Совети, искуства од мајки за бебиња од 6-12 месеци

Види сега и моето вришти кога ќе го легнам, ама го седнувам, се држи за рачката напред и шета и гледа, некогаш знае и така да заспие одвај успевам да го легнам, не сака. Некогаш му ставам мала перничка позади. Не верувам дека ќе му наштети многу 2 саата седнат во количка и потпрен со перница, пробај и така може тоа е спасот.

Инаку знам дека се осеќаш поразено, има денови кога и јас со едно се осеќам како неспособна(повеќето денови да не се лажеме) ама на крај на ден погодени се, најадени и среќни до мама и тато, тоа е најбитно, ништо друго. Не се осеќај воопшто неспособно оти апсолутно не е точно, две деца имаш и храбра си што успеваш да ги одржиш во живот секојдневни со сите потреби удоволени. Ќе помине време ќе пораснат брзо и ќе биде полесно, замисли после веќе нема да го имаш ова, додека сите што сме со едно пак ќе минуваме низ истите маки

 

Јас уште не сум се осмелила да тргнам некаде сама со нив, ептен у кола на кратка релација до некаде кај што имам некој да ми помогне. Не си неспособна, ама не си ни семожна. Ќе пораснат мајка, ќе стане полесно.

Патем, 18 месеци се скоро, уште ги успивам во количка за денска дремка, некогаш оди лесно, некогаш со песнички на тв, некад со бели звуци. Не е идеално, ама јбг, нешо мора да јадат и некој мора да им направи.

 

Јас имам едно и така се чуствувам,можам да замислам како ти е со две.
Завчера одам во Дм да и купам некоја каша,да видам памперси не поминаја 5 мин внатре кога врисна незнаев како да излезам а со мене работи во раце и го дадов шишето некако незнам ни јас како да замолчи некако барем да платам и падна ау уште толку,луѓе ме гледаат си викаат шо мајка е оваа,ми се плачеше и кажав веќе никаде не ја носам со количка сама,што треба ќе пазарам кога ќе си дојде мажот ми.Толкав страм ме облеа незнает,незнаев што да правам.

 

А зошто ви е срам кога ќе заплачат или викнат. Деца се, тоа им е работа. Јас сум имала неколку ситуации такви и и зборувам на глас и пеам за да ја смирам, или оставам работи, ќе ја земам во раце да се потсмири па продолжуваме ако дозволи. Ако не излегувам од продавница, мол, што и да е, ја смирувам и тргнувам накај дома. Не дека ми е пријатно ама срам не ми е. Нормално мислам дека е се тоа. Може луда ме мислат малце што си муабетам со неа ама па така се расположува.

 

Мајка, јас со едно сум па некогаш само го гледам саатот кога е време за следна дремка од шо сум уморна или немам енергија да го занимавам, не па со две. Има убави денови има лоши денови.
Станот ни е хаос 90% од времето, вчера прибрав работи од сушара, ги здиплив во легенче и така седат, немам време да ги наместам по плакар, си земаме од купчето.
Кујната се чисти два пати дневно и пак кога и да ја видам е хаос, дневната е константно хаос, спалната исто така. Вцто се чисти во најдобар случај еднаш неделно. Со едно дете сме и му реков на мм после нг да си земеме чистачка еднаш неделно, барем да поминува со средства и прашина да собира.
Така да супер си, на крај на денот битно сите сте здрави живи, се друго е минливо и не си го ставај при срце.

 

Dali nekoja majka davala sirup Calma B na bebe pod 1godina,nie sme 7 meseci ne spie ubavo, place a treba da e posmiren ima preponska kila za koja na godina treba intervencija a do togas ni rekoa da pazime da ne place da ne se napnuva da ne dojde do vklestuvanje na kilata

 

Да се собереме сите со бебиња 8+ што уште немаат заби, а ги имаат сите симптоми и да си поплачеме заедно сакате ли?

 

Веруј и со заби не е ништо подобро. Тогаш нема ни да знаеш од што е нервозата. Еве ја не спие, лази у сон, седнува спиејќи, плаче. Преку ден ај некако, навечер не сум спиена 2ра недела по ред. Едвај 2 саати да врзам. Не знам веќе што со себе, што со неа. Таман едно ќе се среди, на пример јадењето, ете забите ги извади и сега ваљда регресија на најјако ја мава. Ќе си поплачам малце така.

 

Оф што да кажам, цело време ќе си има нешто. Јас не сум желна за заби, ама криво ми е дека се мачи. Во вторникот качи температура, мислев готово тоа е тоа, ама превисока беше за да е од заби. Само 12 саати траеше ама одеше над 38.5. Го преслушаа чист е на плуча, грлото не е црвено. Матичната вика во теорија таква температура не може да е од заби, ама во пракса сум видела сѐ. Oн вака е ок со спиење и јадење, ноќе само еднаш се буди. Сменето е само тоа што е многу нестрплив, сака да јаде сега и одма. Се буди и дур да се наместам почнува да плаче мислиш го коле некој. Дење не е таков, не плаче. Не знам ноќе зошто така.. Во креветчето го ставам ептен доле зошто и он лази во сонот и се чука со главата во оградата.

