Совети, искуства од мајки за бебиња од 6-12 месеци

Не е исклучок бидејќи ти му беше дубак со месеци во раце го носеше мама дубак
Чим е на колена сега ќе ги убрза чекорите до станување. Од дремење на колена до станување кај мојава околу две недели беше. И нормално ќе се дере што сфатил дека му ги носиш работите. Кај мене ако фрли играчка додека јаде ја земам и ја кревам. Си останува со празна маса. Околу 8от месец го учеа тоа фрли и ќе ја земе некој. Е тоа кај мене не може. Од кај собирам јајца и риба од игрална расфрлани со патлиџан уште по играчки да трчам.

Тоа во раце носењето беше најтешко до пет месеци. Нон стоп во раце, а килажа машала преку 10кг беше плус ни саат време сон мислев дека халуцинирам. Некој спомена претходно баш се присетив колку беа мачни први шест. Втори шест наскоро ќе завршат и ќе ми недостигаат @TeddyGrey

@thinkerbell најчесто околу 10 лазат, околу 12 проодуваат. Просек земено е така. Ич да не се секираш набрзо ќе бараш да си седи како досега така Мила ми велеше и беше сто посто во право. Ова со кревањето е најдинамично до сега. Нон стоп во неа гледаш нема тоалет нема ништо.

Патем ми дојде денес наеднаш. Претходно кафено течеше, а сега изби крв лом се направив. Притисок цел ден 90/70. Мислев дека лебдам. Ова е страшно после породување што ми се дешава со мензисот скроз наопаку.

 

Сирупот со шприц му го давав, најлесно, ноќе во 5ч му давав, заспан, само ќе си голтнеше и замисли не се разбудуваше со помин да е.
Елката одвај во неделата ја накитив, го однесов синко кај мајка ми, со него дома немаше шанса да направам се

 

...не е се по тетратка. 2 деца растеш исто па се различни. Исто и со одвикнување од пелени, тетратката вели после 18 мес а знам деца што научиле да вршат нужда во нокшир и пред тоа и покрај тоа што не зборуваат, а пак прозборувањето сега кај децата во ,,ова,, време е посебна приказна. Дефектолозите имаат полни раце работа, запрепастувачки е...туку да се живи и здрави а се друго ќе си дојде на место кога треба и како треба.

Ми се ближат деновите за поаѓање на работа. Најдов жена што ќе го чува бар додека да го вакцинирам со ММР а после година и некој месец не му гине градинка па со надеж дека нема многу да се разболува и добро ќе ја поднесе градинката, ќе си оди.
Овие 2-3 дена живо откритие му е механизмот за отварање на кантата за отпадоци во кујна. Утре жими све ќе му купам мало кантиче со таков механизам , кај ја откри кантата нз а не е баш на видно место. Омилена играчка му се и вратите - собни а научи и да отвара шкафче од кујната т.е шанкот, ѓаволче мало радознало. Ја обожава собата на брат му и му ја растура а овој вришти по мене .
Разбира ,,НЕ,, кога му кажеш. Кога сака нешто да допре му велиш ,,не,, а тој пали турбото во газето за да побргу го дофати тоа што го сака (претпоставувате, кантата за отпадоци )...а тек кога ќе прооди и куќата ќе прооди

 

@FreeMind и мене така ми иди сега, дирекно крв црвена, на работа пред 2 недели не сетив и лом се направив, бев дома да се преслечам а порано прво кафено 1 ден па после црвено.

 

Дали смета или не дубак,и паткањето,не знам,девер ми проодел на 9 месеци,свекрва ми користела дубак,а нејзиниот свекар го паткал од 4 месеци
Еве во нивниот случај,ниту дубакот ниту паткањето одмогнале,или го одолговлекле процесот на проодување. Исто и мм,ставан во дубак,проодел на 14 месеци.На времето,сите сме ставани во дубак,па некои сме проодени порано,некои покасно. Се зависи од детето.
Но верувам,а и во мојот случај се покажа,дека е многу битно детето да е на под што е можно подолго и да се остава на меше.
На меше почнавме да го ставаме околу 3 месец,и тоа,малку ќе закенкаше,мм одма го земаше,да не плачел На под,исто покасно почнавме да го оставаме,и тоа некаде околу 5,6 месец. До скоро 7 месеци му траеја грчевите,па постојано како лепенка ми беше во раце. Како коала фатена за дрво. И нормално дека нема ујачано мускулатура која му е потребна за било која фаза. Можеби и единствени виновници сме ние,ама враќање назад нема . Ако имаме некогаш второ дете,ќе знаеме како и кога.

