, ама ова сега повлекување носи понатака последици во социјалниот живот. Истото ми го потврди и психолог со кој работам.

Јас дојдов да прашам за црнки на лице. Има на нос една упорна, не искача и крај. Пробано да ја стиснам ама не искача. Мал ми е да го носам на козметичар башка што ќе го однесам за една црнка, вака има ок фино лиценце, ама таа една црнка му боде очи. Се мислам да земам маска со јаглен да пробам може ќе ја извади.