Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

Ке помине. Утре ке оди во градинка.

Моето не оди во градинка, мм ниеден ден не е пред 6ипол дома. Јас во такви денови го оставам да прави што сака и вечерта чистам ко после торнадо, ние што се вика тек смо почели со тоа не не не.
Вчера така ми се стемни во глава околу пладне, кога од сонце стана црнила небоно, го носам да спие не сака, да игра не сака, а бевме излезени да се истрча за подобро да спие и после викање не не не не не не
х7373836 за се, а мене ич не ми беше арно сме заспале у дневна двајцата пред телевизор. Беше мм да гледа за работа и кога дошол не нашол, само мене ме испрати во спална и него остана да го варди. Станавме ко нови двајцата.

 

Сите овде сме против удирање. Ама некогаш ете како таа ситуација си приморан. Јас го скубнав убаво синко кога така ме фати за коса. И само му реков и ? И тој мама ударио фризуру на крај ме насмеа.
Ама некогаш мора да им покажеме да осетат тоа што го прават дека не е добро. Не за се зборувањето има ефект. Тестираат граници и те како. Нека се живи и здрави.

 

Дали имате повеќе инфо за спојување на групите во градинка? Што прават и како се справуваат? Кај ќерка ми се споени јасли 1 и 2, ги прашав негователките колку дечиња се ми рекоа 40.... Ми се стемни. Во таа група има и бебиња и дечиња од над 2 години. Ја носам со грутка во грло, нема шанси да можат 2 негователки да пофатат 40 мали деца.. И многу ми е тешко што ја оставам. Какво е вашето искуство со спојување групи? Ги прашувам негователки викаат се е супер. Секако дека не им верувам..

 

Денес бевме на хирург за тестисите на синко. Стигнување на клиника ме исповрати. Ајде него го преслеков, ама јас си се шетав така мокра и валкана . Што се случи не знам.
Прегледот помина со плачки и срцето ми се стега како ќе биде за три месеци кога ќе треба да се оперира. Како ли крв ќе му земат. Нема да можеме да го додржиме. Многу ми е криво што мора да минува низ ова, мал, нежен, беспомошен. Ама утеха ми е дека нема да се сеќава на сето ова. Иако мене се ќе ми остане како лузна во умот.

 

Моето детуле правеше операција на точно две годинки, не таква како вашата, за нешто друго беше, ама беше под целосна анестезија. Верувај, целиот стрес е кај родителите, тој воопшто не ни знаеше дека го одделија од нас. Го боцнаа со нешто да го зашеметат, ми заспа во раце, го зема хирургот во топло ќебенце умотан и кога заврши со операција, не викнаа да седиме до него и да чекаме да се разбуди. Спиеше можеби уште два саати и кога се разбуди, прво што виде бевме јас и татко му. Најтежок дел од се тој ден беше тоа што операцијата на детенцето пред него се испрологира и наместо во 9 сабајле, го земаа нашето во 2 попладне, што значи дека тој повеќе од 17 часа не беше јаден, ама и тоа помина. Кога и да се сетам на тој ден, очите солзи ми се полнат, ама он за ништо од тоа не беше свесен, а тоа е најбитно.

 

Ние два пати ќе минуваме низ тоа. Прво едниот тестис,а потоа другиот по 6 месеци. Не е комплицирана операција, ама денес фактот дека ќе се оперира во октомври ми направи да се осеќам така немоќно.

 

Знаеш лани големиот го направивме опп за спуштање на тестис и кила, неможев јас да бидам со него дека беше бебе малово 7 месеци, па тогаш баш на денот крена тт и не појдов јас, со мајка ми беше Ск, ок е тој фала на Бога ама како што гледам и на малото му се крена десниот тестис, јас го прегледувам дома, левиот се спушта а десниот многу ретко е долу...родени со спуштени тестиси 2та се и на 2та му се крена десниот. На ехо со малото уште не сме биле ама сиг сум ќе речат за операција
Засега сум многу смирена, што се мора ќе се поминува, многу лесно помина првото, а веќе голем 4 год беше, ништо не памти, не зборува за тоа, како да не било, никакви трауми.