 

Колку месеци има бебе? И мојата вака почна да прави на 7+, плачејќи станува навечер, седнува или одма се пентари на оградата од креветче. Среќа брзо презаспива ама вака прави по неколку пати во ноќта. Од бебе што без проблем ја преспиваше цела ноќ, сега како да го изгубивме редот некако.

 

8++ е. Извади 6 заба до сега. Регресија во спиење е. Многу нови работи учат. Мојава никад не била некој спијач. Ни еднаш нема врзано повеќе од 4 саати. Стварно не мислев дека може бетер да стане со неспиењето. Ама очигледно уште не сме го достигнале врвот.

 

Врвот е цела ноќ на цицка буквално спиеше на цицка....

Само да не ми се повтори со второво се молам оти нема да издржам

 

Јас кога ве читам вас со две, капа ви симнувам. Кои херои сте. Алал да ви е.
Едно имам, па едвај крајот му го ноѓам. Можам да замислам колку напорно е и колку голема дисциплина треба.
Ваквите мисли нема на која мајка не и се вртат. Диши длабоко и ќе помине. Впрочем како и кај сите нас. Неверојатно е колку убаво, а истовремено колку напорно е. Мајка

Да ве поздравам женски само. Ве сталкам овде почесто, за месец време ќе ви се придружам, па некако муабетите ми се да видам што ме очекува .
Инаку најава на петтиот скок. Некако не го очекував. Ама синоќа едно ново плачење и некое нервозно вриштење ме замисли. Прво мислев да не ја боли нешто, а после откако заспа, сфатив дека дете што нешто го боли, не спие баш така. Ова изгледа што четврти не го сетивме што се вели. Овој ќе наплати за два .

 

Моево сега е вака, не знам до кога и не знам како да си помогнам. Градите до капка исцедени, му давам цуцла ја плука одма. Спиење ужас. И цел ден после протестира со јадење ама он цела ноќ сит. Се научил дека мора да ја фаќа градата додека спие и ако не цица брка под мајца и ми ги тегле и врти брадавиците, таман ќе завлечам кога ќе ме заштипи срипувам од болка и он се буди и почнуваат плачки.

На раб сум да лупнам 12000 и да платам курс кај др. гуднајт оти очигледно многу грешам со спањево.

 

Ви благодарам на сите што споделивте и совети, и чувства и искуства, да не ве цитирам една по друга. Многу е полесно кога ќе прочиташ дека на повеќето им минуваат истите мисли и стравови, ај што сме исцрпени, минимална поддршка или барем најобичен совет многу значи. Ете како што ми пишавте перниче за потпирање во количка, ич не ми текнало, а батково така се тегне за да види се, да е исправен, ќе го пробам баш, барем едно да седи мирно подруго ќе е.
Сама уште не се осмелувам ни јас да излезам, ако спиштат двете не знам како би било, а ќе морам полека да вежбам, за месец ќе се селиме пак и ќе сме сами додека се врати тато од работа. Се надевам бар во градинка ќе ги примат, колку толку да се привикнуваме.

 

@Tess36 , не е исто со едно и со две ама верувам сите имаме периоди кога ни се бега од кожа.
Еве кај мене бебка супер прифати градинка, настинки чести и само тргни, застани сме. Па заби, па регресии во спиење, па веќе е супер активна по дома и скоро секогаш преморена сум.

За количка, пробај бар по улица, населба, на кратка дестинација. На 5-10 минути од дома. Не знам колку е изводливо со ладното сега и загадено ама не се откажувај.

 

Ете го мојов како отспа 1:45мин. Стана среќен, насмеан од уше до уше. Не беше многу ладно надвор па и јас си испив кафе така и си поцртав малце.

 

Моето малото колку се има дерено во количка, не познавам дете толку да се има дерено. Ужас! Ми се плачеше на моменти. Ама издржав. Приметив дека ако го игнорирам полесно е. А ќе го ѕирнеше демек мајка ми што прави дали е добар одма пушташе глас. Мене уствари мајка ми и свекрва ми ми го разљутија, они го зимаа у раце го шетаа.

 

Ладново не ме загрижува толку колку загаденово, сакаат ладно, ако им е малку потопло уште покенкави се. Е сеа госпожа не носи капа, матичната вика пробувај, ама не можеше ни главче да и измери, кога ја допре со метрото збесна Ама утуткана бар со капуљача од јакна може ќе помине. Нема откажување, мора да се наоѓаат начини.
Туку додека сум тука и прашувам и ова ме загрижува. Се маваат ли и вашите по главче кога се мачат да се успијат? Батково после шести скок мене ме маваше со рачиња по образи кога го успивав, а сега на 10++ сам се мава по глава. А госпожа се потпира на што ќе најде и ја мава главата наназад

 

Се мава, се кубе, се праи. Не можам да го сопрам. И гризе се што ќе му дојде при рака, кревет, даљинско, мене, брат му... Ама капа успевам само ако сме надвор или во ходник па е воодушевен од идеата дека иде надвор и не мрчи.