Совети и искуства од мајки за деца на возраст од 5 до 9 години

Воспитувачката на ќерка ми вика во градинка е "борба". Знаат дека мора да јадат бар нешто оти тоа е нема друго. Дека мора да си земат совреме играчка оти некој друг ќе им ја земе.

Дома друга приказна. Конкретно кај вас ми личи, ве има научено скроз дека ќе му удоволите со тек на време и може грубо речено ама ве врти околу прст.
Знае дека ако седи на маса (пример) пола час, на крај ќе се изнервираш и ќе му дадеш да јаде.
Дека ако бара да игра, ќе станеш да играш итн.

Ако не си пробала, пробај со стратегија 2-3 дена, јадеше што јадеше, по 15-20 минути се крева јадењето од маса и тоа е тоа.

 

Така е од збор до збор и не само со јадење со играње цело време и не спие сам, некој до него да е цело време и се буди и во момент да не си до него, приврзан за нас цело време.
Имам пробано да му ја земам чинијата ќе се расплачи па ти ме нејќеш и така зборува, грев ме фаќа да не му давам да јаде, ама ќе ми даваш вика, ако ми даваш ќе јадам. И со ова играњето само ајде да си играме цело време тоа му е прво шо прашува од градинка дали ќе си играме и играме,не дека не е наигран,но не можеш ни да прекинеш за момент пак ме бара.

 

До 22 години јадев бавно, полека, и бев макс 50 кила, здрава, витка..
Почнав да работам работа, од нога што се вика, да се јаде.. Почнав да јадам многу брзо, ми остана и навика..
Се прејадуваш, голташ парчишта недоџвакани.. И сега не сум толку слаба и витка.. И стомакот.. Да не зборувам..
Тежина после јадење обавезно..
Океј може два часа се многу, ќе убрузваш некако, ама муабет ми е, не форсирај, не го брзај директно, пошто храната најдобро е полека да се внесува..

 

Елена, тука сум, пиши што е проблемот

 

Ќере е 6 ипол години и почна да ми кажува за симпатии. Они уште од градинка нешто си имаа демек дечковци, ама тоа беше детска игра, врска немаа.
Е сега гледам и се бендисува едно детенце и денес му пишала писменце и му го дала на излегување. Беа во иста група во градинка, сега се различно одделение, ама во исто школо. Па дома сега направила уште едно со срциња со светки.
И јас останав некако без зборови. Не знам како да реагирам. И реков ако си му дала писменце, ама другово мислам да и кажам да не го дава.
Маж ми го гледам збунка е. Мислам дека не му се верува дека бебето порасна веќе.
Оф бре, едново вришти за цицка и купувам пелени, а другово ми бараше кроп топ летово и сега се занимава со симпатии. Не сум спремна

 

Ќе ти пишам директна порака, да не се расплинувам тука.

 

Е ќе се убијам. Добила повратно писмо, нацртал цртеж зетов за рака фатени, па стикер некој залепен. Преслатко ми дојде, ама од друга страна не е рано за вакви работи? Како да реагирам? Да не грешиме нешто со маж ми? И зборуваме колку се нормални симпатиите, што е всушност симпатија, ама навистина не сум сигурна што да правам.
Да се јавам на сватовиве да пиеме по еден шток, ете тоа ми доаѓа

 

Јас мислам да не ставаш преголем акцент на тоа,детска работа ќе помине ако го игнорираш.
Денешниве генерации како да се понапредни,па уште од градинка имаат симпатии. Но сепак тука имаат влијание и воспитувачките,самите ги класифицираат како пар,пр.се фатило два дена по ред малово со исто девојче и одма ,,Трајко" си фати девојка,најубавата ...

 

Нормално е да има симпатија на таа возраст. Осознаваат дека се различни по пол, осознаваат ерогени зони (од почнуваат со ова), имитираат возрасни. Затоа имаат "симпатии". После следува фаза на не сакам со машки/женски да се дружам па во пубертет се првите вистински симпатии.