Совети, искуства од мајки за бебиња од 0-6 месеци

Pa ti ajde ke reces prvo, a jas?? Neznam kaj teram definitivno… ama znam deka ke pomine. Kako vo zimski son se cuvstvuvam.. za sedenje ja staviv vcera vo skolceto i sama se isprava nanapred 5+++ sme. Znaci mojata ne da e spremna epten… zborav fizicki. Malce jas si kasnam spora sum… ama ne sum bi jas kriva koga mi bese bolna so da pravam. Bolna, pa skok, pa ne spienje pa pak bolna i sega vkusovi na 6 ke pocneme zdravje… ke se raduva mislam dusicka mila. Uste jas da najdam saat vreme vreme da se dogovoram so sebe i na eden bel list da napisam do kaj sme i kaj terame. Se iznapisav.. da izleze od mene. Pre pre zamorna sum periodov

 

Ne ja zaboravaj prvata r max do kraj na 3mesec. Ako ja promasis nema da mozes da ja primis pokasno. Mislam ne ti tuku bebeto.

 

Zosto nema da moze ova samo za ovaa vakcina li vazi jas kje i ja stavam sega na 7mi taa ama za slednata nema da sme vo mk kje mi napravat li problem

 

Samo za rota. Do kraj na 3 mesec prva doza mora da e primena. Do kraj. Do 8mi mesec 3tata doza. Min denovi pomegju dozite e 42. Ti sega racunaj kako ti odgovara

 

Да да, се сеќавам од првото дете дека требаше до 12 недела затоа ме фати паника, денес ми текна, ама не знаев точно кога е терминот за ставање, до 12та недела имам уште малку време Ќе одам деновиве

 

Сте виделе ли тенџерчиња шаренки детски, каде ги има? Мерак ми е во такво да и ги спремам оброците

 

Во Аџико гледав, провери таму.

 

На Металац имаш во Електрометал

 

Плишаните мечиња и играчки како ги перите? На некои нема никаква етикета, па не знам дали е се за во машина

 

Мајки, како се справувате со хроничниот умор со новороденче?
Знаете дека со бебе не се спие, се будат често, грчеви, уште што не.
Како да уживам во овој период?
Се осеќам како на детево да не сум му добра мајка, и дека не уживам доволно со него, а волку мали се многу краток период само.
Како да уживам кога се осеќам буквално како пијана од не спиење?
Каде грешам?
Од умор неможам да му се израдувам убаво на детево.
Ќе помине ли? Плачам со недели, џабе.

 

Ќе помине. Ќе се навикнеш. Нормално е се низ што поминуваш. Мене ми помина кога прифатив. Сите истото, ама баш исто поминуваат тој период. После веќе ќе е полесно. Гледај да користиш помош ако имаш, и секоја прилика користи ја за одмор. Не си не мајка. Нема такво нешто. Едноставно не е романтичен филм живот со бебе дома. После доаѓаат романтиките. Има падови цело време. Ќе пројде за брзо.

 

Буквално исто се чуствував и сѐ уште имам моменти каде што ме преплавува тоа чувство иако месец ипол пројде од породувањето.
Слободно пиши ми лична порака ако сакаш да поразговараме и да споделиме искуство.

 

@QweenSM @baguf4e иако сум со второ, потполно ве разбирам и иста бев/сум и јас.

Само како да чекам да заспијат и раат вц да отидам или да се избањам, и криво ми е ама преморени сме со мм, и не ми е толку за спиење колку за тишина и раат.
Кај мене ефектот на “будност” без многу последици се активираше после првата година на ќерка ми, не се добри вести знам ама му треба време на телото да се навикне на овој ред “неред” бебето што го има.
Нормално чувство и е препорачувам да не го мислите многу, нема родител што е пресреќен што не спие, што не се бања саглам, што не јаде или што оди нечешлан.

Си ги сакаме децата ама биолошкото е некако поизразено во овој момент, ќе помине односно ќе се адаптирате на новиот хаос за некое време.

 

Првите денови плачев кога не можев да ја заспијам, мислејќи не знам да си го чувам детето, сега плачам од умор кога ќе ми се собере се на крајот на денот.