 

Знам ми кажуваше за тоа. Кај синко никогаш не се биле во вреќичките и ради тоа мора операција. Денес докторот се зачуди. На преглед и двата ги напипа и не пушти на ехо. Таму друг муабет. Едниот оп во абдомен се вратил во рок од 10 мин. Дали од гелот ладното го направи тоа кој ќе ти каже. Ама искоментира таму на тие студентите што беа на пракса.

 

И кај нас се 40 деца на три негователки. Секако е хаос и на никој не ни е сеедно што мора да одат ама тоа е што е нема кој да го чува.. Нашава негователка кога ја прашав последниот пат како е ми рече лудо и незаборавно, и на нив не им е лесно ама тоа е...

 

Хаос е. Кај нас се 2 групи со 3 негователки. Минатата недела се гуркале деца ко деца, ми се јавија се удрил од ќоше, огромна џмучка на чело. Денес го земам ми вика не си поминав убаво ме гризна Х. И стварно изгризан на рака. Не можат да ги пазат толку деца дефинитивно. Ќе оди уште два дена па после малку со баба му ќе се почуваат, па после ние ќе земеме некој ден и така. И мене ми е тешко што го оставаме периодов.

 

(((
Исто е и кај нас..... Знам дека се трудат максимално колку може ама едвај јас ја допазувам сама, не можам да замислам 40....

Ќе помине знам, од септември ќе биде подобро ама многу ми е тешко што вака ќе го помине летото.

 

Може не ми е место да ти делам совети, и не дека се убави совети ама сакам да споделам дека тоа што ми помогна мене во слични моменти кога бев болна, сама со дете, а дете у лош муд беше и прегазување на моите принципи со цел да бидам нежна со себе кога ми било толку потребно. Може грешам, ми звучиш како да си во таков момент и ти. Пуштам тв поточиња да гледа 10-15 минути да издишам, или да јаде некоја глупост (соленки, плазма, чоколино). Неколку пати се има случено до сега, и не мислам дека ќе го поништи сето друго, бар не гледам некој ефект за сега кога секојдневието и е поинакво. А и секако се дешава на лулашки да "украде" од некое дете смоки, соленки, пред некое време и во градинка јаделе сладолед, па еднаш нека е и за мој раат.
Мајки што ги имате овие работи на мени редовно да не ме сфатите дека ве осудувам, си знаеме сите што функционира за нашите деца.

 

Ние денес на контрола бевме што е после 2г.
Палчица наша мала не мојт да кренит никако на килограми, замислете има рамно 10кг облечена завчера бевме на пица и она изеде 3 големи парчиња, после тоа компирче оти она јаде кој како што јаде и седнува, бара.. па јадеше кроасан и одма после него краставица абеее не ја можам и кај оди тоа јадење? Да ми е нејзиниот метаболизам
Денес прими и прва доза против крлеж вакцина, плачеа со сестра и пола саат пред да ги боцнат, за од кога ги боцнаа да велат не бои ИЧ


@Ceneva кога мојава правеше Оп пред да ја однесат во саала и дадоја да сњ напие нешто за да се смири/ошемети, па разделбата со нас не ја памти, нити имаше сила да се бори за ставање на канели така да сигурно ќе е организирано добро и кај вас. Да, стресот е кај родителите повеќе. За вадење крв ќе стегнете рака, нозе и ќе помине брзо, само ако павите екг тогаш пред боцкање оти мојата ме можеше да се смири и неуспешно и беше неколку пати

 

Ист е и мојов ако ти е утеха. Со сите седнува на маса и јаде, од сон станува и бара храна и цел ден нешто меле. Едвај 11кг е, ама последниов месец ипол нагло се извиши. Средина на мај беше 86цм, пред некој ден го мерев 93цм е. Во висина оди нагоре, а во килажа тешко.

