Совети, искуства од мајки за бебиња од 6-12 месеци

А јас мислев само јас сум среќна што поаѓам на работа од понеделник
И да се средам малку да се дотерам нашминкам испеглам коса вака се запустив не личам на жена

 

@FreeMind ако јас бројам такви сломови задњиве 14 - 15 месеци, ќе нема крај...
Првите два месеци од животов на детево не ги ни памтам. Памтам само грчеви...
Од 5 месеци кога беше ми се десија огромни работи по дома + почнуваше да јаде. Се бев сама дур не дојде маж од работа.
Секоја вечер плачев.
Добив јас после 3 месеци, ништо не се смени. ПМС ми е на најјако.
Ако ти помага душа да си отворам,еве...
Мајка ми се разболе на денот кога бебе извади прв заб...
Се грижев и за нејзе.
Стана беспомошна.
Чувствата што ми преовладуваа на дневна база беа премногу за еден човек да ги поднесе.
А мора да си смирен забебето.
Имало ноќи кога за влакно не сум ја треснала од земја.
А да не ми била она и мм јас сега не знам кај ќе бев.
Се борев со тешката болест на мајка ми, за која сите кренаа раце, зашто немаше што да се направи.
За 3 месеци мајка ми почина, бебе не беше ни полни 9.
Секој ден се борев и тоа е најтешката борба што сум ја имала. Со сама себе.
А морав. Колку сакав да се срушам и да смеам да останам срушена а не смеев.
Доживеав многу работи што сеуште ме прогонуваат и што не ми даваат сон... слики што не се бришат.
Секое фрлено лажиче каша го доживував како капак на се со што се борев тој период.. секој скок, плач, беснило на бебето за мене беше премногу.
На згора од тоа, се спремав и да тргнам на работа.
Минав пекол тие месеци.
И денес едно научив. Пребрзо порасна... јас од поинаков аспект сакам да ми е пак бебе... јас воопшто не уживав во тоа да ми е бебето бебе.
Сега сме добро... сега уживам.
И го зграпчувам секој момент.
Зашто нема назад. На секое фрлено залче истурена вода јас се смеам и ја учам да чисти.
Мора да ја победиш внатрешната борба со себе, да го игнорираш уморот и да се смириш внатрешно, не само површно.
Бебето е бебе и нејзе не и смета растурената каша и хаосот дома... сега е бебе и нема да е пак.
А верувај ми ќе ти фали.
Знам дека знаеш да бидеш тврдоглава и да не прифатиш вакви клише факти, ама ќе збориме за неколку месеци пак.
Насмеј се на фрлената каша и лажица, зашто тоа го прават бебињата и немаат никакви грижи.
Некогаш стварно можеме да учиме од нив. За да бидеме и ние безгрижни ко бебе.
Уживај и опушти се.
Пробај.
Нека иде све по ѓаволите

 

@FreeMind далеку подобра сум откако тргнав на работа. Јас седев дома 10м скоро, и при крајот полудев искрено, паднав мн психички. Ти кажував и тебе, ич не ги можам домаќинските работи, ме нервираше едно те исто секој ден во круг, исто како во затвор да бев. Сега ми е супер на работа, друг муабет, сменив и јас малку, а не го мислам и бебо пошто се навикна на жената без проблем. Кога се враќам тој е најаден, пресоблечен, наспан и весел. Мое е само вечерата да му ја дадам и да се гушкаме.
Поизморена сум секако, оти не спијам толку многу како претходно, после работа брзам да шетнеме на воздух, да јадеме со мм, да јаде бебо, да го бањаме итн ама подобро ми е каде каде отколку кога бев само дома.
Очајно ми требаше да сменам рутина и да излезам од дома.
Мене ми дојде мензис 5м после пораѓај, ама не забележав некаква разлика кај хормоните искрено.

 

Каква љубов си ти
Ти симнувам капа до земја, душа планина имаш.

