Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

Се согласувам скроз!
На почетокот водена од околината многу се замарав со "ред". После неколку месеци решив да се следам себе. Само се нервирав, дремев у соба, очекував да заспие. Пекол. Кога ќе и се спие, ќе спие и крај. Неможе секое дете да е по книга.

 

Така е, точно. Затоа со второ кулирам хахаха и пак поќе ред имаше од сам почеток.
Слагалици не реди, не го интересира, од овие со форми дрвените имаме не ми текнува да му ги покажам, вчера со мм од сабајле беа ги извадил сите и малото редело знаеше му велам да бе вика сите форми ги погоди. Едноставно си иди се само со време. Не сме му покажале како, сам фатил да си реди, а првото го учев јас од помал да реди од година и пол да речам. Сега немам толку време.
Ама има врска и карактер. Скроз ми се различни, во се. Никако споредба не се прави.
Време за дремка дома требало, е не, надвор во количка ќе преспиеше, ова како помало, количката и надвор, сега преспива во 12 и тоа време гледаме да сме дома оти после е потешко, лош е ако не преспие нон стоп плачи за се. Битно е тоа да го сфатиме, да се водиме по нив, ако не му се спие немора, сега и за јадење така, ако не му се јади нека не јади, попосле ќе јади.
Еве и за големиот, 6 и пол год со нас спиеше, 3 год детска спремна, не сакаше никако, несакав со сила да го терам, како да го терам ко се плашеше. Сношти еве прв пат сам посака да спие таму, за вечер ќе видиме ако сака ќе спие ако не пак в спална. За се има време.

 

Баш си размислував сега и да имам второ дете не знам искрено што би променила. Можеби би била малку поопуштена околу дневните дремки во бебешката фаза. Многу ме фрустрираше што кратко спиеше и не поврзуваше подолги дневни спиења. Се пробав за да фати некаков ритам ама џабе беше.

Секое дете свој табиет си има и што помалку се споредуваш со други тоа пораат си. За редот одамна ми стана јасно дека таман ќе наредиш нешто, друго ќе те изремети. Да не речам се помирив, ама како и за сите други работи во животот убаво е да се има некаква генерална рутина и рамка што ќе се прилагодува на околностите и се држам до тоа.

Еве пример сега кога бевме на одмор заспиваше во 11:00. Наше 10:00 би му дошло тоа. На плажа седевме до зајдисонце уживавме сите, после малку шетање, вечерање и додека се свестиш времето оди.
Како се вративме дома одма се врати на тукашната рутина што ја имаме. Да решев на пример да го водам редот од тука, ќе немаше никаква поента ни смисла, само и само за да заспие во некој зацртан саат.
Во Скопје имаме убав ред што функционира, градинката многу менува, затоа што секој ден се станува рано, таму се спие и попладнето преостанува само да се доврши рутината што очигледно фунционира.

И вакви примери има милион, ама важно е човек да си ги знае границите и до каде му е нештото прифатливо и околу тоа да се прилагодува.

 

Ве молам кажувајте спас за исипот во уста од Коксаки? Ќе се мрднам што не можам да му помогнам, многу лошо поминуваме.. нит јаде нит пие ништо. Со шприц електролити давам само, друго ништо не прифаќа многу го боли. Многу лошо е исфрлан секаде, едвај оди и со нозете што го болат..