 

Ее мојава е 84цм, па замисли кое чудење е за неа кога она вози така брзо баланс или кога ќе почне да зборува кај мене секирање е оти ни еден од наша фамилија мислам и на баби дедовци не е малечок сестра и беше исто 11кг на 2години ама 90цм. Само што доктое вели чим ја прати линијата од раѓање не се секирај.

 

Чим доктор ти вика да не се секираш не ти треба ништо повеќе. Јас еден период бев загрижена. Многу деца помали од него на возраст се физички покрупни, ама не е тоа најважно. Важно си се развива супер и физички и умствено, си јаде сѐ, а темпото на растење иако му е може поспоро од врсниците, сепак си расте. И кај нас нема гени за да биде низок, напротив. Па ќе видиме.

 

Што си играте на 2.5 години? Некако мислам дека ништо не го учам ново периодов од тип сложувалки, боење, едукативни игри. Порано како да работев повеќе со него, сега само го оставам да си игра нешто што си сака или во паркот одиме да си игра. И книги читаме.

 

Скроз исто чувство имам, дека ништо не го учам...ама кога ќе излеземе да шетаме сите коли по боја ги кажува и сфаќам дека си се потресувам без причина. А најчесто играме во двор со масичка со вода или книги. Со се што се заигруваше претходно, веќе не му држи внимание. Денес пластелин извадив, не покажа wow интерес како што очекував.

 

Како си е заиграна сама, си се повлекува во нејзиниот простор од собата и знае и по пола час и повеќе да се заигра без да бара внимание од наша страна.
- Чисто од култура, не вознемирувам
Си уживам и јас.

Од друга страна образовно, кога сме излезени зборуваме без прекин што гледаме наоколу. Знае и бројки, знае да каже пример 2 кучиња имало, ако од спротива доаѓаат. Или многу коли пример кај паркинг кога врвиме.
Неосетно со обуки и некако спонтано тие работи ги учи, бои, количина, предмети, горе-долу, мало-големо. Високо, да направи разлика едно, две, три.
Сликовници и општо книги се активни сеуште.
Вакви сака да редиме т.е јас да и редам

https://svetotnabibi.mk/slozuvalka-kocki-bibi-bobi
Различни имаме и со животни итн. Па да погаѓа која слика ќе излезе или рече ајде наредиме тоа и тоа.

 

Нема две ипол, 2 и 3 месеци скоро е, ама исто како тебе. Имам чувство дека ништо не го учам. Не го интересираат книги, се обидувам повремено да му ги вадам да гледаме ама интересот му трае 3 минути. Јас му правам повремено активности, ама он е повеќе заинтересиран да си игра со превозни средства, тоа му е омилено моментално. Ги реди, ги прередува, ги брише. Пред некое време со книжен селотејп му направив форми на подот, коцка, круг, триаголник и од листови во боја ги исеков истите фигури за он да ги сортира. Му давам да ‘бои’ со вода на хартија во боја. Шарени дрвени стапчиња сортира во чаши по боја. Броеви не се имам потрудено да го научам зошто сметам дека е мал. Има едно прожекторче со броеви и некогаш му ги кажувам, он као брои, тоналитетот му е таков како кога броиш, ама меша некои бројки. За големо-мало го немам учено, ама гледам дека сам го сфаќа концептот. Некни ми кажа да му дадам да јаде банана за да станел ‘бем (голем) батко’ и да возел кола. Секоја вечер кога одиме дома ја гледа месечината и ептен се возбудува, од некни нели се полнеше а вчера беше целосна и кажа дека била голема. За сам себе си кажува дека ќе порасне голем, а дека сега е мал. Шо знам јас мислам дека они учат преку игра. Да тргнеме од нас самите. Кој ни правеше на нас развојни игри? По цел ден игравме на улица и ете не денес најнормално развиени.