Мала не и ставав ништо, тек тука некоја шнолка. Кога веќе почна да и смета коса во очи, почнавме да врзуваме дел. Сега е со долга и густа коса, нема трпение пример за плетенка да седи, ама за да ја собериме да не и смета, сама бара. Буквално пуштена и е само 1-2 часа после бањање за да се исуши. Остатокот од времето, сама сака да и е собрана косата.
Од мала и ставам, 3.5 год не е воопшто шишана, сама бира што ќе ставиме, па не дава. Мојата е иста, сама бара да се врзи, ние не ни чекаме да се исуши оти сме многу модерни реално па мора право стегач на главата со иста боја како фустанот, ама чешел НИКАКО да не се користи. Густа виткана коса, не знам како си замислува таа без чешел. Купив и спрејче за расчешлување, ај Елза, може со тоа ќе се залажи, ама не и не. Вришти на цел глас, го фрла чешелот, а тој уште недопрен до главата. Битно, не сака да е бушава Како ли да се постигне ефектот без чешел, еве не знам
Реков, немам женско дете, не знам. Со машково му успева сам да одбере и сам да стави надвор додека сме дека му смета пример сонце во очи или капа. За чешлање викаат на Ревлон мислам беа тие со принцези биле многу ефективни. И јас купувам на женски деца за роденден колекцијата за деца на Росен, другарка ми вика дека дури и побрзо и расте косата откако ја користат.
Абе и ова е ефикасно, од Корин де Фарм е, ама какво и да е, треба чешел да пројде по косата нели. Епа овде не смее. Со рацете чешлај ме
Среќен роденден да ми е жива и здрава снашката голема да расти летаат годиниве, летаат....да се живи и здрави сите дечиња Дома со мајка ми го стрижевме со машинка, таа со машинка после горе јас малку со ножица,толку успеавме веќе не стоеше и испадна топ фризурче После 2-3 месеци редовно одење во градинка со тт е од ноќеска, 39 крена ноќеска, од 4ч досега се држи нема кренато пак тт ама е плачлив леле, само рика за се Минатата недела 3 дена беше дома дека и јас бев и не го носев в градинка кај го најде сега нз, додуша и ние сите поткашлуваме ама тоа е, ај ќе помини. Вчера му беше многу црвен газот, дури и крв имаше на неколку места, па го чувавме надвор без пелена 3 сати, си реков да не крена и од тоа ама не верувам. Кака по 3 пати денот и тоа многу и лом се прави, често се потпарува Др нз шо да кажам
Среќен роденден на девојката @Jolene жива и здрава да е, ме разнежни со зборовите, се чита љубовта низ нив За фризурите немам што да кажам во иста каша сме. Како бебе ќере си беше со машни за шетање редовно, ама таму кај годинката реши веќе не, и сега си шета бушава, нешишана, извалкана, како разбојниче. Ќе ја понудам да ја врзам некогаш со избор од 2 ластичиња, ќе одбере едно и дозволува, па го вади за 20 секунди. Па си викам кога ќе и годи ќе си го носи, нека реши сама Така беше и со зимските капи, кога виде дека е поубаво да и е топло на главата прекина да ги вади, е сега на истото се надевам
Пред некое време носам дете во градинка и доаѓа татко со друго девојче од група, кеса со ластичиња во рака и вика Х цело утро плаче, тетката (од градинка) да и правела фризура. И така остави дете и си замина. Сакам да речам, пробај таа финта
Јас ја носам кога сум на одмор. Прво обожава градинка, второ, ако не е оној одмор, кога одиме на одмор, најчесто го зимам кога ќе ми се соберат обврски што морам да завршам од сабајле, а работам само прва смена и трето, лесно се испаѓа од редот.. После недела дена дома, знае драма да е.. Освен кога е болна.. Тогаш дека е нон стоп дома едвај чека градинка, дека и здосадуваат мама и тато. Аа да и први сме од друштво /фамилија со дете, па и нема да има некој социјален живот ако не е градинката.. А во парк не и е секогаш погодено друштвото.
Мојот неостварен сон. Да однесам дете во градинка и да си се вратам дома, да отспијам ко човек, ко што сум хронично ненаспана последните 3 години. 3-4 пати се случило да однесам здраво дете во градинка, а да имам одмор јас. Или сум трчала по доктори или све имале куќна слава, па обврски преку глава.
Колку време трае периодов - сакам ова и кога му дадеш, не сакам тоа и вришти на цел глас И никако да му се угоди.