Инаку,еве дежураме уште. Неќе и неќе да спие
Денско спиење имаше само од 12 ипол до 1 ипол. Пробав уште еднаш да го успијам,ама неќеше.
Некако издржа цел ден,и ај заспа во 9 ипол. Стана во 10 ипол за цицање,си се нацица и ги ококори очите . Пробав да го успијам,не биваше,па си дојдовме во дневна. Сам си се заигра со играчките и се играше точно 2 саата. Никогаш досега така не се играл. Си земаше една по една играчка,се играше 5 мин со една,па зема друга,па трета и се така додека не му досадија. Јас бев задолжена само да седам до него,и ептен ако фрлеше некоја играчка подалеку да му ја дадам. Дури и за некои се помачи и сам си ги зимаше. Толку убаво се играше,со мерак го гледав. Еве го сега во раце и по незнам кој пат го нишам со надеж дека ќе заспие.

И не само што не почна да спие ноќе,барем 2 саати да врзува,туку еве го почна и навечер тешко и касно да заспива,ноќе пак си се буди често,и сабајле станува 8,9.
Не врзуваше спиење,ама барем заспиваше порано,сега веќе и тоа го нема,и тоа се поремети. Дури и кај другите кои беа безнадежни случаи како нас,колку толку се оправија,ние ниту се оправаме,ниту стоиме во место,туку се полошо и полошо .
Веќе изгубив и надеж дека ете ќе дојдат подобри времиња. Искрено па и никаков ред немаме веќе. Ниту за јадење,ниту за пиење,ниту за спиење. Тоа и најмногу ме нервира. Отсекогаш велев дека кај моите деца ќе има ред,ќе се знае што,кога и како,ама како одминува време гледам дека и тоа не го исполнувам. Зошто е така? Можеби и јас не умеам да се снајдам најдобро во улога на мајка .
Почнав да забегувам накај песимизам,па најдобро е тука да го завршам постот.


Инаку @Spidy @FreeMind @slavica999 и останати мајки на кои порано почнаа да ви лазат бебињата,да се исправаат или веќе одат од кога ги стававте на меше,а од кога на земја?
Не за мене,за другарка прашувам

 

Се е индивидуално. Ете чист пример сум јас. Јас според сестра ми сум проодела пред година, па наводно сум се заплашила поради паѓање и офијално сум се впуштила во поход кратко по годината и од тогаш па до кај 10 г немаше жива сила што можеше да ме сопри и фати. За жал ова ми се неофицијални инфирмации зошто сестра ми имала 8 ипол години тогаш. Мајка ми е почината, а татко ми во тој бурен период не знаел каде му е главата. Мајка ми тешко се разболела непосредно по моето раѓање. Во сите тие трчања, одења по болници и немање помош од никаде јас сум била целосно запоставена. Дотолку што сум покажувала аутистични знаци, арно што тогаш не знаеле за аутизам. Па мојот педијатар рекол дека имам падачја болест (мислел на епилепсија). Моите крајно разочарани, мислејќи дека мајка ми умира, јас ментално болна ме однеле кај најдобриот невропсихијатар кој само што ме зел во раце констатирал дека сум право здраво дете, но дека веројатно имаме некој болен дома и јас сум запоставна. Сите можни тестови го покажале тоа. Па ете и покрај тоа што по цел ден сум била плесната во кревет покрај мајка ми, наводно од цврсто дете сум назадила и поради некое млеко што било со лош квалитет од стелна крава, но поради сите проблеми не го забележале се додека не дошла некоја баба да ме почува, сум ставана во дубак кој до ден денес го паметам, сепак сум проодена во нормален распон до 14 м. Според мајка ми која додека беше жива, а сега и сестра ми го потврдува тоа, јас сама прв пат сум се исправила на 4 м. Зазвонел телефлн и кога се вратила сум била слезена од кревет и сум стоела на нозе. Не ми е за вееување, но ова и татко ми и сестра ми наводно го памтат. Инаку за епилептични знаци го сметале тоа што немало жива сила која можела да ми даде млеко докдека сум будна. Сум пиела млеко само во сон. Веројатно ме дрмал скок во развој на најјако ниво, но во маката моите исплашени до максимум слушале секакви педијатри. Додуша не знам до кога траел тој период, сигурно подолго, по тоа што и ден денес моето име е симбол за не јадење. Сега кога се жалам дека ќерка ми не јаде, татко ми само мафта со рака и ми вика кога ти си жива и здрава и еве имаш дете, никој не умира за јадење.
Накратко ова беше мојата развојна приказна со која сакам да докажам дека се е индивидуално во психо физичкиот развој на едно дете. На крај најважна е емоционалната блискост и сигурност, не дека и физичката работа и стимулс треба да се запостават. Но ете штом јас одам ни на меше оставана, ни вежбана, ни стимулирана, секој може.

