Совети, искуства од мајки за бебиња од 0-6 месеци

Ема мила, знам како ти е, не лично ама знам ни што проаѓаше братучедка со близнаци. За грчевите знај дека изгледаат драматично и дека бебињат многу болно го доживуваат но тоа е фаза и мора да ја поминеме. Јас само се тешам дека е моментално, нема последици, мораме да пројдеме и тој и јас низ ова и дека ништо лошо уствари не може да произлезе од тоа. Мораш да си дадеш шанса на себе, да си врежеш дека н бебчињата им треба одморена и психички стабилна мајка. Затоа секоја помош е добредојдена и нема зашто да имаш грижа на совест. Се знае дека ти најдобро се грижиш ама ти не ги оставаш 2 дена па да се плашиш дека нешто ќе се случи

 

Јас имав разбрано дека од октомври ќе важело. Ај ако некој знае нека каже.

 

дали давате пикомултивитамин 5 месечно е бебето ми препиша педијатар?

 

Физичкото го повлекува и психичкото лудило. Исцрпена си. Беше со месеци бремена. Под стрес со месеци. Породување, две мали бебиња кои нон стоп плачат. Хормонски дисбаланс.Си велиш добро прв месец ќе помине, отвараш очи не поминува иде втор. Исцрпеноста е се поголема. Копнееш да одмориш од одговорност пред се. Нема време. Нема никакво време за тебе. Иде трет месец физички се исцрпуваш. Психичките кризи стануваат уште поголеми. Сите си продолжиле со животот никој не го интересираш повеќе со твоите бебиња. Уствари никогаш и не ги интересирало. Остануваш со твоите. Твојот почнува да бара исто одмор од се. И глеј си наоѓа, но ти како мајка не.
Иде четврти месец бебето е веќе големко почнало да седи. Си велиш да излеземе на ручек или да идеме на одмор некаде. Искачаш они вриштат без прекин трчаш испотена накај дома каде се чувствуваш најбезбедно. Одмор, ха!
Физички си влезена во рутина можеш без сон и 48 часа. Одиш како по автоматизам имаш рутина и план. Секој ден е тоа. Дух кој хода. Светлината се гледа преспива барем по два саати. Нема грчеви има вакцини и скокови. А само што си помислила заминаа грчевите. Плачат. Го слушаш кемкањето и во сон, во тоалет, кога се обидуваш да преспиеш трчаш од соба да видиш што им е.
Еј па оние таму не се жалат, види ги средени и насмеани на сликите со бебето на одмор, веројатно се доживуваш како лигуш оти си исцрпена и се жалиш себе си. Како успеваат си велиш, каде грешам јас? Додека усисуваш си повторуваш само трпение се ќе помине.Повторно плач, се разбудиле.
Креваш глава го земаш најубавото човече на светот и го креваш горе високо му велиш: Не плачи, мама е тука и секогаш ќе биде тука најмило мое. И сите болки и траги од умор се претвараат во згужвана насмевка.
И така натаму цел живот понатаму...

 

И после следува...Мамо ај не ме замарај.
.
Ќе издржиме,да ми е да знам без релаксатори,колички,тропалки youtube како ги растеле,или афионот? По ниви...
Па и ние ама сме раснати сме имале вошки сме имале.
Се имаме,пак не сме раат мочани.
Едноставно не ни се треселе мислам и не имаат оставано да плачиме затоа сме малце истенчени

Луксуз дојде на фемина збор два да врзиме
И да ми се вратрше желбата за цигарче нервозата само ќе беше поголема тек тогаш ќе немав време раат да седнам...
А тек кога ќе де префрлиме кај 1+ кога ќе проодуваат

Мирна ноќ

 

Желбата не ми ни поминала искрено. Првиот момент кога ќе престанам да дојам си полнам чаша од флашата шток што ја чувам за таа прилика и така фино во тишина и темница ќе чурам и ќе пијам.
И дури и боди ќе и испринтам на цурава по тој повод.
А да, и без коса останав инаку. Од густа, сјајна коса паднав на безживотна, ретка, никаква.

