Совети, искуства од мајки за бебиња од 0-6 месеци

Колкаво е бебе?

 

Јас ги одбегнував тие што и се пикаа да ја видат, да ја пипнат и сл. Мене ми беше незгодно да им кажам, сега немам гајле. Со другите се гледав и тоа беше исклучиво надвор и покрај тоа што беше зима. Мислам дека вие сте мали да одите во затворено, освен ако не ти е некој многу близок па да му кажеш. Јас кај другарки или роднини со деца тогаш не одев, а и не ми ни доаѓаа на гости, затоа што сепак ќе сакаа да се закачкаат.

 

16 дена сме, знам дека е многу мала, затоа и сакав мислење да не излезам налудничава.
Ќе мора да бидам побезобразна тогаш, лутел не лутел гајле ми е...

После колку време се опуштивте малку?

 

Iskustvo?Se mislam pomegju ovie dva ....

 

Немој да се устручаваш да кажеш отворено, поготово за толку мало бебе. Јас првите 2 месеца не ни примав дома луѓе, ама баш никој, сакав да сме сами, башка корона. После тоа ако моите или свекрва ми за лице или раце го фатеа одма им кажував да прекинат. Мора граници пошто сега е ова, следно ќе е друго. Кажи си слободно па и ти што се замараш, твое бебе е, ако немаат осет ќе им напраиш ти.

 

Па мислам негде на 3 месеци јас почнав да се опуштам ама остај ме мене додуша до тогаш и немав вакцина примено па може и ради тоа.

 

после 3-4 месец се опуштив, иначе бев скроз параноична...

само шо напраивме 40 дена сакаше другарка да дојде на гости, она има дете 4 години и ми вика абе ние ќе дојдеме ама да знаеш Јаков кашла малце амс ништо страшно и реков фино лепо недоаѓајте и еве уште не ми збори

 

Od odma.....ich ne ja krijam pa fala Bogu nishto ne i fali....majka za tvoeto dete ti koga kje mislish da se opushtish togashn a do togash pravisi kako tebe ti odgovara,odnosno kako mislish deka e podobro za tvoeto dete.

 

Другарка беше позитивна и скроз изумив а се договоривме да се видиме, одпосле ја прашав дали оздравеле и се налути, не се видовме.
Ич не ми треба.

 

Како бе? Не можам да им се изначудам на луѓево. и на @Anaroz1 другарката, Божеее луѓево еј. Мојот дечко има 5 месеци и уште не ми е сеедно кога ке му бакнуваат рачиња ама некако од секогаш и мене ми било незгодно да опоменам па гледав да се кријам првите месеци и ги избегававме сите од таа причина.

 

Јас отидов кај другарка коа бебе немаше 2 месеци, маж и испадна позитивен после некој ден, и ние фативме ковид па еве уште сме другарки

 

Моево е 5.5 месеци и сеуште не го давам да го пипкаат, само баба му го има земено во раце и мојата најдобра другарка. Друг никој, највеќе ради короната не го даваме, не идеме нигде по гости ниту па примаме сега за сега. Ич не ми е гајле дали ќе се лути некој или не, тоа е мало бебе со слаб имунитет и немам намера да го влечам по болници ради нечиј мерак. Се пазиме и од сипаници од мали деца така да нема пипкање мајка, не си единствена, прај си така како што ти вика инстинктот и готово

 

јас мислам дека претерувате, нормално и ја кога беше мала не примав никој, ама 5 ипол месечно бебе да не даваш никој да го фати

 

Мојата од 3ти месец е ко штафета, кој стигне си ја прибира

 

Секој си знае за своето ама за мене секој екстрем не е добар, па ако се чува во стаклено ѕвоно што ќе се случи со детето кога ќе излезе во вистинскиот свет. И јас пазам кај што може ама сакам и опкружено со луѓе да ми порасне.

 

Не дека не гледа луѓе детето, го гледаат и му зборат на метар од него, нема зимање во раце сега за сега, тоа е наш став, кој како си мисли дека е најдобро така нека прави

 

На метар од него?
Јас да треба на некое дете да му зборам на метар, ич не му зборам.
Сум против бакнување, ама да не смее никој да го земе и на МЕТАР да му збори... После се чудиме какви ни испаднале децата...
Ама нека се живи и здрави, родителите не си ги бираме.

 

Не мешајте инстинкт со претеран страв.
Дете чувано под стаклено ѕвоно, не само што може мака да има со социјализација, страв од возрасни, од други деца и од многу секојдневни појави, туку и со алергии може да си направите проблем ако не е изложени на никаква настинка, прашинка.

 

Нема потреба да употребуваш цинизам, самата ситуација со ковидот не направи да бидеме по претпазливи, незнаеш каква е историјата во фамилија за болни и стари луѓе кои можевме да ги заразиме ради нашите дружби. Затоа и се пазиме ден денес, али нема потреба тебе да ти се правдам зошто и како нели...

 

Не не, какво правдање.
Само во првиот твој пост не стои дека е за болните и стари луѓе, туку баш заради детето.
Сега некако приказната доби друг тек. Небитно.