Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

Богами страшно, јас мислев дека се искоренува овој менталитет на тепање ама изгледа не.
Јас некни на баба му се скарав, запнала ако не слушаш ќе те плескам по газ. Велам те молам не му го збори тоа, ако не слуша ќе му објаснеш убаво, не кажувај дека се тепаме за неслушање оти удира по нас кога нешто не првам што му е по ќеф.
Се надевам дека нема да се осуди да го удри оти ќе и ги скршам рацете.
Мм за видеово баш што го коментираме за детето, правиме муабет и така ноншалантно вика мене татко ми посилно од ова ме има тепано како поголем.
Мене црева ми се превртија и му велам добро дали ти е нормално тоа???Вика секако дека не зошто мислиш дека не го обожавам татко ми, никогаш нема да кренам рака на наши деца.

Значи земја каде што фразата ќотекот од рај е излезен се расфрла како нешто многу мудро кажано, не
очекувај премногу од воспитување на деца.

 

Балкан мила моја. Овде тешко дека ќе се сменат работите така лесно. Ќе дојде ама како се закаснато,за жал.

 

Да бидам искрена во мое опкружување никој не тепа деца и кога споделуваме ставови на темата, никој не зборува работи како “ќотекот е излезен од рајот”. Што прават по дома не знам, ама вака генерално не сум приметила испади кога сме заедно излезени.
За карање сите ги караат децата, ама исклучиво вербално. Ако се немирни се казнети со нешто или во краен случај си одат дома со плачки, ама тепање нема.

И искрено многу ми е мило за тоа пошто не знам како би се воздржала некој да шлака дете пред мене. Два дена го избегнувам видеото од таткото од Драчево што ја претепа ќерка му, немам желудник да го гледам тоа… се надевам нема да излезе од затвор гадот.

 

За тепање имам пред мене видено дете да добие шамар од таткото и мајката да му искоментира нешто во стилот не треба надвор така, за подома е тоа.
Не се вмешав, дали требаше или не, не знам.

За ќерка се трудиме до максимум со зборување и повторување милион пати.
Сум ја чукнала и по рака кога пробуваше да фаќа во струја, демек под влијание на бабите така ќе научи дека не треба. Ај што ми беше криво туку и ништо не научи. Ставивме заштитници, го обезбедивме просторот и автоматски веќе не е таму интересно.

Бабите знаат да коментираат демек не прави така, ќе го тепаме газето не прави вака. Се надевам бар дека не ја тепаат кога е со нив. Не кажала ќерка такво нешто.
Инаку да, ништо страшно не гледаат во тоа по памперс да се удри детето.

И на лизгалки ми се има случено рандом баба да ми рече демек ако моето дете вака правело сигурно ќе беше натепано. Во ситуацијата ќерка истрча и скокна во вир со вода, се изводени скроз. Не дека направи нешто којзнае колку страшно и загрижувачко.

 

Од денешниот ден и чување дома издвојуваме: Отвара очи сабајле и вика ‘сок сакам’. Одиме во дневна го заборави сокот зошто и онака не пие често. Му текна друго, ‘јака сакам’ (лижалка). Му дадов зошто беше на праг од тантрум и зошто не можев од сабајле да се справувам. Е ама ова изгледа ми беше грешка зошто ја изеде лижалката и продолжи во ист правец. ‘Кајо сакам’ (чоколадо). И не кажува смирено него одма се дере како опседнат. Како компромис го прашав дали сака палачинки со чоколадо, рече да и земав да му правам палачинки со авокадо и чоколадни капки. Дур чекаше гледаше тв и таму виде пица и нормално почна да се дере ‘пициии сакаммм’. Седна да јаде палачинки, кај мене на маицата виде апликација сладолед и почна да се дере ‘сјајече сакаммм’ (сладоледче). Ако не се мрднам деновиве, ќе си останам читава цел живот. Значи сите анимации на свет се прават, стварно многу се трудам да му е интересно дур е дома, ама него еуфоријата од се му трае многу кратко. Цело време бара нешто ново. Три секунди на компјутер не можам да седнам за да сработам нешто. Дур не добијам отказ зошто ми заостанува работа добро е. Пред тв да го оставиш ќе си седи цел ден, ама тоа никако не ми е опција. Дури и пред него кога седи на кратко пак прави глупости. Вчера нејќеше цел ден да спие, му пуштив да направам ручек. Со грб накај него бев свртена, се вртам и го гледам качен на кревет и трча по него. Не барам ништо, само се жалам. Се мрднав официјално.

 

Некогаш си викам со моево да не е нешто не во ред оти стварно за храна нема тантруми.

Знае кога јадеме да рече уште ова, она. Или во фиоката со ужинки да си земе смоки, чоколадо или што и да има и да побара да касне. Ако виде на Тв некој нешто да јаде, ќе каже тетката јаде сладолед пример, чичкото пие сок. Ама плачки нешто многу немаме, ни по маркети, ни во центар, ни никаде.
Ептен да види дете да јаде нешто и да појде до него, па да речам сакаш и ти смоки/кроасан или што и да јаде детето да рече да.

Дома јадеме исто и во главно заедно.

 

Бела душо ист е и мојов, ама твоето барем бара да јаде, моево ништо не бара и ништо не јаде. Само лубеница, банана, леб и маргарин, ни путер не сака, млеко и макарони и некогаш ќебап, друго ништо ама баш ништо не јаде. Освен сладолед и бонитоп што секогаш сака.
Јас искрено не знам дали би можел да работам од дома со него.
Алал да ти е што се обидуваш
Отсабајле пред работа јас ништо не можам да сработам дома оти константно бара внимание од мене и да играме, и секој ден плаче кога тргам на работа. Сега веќе не ни велам дека одам на работа измислувам приказни за да не плаче. Мислам дека знае дека го лажам ама ако речам одам на работа плаче и вели не ќе одиш до пошта или ќе одиш да миеш садови, не знам што ѓу прави разлика ама ете.
Тежок период богами.

 

Се обидувам зошто морам да работам иначе речиси невозможно е и не сработувам скоро ништо кога е буден. Доработувам ноќе или кога ќе дојде маж ми и ќе го извади надвор. Инаку и да е дома он, малиот пак доаѓа кај мене на компјутер, ме тегне да станам. Најзаигран да е, ако ме види да седнам да работам прекинува секаква активност и доаѓа кај мене. Предосадно му е по цел ден дома. Јас се чудам како чувате деца на таа возраст по цел ден дома. Ај да не е жешко излегуваме надвор и тепаме време. Ама на пеколов не можеш глава да подадеш надвор до 19-19:30.

 

Јас се чудам во стан како чуваат, искрено во двор кај нас е во сенка и генерално е по цел ден во двор, во базен, со црево…или со татко му е во игротека или на планина, прошетка некаде во шума, или кај некои другари дома.
Да претешко е да се анимира по цел ден, верувај дома е константно со сите извадени душеци, да се рипа насекаде од спална на кревет од маса, дома е игротека

 

Епа ние сме во стан. Тераса имаме голема и претворена е во забавен парк, ама не е исто како куќа и двор.

 

Еве сега си игравме и мм исече лубеница. Ај што не сака да јаде, па и мене ми се скара што седнав да јадам. Му викам еве да се дојадам па ќе продолжам со играње. И вика: мамоо станувај, се најаде а на маж ми не му дава да си игра.. диктатура