 

Мене не ми е подобро искрено
Мислев дека ќе ми е реално,друг свет други муабети работа други обврски
Али колку ми фали бебе не можам...

 

Офф душо и мене ме фаќаат такви моменти ете без никаква причина. И јас препишувам на тоа што немам добиено скоро 1 година.
Ете пред два дена ќе ја искршев куќава затоа што додека бев на работа на мм му порачав да купи телешка кашичка. Во локалниот маркет ја немаа онаа со млеко што ја јаде бебка. Кога ми кажа дека ја немало и во Веро и не купил збеснав. Немав нишш зготвено, тој заминуваше. Бебе гладно, поспано, плачеше за цицање, спиење.... Ручек пак не можев да ставам, а ми спие во раце. Откако замина на работа мислам по се што најдов до мене размавав. Ја заспав, си размислив дека е глупава мојата реакција и неоснована... Валда хормони или нз шо. Кога стана и сварив палента со жолчка и тиквичка. Се најаде како никогаш досега, а јас за џабе стресови.
А каши секој ден ми истура на тепих и од уста вади и мачка по креветини ич не ме нервира, само нека јади.
Тато да ми е жив ми исправ уште еднаш теписи и прериба гарнитури. Да има внука му на чисто да мачка.

 

Не знам како да го објаснам ама 3 вечери по ред малата не спие мирно, кенка се превртува па ќе заспие, после 15 мин пак, и цела вечер така. Цицка не сака, само еднаш цица, мислев меше а боли ама не се витка, заби не плаче. Немам веќе нерви почнав да ве сваќам како е да си без сон ама се нервирам што незнам што и е....

 

Јас имам со себе проблем. Не ме нервира што она мачка или фрла насекаде, баш и на тоа сум спремна се обидувам нели скандинавски да и воведам оброци. Ниту ози кој ми расфрла насекаде навикната сум.
Јас имам борба како со себе теди ја опиша како внатрешната јас да се бори со моменталнава и не и ја прифаќа ситуацијата во која е. И само еден мал момент како со макароните ме носи на друг левел.

Убавото е што пред малава досега немам реакција. Се повлекувам во соба и таму се распрснувам. Ова ме посоветува колешка која има нарав како мојот и буквално иста ситуација. Со мажот и дојдени од Романија, сами, со куче и бебе им се роди. Буквално истите сценарија ги преживувам кои ми ги раскажуваше.

Оние моменти зошто не ја купил тегличката ги имам и јас. Али од мене искача една одвратно саркастична верзија која само дроби попара со саати. Без да викам, без да се дерам. Среќа 13 години сме заедно и ја разбира медицинската страна на нештата во кои сум западната па ме остава на страна. Од кога забременив некако стана чуден не се кара никогаш. Или јас станав чудна во меѓувреме баба рога. Некогаш се прашувам со што ги заслужив овие по дома.

Ме уби хормонскиов дисбаланс. Исто распрснување имав на четвртиот скок.

Од кога ја прочитав Теди ме фати срам за што се распрснав. Се почувствував како разлигавена тинејџерка на која ништо не и се погодува. Луѓето минат низ многу големи животни проблеми, а јас еден домаќинлук не можам да совладам. А стварно не го можам.

Ајде да го допијам кафето и да направам појадок за екипава, па да го фатиме денот.

Ве гушкам сите

 

Паа... Што знам.. Многу околу мене со бебеиња ми викаа ќе ти биде супер без бебето, нема оброци пресоблекувања кенкања итн но мене ми фали тоа само еднаш се бебиња и многу брзо растат, нема вечно да трае тоа, сакав да искористам што е можно повеќе време со нејзе затоа и почнав покасно да ја оствм да се навикне со баба пред да почнам на работа...
А преку ден си зафатен имаш работа сконцентриран си колку што можеш зависи колку си одспал вечерта и брзо поминува времето.. Напорно е од делот носење бебе зимање ручеци чистење итн

 

Same here, najsame here.
ПМС после породување ми е СТРАШЕН!
Депресии, караници, нервоза, беснило, па повторно менс.акни. Полудев. А циклус ми дојде два месеци после пораѓај.