 

@hello-kitty.90 на меше е од прв ден, поточно јас прилегната а она врз мене од кога дојдовме од болница. Полека префрлив на земја врз перничка, па врз подлога за играње. Значи постојано беше на земја. Сакав да се јача, ама најмногу ја ставав ради кучето, за да ја има на видик и да може да ја душне, за да немаме проблеми заради љубомора.
Почна да се превртува на стомак на 5 месеца, ама долго време не знаеше назад на грб да се врати, сигурно беше повеќе од еден месец после тоа, значи 6+. Прво застана на нозе сама на 7 месеца, па убаво почна да лази на 7ипол месеца, сама почна да седнува на газот накај 8ипол-9 месеца.
Прооде на 10+ месеца доста цврсто од старт, со оглед на тоа дека 3-4 месеца се шеташе низ дома држејки се за мебелот.
Се на се, сметам дека подрани, очекував барем накај годината да биде (јас сум проодела после година), но уште на 3 месеца на ортопед имаше јадренца и уште тогаш ми рекоа дека ќе биде цврсто дете. Маж ми исто проодел на 10 месеца според свекрва ми.

 

Мила
И јас сум ставана во дубак од 9 месеци. Дохрана од 6+. Седење од 8+. Се додека сестра ми не ме бутнала и сум го голтнала јазикот. Мајка ми ме тресела да се вратам и ме испуштила од раце на спална мислејќи дека сум готова, додека тетка ми вртела на брза помош. Тогаш сум се вратила. Дубакот го искршила на парчиња и во ѓубре.
Сум проодела на 11 месеци сама од една во друга соба додека се облекувале јас сум им рекла Та на врата. Сум лазела доста брзо и сум го лепела гзот на печка редовно. Исто со килажа за две годишно дете. Редовно стимулирана од сестра ми со ќотек која ме тегнела за нозе или кревала во раце. Или ме учела да брцам во штек. Редовно успивана со приказната за седум јариња секоја вечер. Само таа друга да нема. Така сум заспивала. Града сум одбила сама на 11 месеци. Сум јадела се. Сестра ми јадеше само под закана и тоа само леб и маргарин. И леб и ајвар. Ништо друго.
Де факто вторите деца порано прават се гледајќи го првото.

@hello-kitty.90 уште хебамето кога идеше на посета ја ставаше на стомак. Околу три месеци ја ставав на перница бидејќи на стомак на земја не сакаше. Се до контролата на педијатар каде ме испокараа и од тогаш не мрдна од земја. На 5 се вртеше и на грб и на стомак по цели ноќи не спиеше и тоа правеше. Пред шест полни почна да лази односно пузи. Потоа имаше некој застој каде не сакаше ништо да прави, па околу 7,5 сама седна држејќи се за оградата. Седењето го вежбаше се до момент на експертско седнување на лазење на 4ри. Потоа се вртеше во кругови со лазење и седење како ѕвезда да прави. Па на колена клечеше цело време и се клатеше застаната на раце. Од колена почна да прави мост цело време и да застанува на нозе. Се додека пред некој ден сама не се дигна на софа. Претходно паѓаше ласта.
Од софа почна да пушта по еден чекор и да се врти застаната лево десно. До таму е моментално.