Го доживеавме и тоа да се преправа дека спие за да не оди во градинка. Некои денови си излегува од дома нормално, ама повеќето мора да се лажеме дека ќе оди да го види камионот, ќе оди да си игра со братучед му што многу го сака итн. Порано му ги набројував децата од градинка и леташе накај врата, сега не знам што се смени. Ако почнам да кажувам дека ќе оди кај нив вика не и не сака да излезе од дома. Криво ми е што го лажам ама друг начин моментално нема. Кога ќе стигне во градинка не негодува за оставање, без проблем си влегува дури и кога јас ќе го оставам, што е еднаш-два пати неделно. Таму кажуваат дека е супер, си игра, јаде, спие, не прави проблеми. Кога го земаме е среќен, само нешто раскажува. Ама јас мајка како мајка тежина имам на душата зошто морам да го пуштам иако дома негодува кога треба да оди. На тема збеснитис. Вчера падна од балансот и си го подува и помодре челото. Од памет не извади и добро што не скрши нешто. Најжално беше што се случи само што влеговме во парк и само што се качи на точак, ни брзо возеше како што знае, ни ништо. Се изнаплака, се изнагушка и после 15 мин пак го зема точакот, јас не знам што дете ќе беше без никаков страв. Па сака да ги следи батковците, а они возат многу брзо. Стационирани сме на една клупа и они ни се стално пред очи, ама вчера ќе добиев срцев удар. Тргна да ги следи и од еднаш му текна да се префрли на друга патека и да тргне во сосема спротивен правец. Шпринтирав до него, луѓе од страна ме прашуваат твое ли е малото, струја е. Едвај го стигнав еј, едвај. Ако викам по него да застане уште полошо правам зошто уште толку се засилува и се врти накај мене и се смее, не гледа право. Луда глава еј луда. Мајка ми кога бев мала и немирна стално ми викаше да ти даде Господ едно дете како тебе, епа сеа ми даде х10. И сама вика ааа сине он е друга категорија. Кога го стигнав му го земав точакот, го искарав и го вратив назад, а он погодете што. Ми се смееше во фаца, него му беше прејако, го пукна адреналин до максимум. Ептен ја раздолжив, ама маж ми што вика ехее чекај чекај, тек ќе има беснотилаци од него. Јас разбирам тодлери, такви се. Ама дефинитивно и детево си е страшен темперамент. Нека ни е со среќа.
И ќере вчера падна од на баланс ама среќа се фати со рацете и главчето не го удри. Она пак на камен и закочил балансот и летна. Ја побелев од стрес. А на тема родители и нивни муабети, мм кога и рече на големава да Боже исто ко тебе да си родиш, свеки и свекор во хор скикнаа нееее не вели такааа то ќе е и твое внуче после беља не знаевме дал даа се смееме или искараме ама искрени се, сигурно му викале на мм кога бил мал да му се врати и сега кога му се враќа па сакат да повлечат збор
Mислам дека има врска тоа што се споени групите, се користат одмори сега. Исто и моето, проблем немаше со градинка, сега не е така. Вчера јадеше како дупнат, којзнае дали нешто каснал во градинка. Греота што така на немилост ги оставаме децата, ама тоа е, што да правиме. Јас сум ептен среќна што немам такви бесни деца, иако е многу активен мали, тоа вода стои он не стои, не седнува на дупе подолго од 10 секудни, ама не е бесен бељаџија. Моиве се претпазливи ептен, многу, нема акробации, нема влагање во непознато, правење работи да се поминат границите... Ама веројатно такви ми се погодени, ни ние не сме нешто многу по авантури, такви сме, малку дури досадни Мм како мал бил малце бељаџија, скинал дупе на шајка на лизгалка импровизирана, буквално цело десен бут му бил одран, запалил куќа играјќи во подрум том и џери со свеќи што му биле динамити а дедо му бил столар и во подрум имало многу пилевина... Ама сега е стабилен ептен, нема кај него многу пречекорување граници. Досаднички Ме изненади дури на одмор големиот, научи самоволно да вози суп даска, па сега бара и суп да му купиме, па дури и во длабокото одеше еј. Сам, без некој да го тера. Туку сама со 2 ден шести, ако не полудам до петок добро ќе биде. Големиот не ми е проблем, се натегаме малце за Мајнкрафт, ама добри сме, малото ми е лепенка невидена, мама и крај. Денес ќе ги терам да играат во двор со вода, малку да навадам и да оладам.
Јас имам мака со качување до кај ќе стаса. Ем е најмала на игралиште, ем се качува до кај што одат сите поголеми деца. Секое излегување ми е мини срцев удар. Дури и редуцирам одење таму, за мое здравје де. Не дека има којзнае колку места во градов за одење надвор посебно. Е за возење, кога ќе види деца што возат добива желба ама поим нема од тоа така да брзо остава тротинет, трицикл,што и да е. Баланс немаме земено
Еее за качување, уште на лустер не е качена, ај тоа па вика едеен дааа тиии четилиии и скока е сега кога слушни е дека брои знаеме дека треба реагирање ама тоа што скокна без да каже ласта и со образот удри во масичката, а иначе е како мермер, мм и големава со трчање в соба и само слушам гласови дали има крв, среќна на образ беше иначе таков удар аркада пука одма и тоа што е разбрана ам да беше скршена глава и не послушна аууу ауууу