Многу се трудам да имам рутина, да има разлика од денот и ноќта за мене за да се осеќам како човек, стануваме ја хранам, средувам спална од ноќниот хаос додека беба е со маж ми, миење преоблакање и кафе, па маж на работа. Е овој период додека си дојде он е ок, серија, филм, муабет со некој на телефон. Ама после 19часот веќе ме совладува уморот, со последни сили ја бањаме и во спална. Откако е само на доење се буди на 2часа, жими сонот.

Ем ништо не работам дома, маж си ги врши сите домакински работи и се осеќам како паразит, ем сум уморна како ваљак да ме гази на крајот на денот. Знам дека има мајки на кои им е многу потешко и пазам со кого споделувам, пошо нема подосадно од тоа - ееее ние како си ги израснавме децата

 

Јас имам оградници и цела вечер спие со главата бутнат во оградниците, не се плаши, имаат и они сега рефлекс, знаат да си се тргнат. Кога беше помал беше постатичен па спиеше на средина ама сега еднаш го најдов доле со главата, горе со нозете и свртен на стомак. Сега и јас се мислев да му ја тргнам оградницата за да почне тука да се крева.

 

Ако се навратиш во мајчински муабети ќе видиш дека истово го имам пишувано и јас.. се депримирав, само гледав како мајки шетаат со деца како сите се среќни а јас несреќна. Толку бев уморна што буквално заборавив дека тоа што го посакувавме е тука до нас, се осеќав како само јас да не успевам да се радувам, се мачев со доењето, плаче она плачам јас, значи со еден збор катастрофа. Имав помош не викам не ама пак ми беше малце. Негде после 40 дена дури малце се опраив, почнав по малце ред да фаќам, да спие навечер, почнавме да шетаме повеќе и да имам повеќе самодоверба да излезам надвор со неа. Почна да цица на 2 саати и веќе знам дека ете имам саат ипол за мене меѓу цицање. Ќе биде подобро со тек на време, имај трпение само.. јас дури некои работи не ги ни памтам од што бев уморна периодот и преоптоварена... и немој да се споредуваш со други, јас тоа многу го правев и сфатив дека на сите им било исто како на мене ама никој не збори за тоа сите само розевото го покажуваат. И нормално е да е така, не е како оние на јутјуб или на инста мамичките што секогаш бебето им спие, само заспива со цуцла во посебна соба, само се чува хахаха. Не се секирај се ќе помине, пиши ми слободно ако сакаш. Еве прочитај стварно како јас се осеќав, а сега дури и вежбам, шетам, готвам и тоа се дупло зашто јас се хранам по програма маж ми не и чувам бебе, значи ми се врати и желба и елан за живот..

 

Некои на 30° а тоа што е по осетливо, имам опција на машината, рачно да се перат. Преживеани се сите

 

Епа замисли ме мене со две близначиња од 3 месеци дома сама маж на работа од 2 до 8 и кога е дома исто како да сум сама никалва помош од него,само ако напраи млеко и на едното даму дава и тоа ќе му постави пелена на перница да немора ни шишето даму го држи.Од пресоблакање,банање,спремање,чистење и све дома и околу деца све е на мене.Немам јадено саглам ручек 3 месеци од што немам некад време ни ни до тоалет да појдам,а камоли за мене на лекар ако треба да отидам несум отисшла на контроли уште од како сум породена,помош од страна немам никој.3 месеци уште со грчеви,кенкави од вакцина во скок се и верувај дека има бетер,еве дате утешам.

 

Не и ги тргнав. Ќе почекам уште малку. Сега за сега има некој рефлекс, па ќе видиме понатака.

Премило ми е.

Ниќа, мислам дека треба да седнеш со маж ти да поразговараш. Не се само твои тие деца. Поготово толку чекани. На контрола мораш да одиш. Мора да видат како заздравува матката. Те молам не се оставај така.

 

Жал ми е земи стегни го малце, ако оди на работа не значи дека дома треба да е ослободен од се, барем тој товар да ти го тргне за готвење, чистење. Ви се воодушевувам на сите со близнаци, стварно имате огромна сила