 

Не си сама и кај нас не е ич на подобро, еден период само, после 10,11 месеци почна да заспива во 12, 1ч и да станува во 9,10ч сабајле со 300 будења во ноќта. Па и плачење до бескрај
Денски има ред и за јадење и за спиење, ама ноќе не, уште не, еве ноќеска цело време стануваше и одеше со нозете на мене, се туркаше, се смееше се ова во сон и си презаспиваше, цицката партал, само никако да се решам да го одбијам доењево ми ги исцрпи сите сили.
@Milaаа991 гушки за тебе и за твојата сила, жалам за мајка ти
Јас сум била слабо бебе и сум проодела на 9 месеци, не сум лазала, во дубак да сум била ставана.

 

@Milaаа991
@FreeMind (за маките од сестра ти што си ги претрпела)
@hello-kitty.90 мојата ја ставав одма на меше, памтам уште во болница ја креваше главата како желче. На 3м почна да се врти лево - десно, за на 4м веќе да ја рини главата во душек дур спие Сакаше до 6м само на меше да спие, за мене нај ненаспаниот период, со страв спиев и ја начекував со глава во душек.
На 6м почна да се влече оноа не да лази туку да се влечи, така беше до кај 7ипол месеци кога почна да лази, брзо и експресно. Некаде на 9ипол м почна да се крева од гарнитурата за после 3,4 дена да се движи веќе по неа. Сега како што пишав уште не се чувствува сигурна да се пуште, и го прави тоа само ако од точка А до точка Б има 1 чекор и веднаш се фаќа.

 

Site znaeme deka dubakot ne se preporacuva samo od bezbednosni pricini.Mojot go staviv ednas vo dubak kaj rodnini odma se navalì ke se prevrtese pred moi oci, bidejki po priroda e 100ka na saat lazese od 6, stoese od 7m, pocna da odi po kreveti od 9 a proode na 11m, ni patkan ni nisto Vnuka mi koja e postara samo 20 dena od mojot, ne pokazuvase nikako interes za nisto osven za vo race drzenje, ni lazese ni nisto, site fazi gi preskokna, proode na edna nedela posle rodendenot, taka da sekoe dete si e razlicno i nema pravila za nisto

 

@Milааа91
@FreeMind жено да не била сестрати,се кладам дека нема да си била ни третина од ова што си ти денес,а те замислувам како силна,храбра и самостојна жена независна во секоја амисла.
До некаде мислам затоа е убаво да се има голема фамилија,се челичиме едни со други.
Само како би излегла на крај со уште едно,две не би можела да замислам. Се чуствувам тотално неспособна,незнам зошто, се притресувам,се нервирам брзо морам да поработам на тоа... да бидам смирена.

Во однос на моето детство најмала сум,лред мене брат и сестра. Сестрами многу помагала околу мене,се она ми правела , брат ми си бил кул дечко а јас сум била љубоморна на него. Може дека не ми обрнувал многу внимание,кој знае ете и тука обратна ситуација.

Прв заб на 5 и пол месеци,сум проодела месец дена после прв роденден,се само во дубак сум била . А сестра ми и брат ми само лазеле. Мрзливо бебе многу до толку што сум почала да зборувам после 2 и пол год. Кај Софијанов ме носеле а се тоа од мрза.
Син ми нема многу сличности со мене ни карактерни,ни физички. Освен нервозата гледам како се нервира и стега дури прстите од стапалата кога не може да дофати нешто.


Се распишав јаас. Сакав да кажам три деца од иста мајка , сите три сме различни како од различни фамилии да сме.

 

@hello-kitty.90 за мене незнам што и како сум правела а не сум ни прашала, само знам дека сум била мирно бебе. Проодувањето мислам дека не е генетика од мајка или татко да мора така да биде во тој и тој месец, туку во ДНК на секој човек кој се исправа и оди (па и чичко Дарвин така не учеше ). Добро, ДНК е дел од генот....