 

Сонувам за тој ден. Цела флаша вино, јас и цигарата сами така ќе прославам. Си велам ситно броиш издржи.
Барем да можев да пушам месециве полесно ќе ми беше.

 

Најлесно е кога ќе проодат, посебно кога ќе одат стабилно. Ќе се преродиш.
Ама дефинитивно најлесен период ми бил во дубак кога беше, не ми беше тешко ни кога лазеше, само многу се нервирав да не е нечисто некаде, и да не лапне нешто.

 

@Emma2 се што ти кажале девојките, така, да не се повторувам.
И користи ја помошта, немај грижа на совест.

 

@FreeMind само сакам да ти кажам дека се радувам на твоите постови. Мотивирачко реални и поетични.. Секоја чест жено, пишувај ни почесто!

 

Постарите генерации имаат војнички другари. И тоа другарство трае со години. Биле под ист режим со месеци.
Така и јас ве чувствувам вас, само што нашата ќе трае со години дечки.

Уште форумов ако не е готови сме. Ќе не прогласат пријателите за лудачки. Јас во принцип за бебето не зборам со никого освен со моите. Кога ќе ме прашаат како е? Супер е велам. Добра е расте. А зад тоа расте стојат сите овие мои зборови изминатата година. Расте добива нова димензија.
Благодарение на форумов не им досаѓам на луѓето и не сум се претворила во очајна тетка која труби само за детето.
Фемина тампон зона.

 

Си плачам и си плачам...
Од А до Ш, се, баш се!
Иако 3ти и 4ти месец сеуште не ми дошле..
И да, ќе ги изедам и двете колку ги сакам, ми запира здивот кога си ги гушкам и бакнувам...
Ах, женче, колку само сакам да те изгушкам и тебе, и двете.. фала мила за ова, добро ми дојде, знам не сум сама... ова ми дојде ко коктел на плажа... сонце си!! ај да бришам солзи, сон секако нема да ме фати иако ми пристигна помош... ќе те читам пак, неколку пати... ми иде да си го испринтам цел текст...

 

фала Теди, еве почнувам..ќе се обидам барем... ништо без помош, сакам ама физички е неиздржливо!

 

@Emma2 jas te razbiram mnogu dobro. Sama sam so bliznacinja po cel den, do kaj 6-7 navecer. Na pocetokot nemam spijeno podolgo od 2-3 saati za 24h. Ti kazav, ne e polesno ni sega koga se 7 meseci. Spijem malce poveke ama preku den... me utepase. Gi sakam, gi obozavam... ama i vikam i placem. I placem koga tie placat i takaaa... nekogas mislam deka sum luda haha koga mozes koristi pomos i bez griza sovest. Majka mora da bude zadovolna so sebe kako bi bila najdobra majka za svoite deca.

 

Истото беше и кај мене. Ако ти кажам дека првиот месец имав халуцинации, во спиење држев некое бебе, а тоа во креветче, мм ме будеше да се освестам.
Малата секој ден плачки едвај навечер ја заспивавме и ден денеска е таква плачка, чувствителна. Не било само до грчевите.
Тогаш тешко ми беше кога плачеше што не можев да ја смирам, си велев каква мајка сум јас, а сега е поврзана само со мене и мн темпераментна. Брат и е не изостанува, но за нијанса е помирен.
Јас помош имам скоро цело време. Кој сака добредојден е за помош.
Интересно е кај близнаците што цело време си зафатена и преокупирана со нив, немаш време за ништо, деновите и времето толку брзо врват што дури да трепнеш тие стасале да им славиш 1 роденден.

