Совети, искуства од мајки за бебиња од 0-6 месеци

Еве и кај нас така. Втор месец прими рота и шествалентна, трет месец пневмокока и рота втора доза, 4ти месец прими петвалентна, и сега имаме закажано три дена пред да има полни 6 месеци и знам дека рота сигурно треба да прима а за друго ќе видиме. Јас мислам па дека е океј вака, помал стрес за телото. Можеби грешам не знам.

 

Јас имам поголем стрес од бебе со вакциниве он си плаче јас со него излегуваме мм ми се згази од смеење

 

Еее секогаш така они до врата забораваат веќе . Мене па поголем стрес ми е да не ми настине пред вакцина .

 

Еее имав и јас ваква ситуација... фала му на бога па веќе не живеам во заедница. Сега нешто ќе ти кажам... За твое дете, никој ама АПСОЛУТНО НИКОЈ нема право да ти кажува што и како да правиш!!! Јас се’ трпев и голтав кнедли ама кога си го родив синот не дозволив никој збор да ми рече нешто за него. Имав и јас од типот леле каква мајка си ништо не знаеш. Ама не дозволив никој да ми смени во врска со него. Секој мој одговор беше како сакам така ќе правам, мое дете е, ти твоите си ги изгледала и не ме интересира како. Навреди навреди еден куп. Ама ништо не дозволив да ми влијае за него. Се сама како што знаев си правев! Ќе си го седнеш маж ти, ќе му објасниш дека самиот чин на раѓање е тежок и за психа и за се останато. Хормони, доење лудило... ќе му објасниш да си збори со неговите дека тебе дополнителен стрес не ти треба!!! Јас така му кажав или така ќе биде или ти дете нема да видиш. Навредите продолжија и ситуацијата ескалираше затоашто јас не попуштав и не послушав во ниеден момент. Не дозволувај друг да ти кажува што да правиш. Мајчинството е најубава улога, не дозволувај друг да ти ја земе! Инстиктот како ќе те води така да си правиш! Брзо растат, кратки се тие моменти кога се новороденчиња, уживај во нив и не дозволувај некој да ти ги расипе! Само напред

 

Подобро е за детето да ги прима оделно

 

Зошто подобро?

 

Зошто е помал стрес за бебето. На 2м се дава 6 валентна, плус рота плус пневмокок. Вкупно 8 е малку too much за бебе од 8 недели.

 

Па и по едно боцкање на секое е стрес. Дали едно дали две исто е.
Или мислеше на тоа дека многу вируси се наеднаш, па на таков стрес?
Гледам пракса е на некои места на два месеци да примат две со боцкање и едната со пиење. Па на 4 месеци даваат три.
Ако е подобро за бебето, ете зошто сите не практикуваат секој месец вакцини.

 

Да, на стрес од внес на многу патогени одеднаш мислев.

Секако ќе ги шрими сите вакцини бебе, ама исто ко брат му. Одделно.

 

nie imame 4 meseci i edna nedela i veke ni se primeni vakcinite...da bolno e tri odednas ama jas mislam poubavo e taka...na 2 meseci,a ne sekoj mesec bockanja
inace placeme vristime po doma,racete non stop i se vo usta,se ligavi i mozno e da pocne da vadi zapce...ke vidime
uste cicame samo,pedijaterot rece od 5mesec ke pocneme so vkusovi

 

Waya. Веќе неколку месеци го користиме, задоволна сум.

 

Без никаква помош апсолутно дека може да се функционира, ама кога тогаш последиците ќе те стигнат. Константен умор, стрес, нервоза, евентуално се ќе исплива на површина.
Верувај дека фактот што живеете блиску до родителите е некаков вид на помош, и еден час неделно некој да дојде на гости, да го гледа бебуш додека ти завршиш некоја работа јас го сметам за помош. А верувам дека многу почесто ја имате таа опција.
Обврската кон детето припаѓа на родителите, тоа е неспорно, но не за џабе викаат “it takes a village”. И тоа не го викаат за детето, туку за родителите. Тој систем на поддршка, колку и да е невидлив, сепак постои. И значи премногу.

И јас се жалев на помошта, ама после кога останав сама, со захтевно бебе, ми се удри се од глава.
Така да доста со мавање во гради, од време на време помош си треба. И скроз е ок да се побара и да се ослониме на неа. Некогаш за да направиме ручек, некогаш за дремка. Не е срамота.