Јас можам да ти кажам споредба со првото и второто дете. Првото дете ми беше и побетер од твоето и по спиење, и по јадење и по се. Си го преносив во раце до 12 мес за да на 13 мес прооди. Еве го сега здрав, прав дечко па дури се занимава и со спорт рекреативно. Тоа што не прооде по тетратка воопшто не му смета. Бидејќи ми ги скина рацете 2 пати го ставив во дубак кој ми беше даден за подарок и 3-от пат се обрна тој со се дубак и моментално го фрлив.

Второво уште во болница ја држеше главата исправено, без помош но поради предострожност го приджававме. Мирно бебе до немај каде. На почеток цело време лежеше на софа и откако почна да се врти на страна моментално го ставив на подлога на под. Го ставав на меше кога имаше грчеви и така си прткаше и се олеснуваше. Имам слика кога на 2,5 мес се заврти на страна да спие. На 5 мес ползеше како војник, 6,5 мес почна да лази, на 7 стоеше на коленици на 7,5 мес се исправи. Сега е 8,5 мес и оди покрај софа, во неговото креветче, се држи и на рамна површина (кујна, ѕид) и оди по неколку чекори. Ако седам на софа и ставам нога на малото масиче, се пушта од софата, преку мојата нога стига до масичката ( ама сум сликовита и не ме карајте што ставам нога на мала маса понекогаш изигравам октопод).

Фазите се тие само треба центарот во мозокот да си се развие.

Еве исто ги чувам и двете и за првото дете го знаев сето ова ама ете детето беше лигле невидено а и си признавам малку и галено.

Дефинитивно вторите деца растат побрзо и подобро. Ем мајките се позрели и посвесни за некои работи ем многу учат од постаритеи секогаш ја има онаа конкуренција да се достигне постариот брат/сестра. А пак трето, пх само си расте не му треба никаква помош.

 

Tocno od zbor do zbor, ajde majki da se pustame vo akcija i taka vremevo e samo za guskanje i deca pravenje navistina e polesno za cuvanje vtoro, treto dete

 

Еве најискрено ќе си кажам а имам и пишано некаде порано низ форумов. Од првото дете не ни сакав да помислам на бебе цели 10 год. Ми се одмили и живот и се, ама искрено, НО секогаш чувствував некоја празнина дека не сме комплетни и нешто фали. Нон стоп мислам дека ми беше пред очи сликата дека ете ние родителите еден ден ќе заминеме бар тоа да има некој свој (покрај маж/жена и деца - негови).

Да не ви тупам, туку Ви давам подршка на сите што сте со мака (нејадење, неспиење, болести пролазни и сл.) со првото дете дека се ќе помине како низ сон а Вие ќе издржите и еден ден ќе се гордеете.
Ич да не му ја мислите за второ евентуално трето дете ако има услови и расположение .

 

I jas se izmaciv so prvoto mnogu ama sakav pomala razika i se resiv za vtoro. Dve godini mi se razlika

 

Merry Christmas


Штета што уште цица ќе си дотурев едно шише бакарди во чашата. Од денес два подоја три дена режим, плачеше два саати без прекин и сега заспа, а стана во 6.
Како ќе ја одбијам не сум паметна ова е многу тешко упм.

 

@Milaаа991 , си пораснала во една силна и храбра особа, биди горда на себе.

@FreeMind , прекрасно е, успеа ли да направиш фотографии?

@hello-kitty.90 , кај мене малата почна да се врти од грб на стомак на 5 месеци, да се врати на грб научи за еден месец. Потоа почна да се влече, па исправи коленици и денсаше како на @Happyinlove дечкото сега, на 7 и пол почна да лазе, на 8 седна самостојно. На 8 и пол се исправи. Сега се исправа на што ќе стигне, најмногу сака на моите нозе. На под ја ставам од мала, но поинтезивно од 4месеци. Сега по цел ден е на под, освен кога јади и кога се успиваме.

 

@slavica999 кажувај како најде жена за чување

 

Мамички ви се приклучваме и ние