Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

Кај нас испадна црвено грло и крвната слика покажа бактерија. Исто 2 дена со над 39 температура.

 

Сте почнале муабет за килажа и јадење.
Мојата во последно време не јаде ништо веќе. Ослабната е пола кило за 1 месец. Што едно беше болна, друго почна да пребира, па да сака да јаде само во движење, не ни седи на столчето веќе, само се врти и тестира што смее. Би живеела на млеко и на овошје само.
Од дете што јадеше се'. Сега се враќам на пасирање сосови за да скријам состојки, да јаде со макарони и пак не сака.
Цела е мала верзија од мене. А не сакам така, имаме склоност кон дијабет 2 и страв ми е ептен.
Јас не давам сокови, шеќери и слично секако, ама пак ми е страв.
Во градинка велат се јаде, ама јас забележувам, се познава дека е ослабната многу.
Крвна слика овде секако нема. Кажете што да суплементирам.
Не за апетит, апетит она има, ама не сака да јаде се. И затоа сега дома ќе се воведе ред, штом стане од столче нема храна веќе. Колку сака нека е сурово. Туку за имуниот што да давам на 2години?

 

Моите исто се со врзана коса, спијат со врзана е сега да на ластиче и чешел има ( кај големата на чешел) ама не пример количински како кај нас возрасни ама на перница немам до сега сретнато освен како ептен бебиња кога им се менуваше косата

 

Мајки после 2г многу е нормално да почне фазата на одбивање различни вкусови и трае со години за жал искрено од наше окружение дете на 4-8 години ретко кое јаде се. А ни јас ни мм не сме јаделе се, па со тек на време сме почнале. Малата мене сега за сега ми јаде ама големата престана на 2г и уште не јади ништо

 

Други симптоми имате? Кај нас само бебето е така веќе 3 дена, освен две течни столици други тегоби нема.

 

На ќере секогаш на ластиче или у чешел и останува по некое влакно
Не ми било нешо загрижувачки

 

Не мора да е вирус, кај нас беше стрептокока. Направи кс со црп. Сите не изреди, сега таткото е на ред.

 

Еве сме исто. 3 дена 39 температура, давам сируп наместо да падне уште прикрева. Само црвено грло имаме и никаков друг симптом. Хаос.

 

Како сте?
Ние антибиотик почнавме од сабота, амоксиклав. Е сега деновиве почна со ужасни тантруми, тој немал така, е плачлив ама ретко се случувало огромен тантрум со вриштење да не може да се смири. Сега се случи и кога се смири го прашувам да не го боли нешто и вика да ушите ме болат.... Не знам што да правам дали пак да го носиме некаде, матичната е на одмор.

 

Хаос. До сега вакво нешто не ни се случило. Од Понеделникот пие антибиотик Ко-Алмацин и ајде дури да делува као ќе почекаме, ќе биде, ама еве трет ден веќе она уште на 5-6 часа крева 38 и нагоре. Ја носам денес пак, матичната ни е попладне не бива ова. 4 дена изгоре од температура.

 

Ако е вирусно антибиотикот баш и не помага.. моите беа недела дена со тт над 38 вирусно. Или пак ако е докажана бактерија може треба промена на антибиотикот.

 

Мајки предложете некои сликовници едукативни или со некои убави приказни и некои играчки за 2г дете

 

Моите многу ги сакаат книгите на Биби и Боби, други книги не им држат внимание до крај.
Можеш и оние слагалките со животни, некои занимации да реди по бои за да ги учи.

Спојлер

 

Звучната азбука од Просветно Дело, сликовници од Биби и Боби, Стела и Сани. Од оние малите книгички дебелки од Топер мислам беа, ги има разни, со животни, приказните (Црвенкапа, Пепелашка..) пократки. Busy Book и книги со стикери за повеќекратна употреба (имаш на Тему). Магнетни плочки, сортери, дрвени даски, сложувалки. Се зависи што го интересира детето. Син ми е вљубен во транспортни средства и сите занимации моментално околу тоа ни се вртат.

