Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

А зашо не го пробаш начинот шо го спомнав пред некој ден, мислам дека е многу по мек отколку одма скроз да не му ја даваш. Мислам секако вие си знаете ама ние со сечењето на цуцлата поминавме без плачки пошо постепено беше одвикнување.

 

Пробав првата вечер ја исеков и му ја дадов, кога ја виде таква уште толку почна да вришти и не ја сакаше, ја фрлаше ама плачењето си продолжи. Не знам јас очигледно имам многу тешко дете за одвикнување. Ете го и денес за денска дремка се одра од плачење. На раб сум на нервите. Не знам каде грешам што не знам да се справам со едно одвикнување од цуцла. Се осеќам како да потфрлам. Ненормална нервоза има насобрано во мене овие 2-3 дена, ќе пукнам.

 

Не е до тебе, не грешиш нигде и немој лично да си го сфаќаш. Цуцлата им е утеха, како зависни се од неа и ги смирува и нормално е да плачат и да им е тешко пошо веќе им ја нема утехата(цуцлата). Пробај со одвлекување на внимание со книги приказни играчки макар и цртани дур да ја одвикнете првите денови, ова за заспивање. Верувам дека правиш се што можеш и знаеш. Не се секирај ќе се помири дека ја нема и ќе се среди за некој ден.