Да ја пофалам (конечно). Заспа синоќа во 00:30, стана за млеко во 3ам,па во 8:30. Измеѓу се будеше ама цуцла ставав нон стоп и за чудо палеше, презаспа. Инаку и ставам цуцла и пак вреска за млеко.
Ама за сметка на тоа, нејадач огромен. Неможиме салам да воведиме појадок. Ќе затвори уста и се лути. Ме пукна.

 

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10157681438939555&id=617924554 може ќе се пронајде некој

 

Само појадок имаш воведено? Мојата е огромен јадач 3 оброка од 200гр, цицка 24/7 и плус 150мл чај, сок, вода небитно.

 

Откако изедов цел леб пола со аргета пола со нутела да го пишам хоророт денеска.
Денеска бебе мораше а и не мораше да го чуваат баба му и тетка му.
Ајде се помирив некако и после работа одма отидов да си го земам.
Кога ме виде радост ли радост дури од возбуда се расплака после си беше весел.
Но кога почна да плаче да рика така дете никад не ми плачеко никогаш.
Додека пробував д аго смирам запнала свекрва ми дај ми го да го смирам и викам мајка не го смирува ти ќе го смириш а он вришти ли вришти.
Крајот беше кога черка ми рече може ние да го земеме да го смириме бидејки плаче во тебе.
Собрав стварите и низ врата со него.
А целата мака му била што пелената му била наопачки ставена и пола маденце надвор извадено и го стискало.
Како се чуствувам неможам да објаснам а и незнам ама толку сум нервозна што мислам ќе пукнам.
Маж утре ќе го пеам денес мие жал цел ден е на работа.

Да кажам и дека со враќањето на работа се мрднав малце повише.

 

Може да кажам дека и јас се изнервирав? Те сваќам многу добро, само не го пеи маж ти туку објасни му дека таму бебе на чување не оставаш веќе. Колку има вакви паметни што се умишлават дека бебе по нив плаче

 

Ма јас од кога е роден сум став дека таму чување ни под разно ама ајде ептен запна маж дека само на два даати ќе биде таму.
Абе еј јас го соблакав онс со мене барабар.
А и цел ден прди и кака на саат време а они грав имаа за ручек сигурно му дале

 

Тоа е било поминало, не се нервирај веќе само не оставај веќе дете кај што не веруваш.

 

Да ти кажам јас пред 2 дена така се изнервирав, го чуваше дома свекрва ми и мм, а иначе воглавно го чува мајка ми, е сега можела свекрва ми дента да го чува, вечерта беше на работа си идам јас во 20ч од на работа тој уште со иста пелена уште од 1ч дента, ми вели свекрва ми ами го видов не беше мн мочан и го остајв јас ај си реков ок, го слекувам јас и го гледам потпарен во газот, прв пат после нз колки месеци, леле се пренервирав пи*каму ма*ер за 10 ден памперс да го боли детево газето, а таква е штедлива, синки таа ги купува таа замина на раб и се му нареков на мм, тој ок ми рече нема поќе да го оставам така, др ден и кажав на свеки дека беше потпарен, па ми вели ами вистина е да и велам беше, со флогоцид го мачкав, па среќа оджа му помина...ај ја издолжив мн приказнава
Од ко сум вратена на работа само трчам, само брзам, потешко ми е, новата колешка не ми е баш по ќеф, не ми одговора на карактер, не ми е мерак ни работата, така да 50-50 сум, излегувам малку од дома Да ама и дома со синко ми е убаво

 

Незнам ни јас шо имам.
За ручек јаде. А појадок слабо..

 

Ако и е многу рано појадокот пробај помести го, мојата така само го јаде цел.

 

Не бе. Секогаш доцна го,, јаде,, појадокот. Млеко само сака.
А јаде само кога и се јаде.


Некоја мајка да дава кравјо млеко во оваа група 6-12м.?