 

Што им е на луѓето што се вртат по тебе кога детето ти плаче како да виделе светско чудо? И тоа мајки, не било кој. Или не искусиле плачки или не знам што да кажам друго. Јас не се замарам ама маж ми се туфка, незгодно му било што го гледале. Вчера го подбрав, од што ти е незгодно бе викам, они треба да се засрамат шо не зјапаат. Прв пат имавме таква екстремна ситуација, ретко има тантруми и кога има обично се дома. Сакаше да се вози, поточно да седи и станува од оние количките на акумулатор. Мене не ми е замислата таа за неговото растење, според мене треба да трча, да игра на лулашки, да вози точак/тротинет, а не да седи на флипери и колички со милијарда звуци и светла. А си го познавам детето и знам дека ако еднаш дозволам, после ќе нема крај. Го тргнавме од таму и продуживме накај парк и буквално се одра од плачење. Па сретнавме едни пријатели и жената, леле колку ми е жал кога плаче дете, зошто плаче. Викам зошто сака да е сѐ по негово, а не може. Вика лелее почнавте ли да го воспитувате. После 10ина минути он се смири и вечерта продолжи најнормално. Јас сметам дека правилно постапивме што не попуштивме. Поправете ме ако грешам?

 

Во право си. Точка.
И јас не попуштам макар цела улица рикала од него.

 

Не знам колку често сте кај тие вртелешки ама ако е еднаш неделно што ќе му стане? Така и треба да биде парк лулашки трчање ама па кое дете не се радува на вртелешка некоја? Ќејфот може да трае кратко време, после нити ќе ги приметува. Шо знам, кога свесно одиме таму кај што има такви работи, шеќерни волни, секако дека треба да сум спремна дека и она ќе посака и ќе и дозволам. А за тоа дали некој ме гледа мене или децава кога имаме драма надвор ич не се замарам

 

Никогаш не одиме таму, обично одиме директно во парк. Ама вчера маж ми предложи као ајде низ центар да прошетаме, не ни знаевме дека има такви. Јасно ми е дека нема да е крај на свет и да дозволам еднаш, ама проблемот тек после доаѓа зошто си го знам детето. Има страшна меморија и знам дека секој ден ќе прави драми за да оди таму зошто е во близина на паркот. А не сакам и не можам секој ден да висам таму.

 

@Bella_Stella , ти си го познаваш најдобро дете и знаеш какви граници треба да има.

Јас пак веќе сега сакам да испроба се. И на такви колички да се качи, ја немам однесено сеуште во градов, освен на одмор што проба. И да седнеме во слаткарница со неа. Не секој ден ова нормално ама еднаш на неколку месеци не го гледам како престап.
Сеуште може лесно да се пренасочи внимание така да дозволувам повеќе работи.
Дури и на моменти ми е жал што премалку време имам на попладне со неа и премалку работи во градов има што може да ги искуси.
Не секогаш можам и временски и логистички и финансиски да си дозволам најразлични патувања, а знам дека и наједноставното одење во ЗОО што се вика, во Битола кај што на прсти се бројат животни и е за неа WOW и со недели после го раскажува.

Така да не гледам ништо лошо во тоа да седне и на колички да се вози повремено.
Моментално нејзиното секојдневие е градинка, дома со баба и дедо, кога ќе се дојдам јас од работа и татко и во 3-4 часа се обидувам да склопам и вечера време за бањање и дружба и прошетки и не знам што. И немам време секој ден за сите активности, така да се трудам до максимум, забавно и практично и корисно да вклопам.

 

Здраво мајко, ме интересира дали некоја е повеќе запознаена со фазите на развој кај 2 годишни деца. Веќе две недели некако има од време на време период кога ќе удри по некого и само ќе ја погледнам и знае дека не требало така да направи и се здрвува... цело време зборувам дека не треба да прави така... дали е дел од фаза или некој совед што да превземам во такви ситуации?