 

И јас веќе не расправам многу какво ми е детето. На почеток,пробав да им објаснам дека ми плаче бебко и дека е во скок во развој, гледам вакви фаци
Не се криви луѓето, никогаш не слушнале за такво нешто, а јас упорна да им објаснам де....
Сигурно си викале оваа чита глупости на интернет, може и скренала малку... Затоа сега си молчам
Како е малиот?
Добар е, расте, го мачат заби, плачлив ама ќе помине.
И не ме гледаат чудно, а вака бебе вришти, знам дека ништо не го боли и дека е во скок,ама тие си мислат сигурно детето има мака,а таа читала глупости. Вака, викам плаче од заби, и терам работа

Иако, не лажам многу, стварно го мачат забчињата,ама и веќе сме во 5 скок

 

Јас не ни почнав да објаснувам. Секогаш им се чудевме на паметот на оние кои софрата во кафана ни ја претвораа во пелена муабет. Знаеш луѓето макар и блиски не ги интересираат твоите пелени. Тема бебе/дете е во топ три најдосадни муабети евер.

Впрочем ако подобро ги анализирате сите оние кои ви дојдоа да го видат бебето не ги интересираше вашето бебе. Само воведни пет минути гугу гугу и си седнаа на софра. Едноставно пријателите во нас го бараат она што низ месециве испари. Да, испари. Не знам што да муабетам ниту глумам дека ме интересира како си поминале прошли викенд. Не ме интересира. Ниту нив не ги интересира дали бебето ми спиело цела ноќ или не.
Јас сум со моето секојдневие они во своето.

Ни треба време да се собереме. Дотогаш најубаво е да молчиме зошто долга е нашата. Сите клише прашања од типот како си и што има ново ме тераат на бес. На бес зошто очекуваат дека имам време да слушам и нивни проблеми на повратното фала добра, а ти како си.

И така спарно во собава, а надвор грми и малата се буди на нецели 15 минути. Ако затворам ќе се угушиме.

 

@Emma2 мајче, самата помисла дека беа во инкубатор, знам и сама како е близначка бременост... сега се излага.
Чим ја не полудев, нема ни ти.
Што да те тешам за грчеви, сем што доктор ми има кажано дека не болат колку што им ствара нелагодност.
И јас бев таква, очи не затварав ако друг го почува. Во мајка сопствена немав доверба.
Сите по дома ми беа за нешто криви и само ги поправав не вака, не онака.
Да бидам искрена, се сомневам дека ме шлапна и постпородилна депресија, среќа не траеше долго.
Не можев да спијам, пушев у ниедно време цигари, заборавав битни работи. Срам ми е да кажам ама еве душа отварам, некои денови не можев веќе да поднесам колку плаче, не знаев што да правам и јас плачев.
Мене од голема поддршка ми беше докторот (кај истиот одите) и патронажна ( психијатар и се ми беше), па ми направија да ги прифатам и грчевите и плач до зајдување како најнормална појава, што реално и така е, да не те плашам индивидуално е, ама кај нас траеа до 4ти мес.
Јас духовно се крепам, што да те лажам. Апче на природна база не смеам алергии имам, хемија и не ми помага нешто посебно.
Мораш да бидеш силна. Чим имаш помош пробај олабави се.
Јас сега "плачам" за помош, веќе имам доверба да го оставам на некој, ама он неќе кај други. Половина ден сме сами, напреднат е у кг. трилирано па собрав сили и сама да го избањам, искрено ова ми беше зацртано како невозможна мисија, многу ме боли кичма и едвај го држам. Смогни сили те молам!
Најтешко помина, здрави живи и трите, чувајте се добро!
Не е страшно да одиш и на еден разговор психолог/психотерапевт. Јас не одев ама другарка ми работи тоа, па ми се најде така на неколку пати. Ете на пр. со тоа мое заборавање на се битно, да не поминеше за 10дена, ќе беше алармантно. Плус хормони работат турбо. За нив не ни зборам... силна си знам!

 

da I jas odev I odam na psihijatar mnogu opusta razgovorot do nego jas odam radi postporodilna depresija i terapija sega mi dade od sto morase veke neizdrzlivo bese taa depresija mi dojde od toa sto rizicna bremenost i primav progesteron depo preku den do 14ned posle dva pati nedelno se do 25 ned od bremenost koga mi se pojavi depresija ta I go prekinaa progesteron depo