 

Не знам која е потребата од фразата ‘мавање во гради’? Не се мавам во гради и не се правам семоќна. Едноставно до сега имам незахтевно и мирно бебе и функционираме одлично. Не викам дека во иднина тоа нема да се промени. Ниту пак викам дека не прифаќам помош. Не знам од која причина ми ја изврте изјавата. Реков дека е возможно да се функционира сам ако се нема друга опција. Моите не живеат во ист град со нас, а родителите на маж ми работат. Да, ги гледаме еднаш неделно и тоа ни е сосема доволно. И не можеш да генерализираш и да викаш дека ќе ме стигнат последиците мене или некој што функционира сам. Не се сите деца исти и немаме сите иста енергија.

 

Често се прашувам јас со моето бебе како би издржала без помош, на пример ако бевме во странство. Едноставно моето бебе е захтевно како што ни на сон не замислував и сум среќна дека донесовме одлука да се вратиме во родниот град за да основаме семејство. Една од причините беше токму ова, помош за децата. Свеки неколку пати ме има извадено од контакт ама брзо ми поминува лутината. Повеќе натежнува помошта сепак. Но кај мене има и една голема разлика, јас сум со мултиплекс склероза и иако немам последици со инвалидитет, се борам со страшен умор и мислам дека тоа има удел во целата голема слика.

 

Јас посакувам само еднаш во неделата да имаше некој кафе да ми свари. Толку.
Ручек да ни направи некој барем еднаш и leftovers да смеам да земам ќе сум пресреќна, а камо ли па да ми зготват две три јадења и да ми ги донесат. Тука веќе на коњ ќе сум.

За дете се грижат родителите. Тоа е јасно. И бабите да се со нас и во иста куќа да сме, наше дете си сака мајка и татко. Џабе е и 100 баби да има околу, пак по нас се врти. Помош реално за родителите треба. Малку грижа за мајката.

За средување и чистење се откажав. Кога стигнеме, како стигнеме. Тотално ми е и небитно веќе. Маж ми вчера додека ние дремка правевме, зачистил купатило и тоалет.
Џолин пред бебе ќе отидеше по него и ќе повтореше, Џолин сега пресреќна.

И мое бебе не е пренајзахтевно и сум може и најнаспана мајка овде, aма реално на почетокот треба и те како помош. И тоа јас лесно поминав на пораѓај, без сечење и шиење. Уште иста вечер бев на нога и за бебе сама се грижев. Ама два дена пред и три дена по пораѓај неспиење и дехидрирана. 34 саати пораѓај, стрес, премор и нејадење си го направија своето. Малку клапнав психички, хормоните ме шашна и не успеав да воспоставам лактација како што треба.
Може да има последици и те како.
@Bella_Stella мислам дека Лавандер за себе си кажа дека трпи последици. Мислам оти не се разбравте. Инаку и двете сте во право, секој од своја гледна точка си кажува.

Јас се лупав во гради пред бебе дека се можам сама. И можам, не викнав свесно никој. Дури и ми се налутија. Ама знаејки ги какви се бабите и кои драма кралици се нашите, одлучив за себе така. Можеби и згрешив, а може ако беа кај нас во депресија ќе паднев. Не знам, не можам да кажам.
Секој за себе нека си одлучи како сака да прави. Се е возможно.

 

Ваја. А зошто да го смениш?

На моето на 2ипол месеци му ставија шестовалентна и рота.
Потоа на 4ипол месеци втора доза рота и превенар.
Сега ни закажаа за 1 месец за трета доза рота и втора доза шестовалентна.
Шестовалентни знам дека се три,а колку дози се превенар?
Инаку и јас читав дека боцкале во две ноџиња+рота. Тоа да пробаа немаше да го дозволам.

 

Nie nastinavme a trebase da ja prima vtora doza,rota e ili? 3 meseci sme veke,taa doza se primila do 3ti mesec i sega?

 

Дали шестовалентна се боцка еднаш или два пати? (За 2,5 месечно бебе)

 

Денес еднаш го боцнаа во бутче бебе, за шестовалентна.

 

Дали од првата менструација после пораѓај продолжува секој месец или може пак да престане (ако е исклучена можноста за повторна бременост)?
Можеби не е за во оваа тема, ама најактивна ми е сега.