Совети и искуства од мајки за деца од 2-3 години

Цело време си имаат некаква фаза. Душички.

 

Не дека ние сме немале фази или не знам што ама било, урочено, уплашено, овој бајач, оној бајач и оп супер .

Е од како е родено дете море од позитивен тест само нешто чекам да се оствари, само некои фази поминуваме.

- ајде 13 недела да стасаме, демек побезбедно, па ваков скрининг, па таков. Уште овој тест, уште тоа, уште пораѓај
Па од ко се роди
- ајде да почне да се врти, да седи, да лази, да оди, да зборува, па да седни малку оти капнавме од трчање по неа, па да се навикне во градинка, па да преспива цела ноќ, па сите заби да излезат, па не знам што, уште на месечина да се качи.

Е веќе кога не можам заби да обвинувам за се и сешто, кога е навикната на градинка, сфаќам дека всушност и многу ја разгалуваме и попуштаме со изговор на тоа, фаза е ќе помине.
Е поминува ама и си зема "данок".

 

Дури малку е и тажно што така во исчекување ги поминуваме деновите. Не е дека не уживаме во процесот, ама многу често тие очекувања ни ја реметат големата слика, а тоа е дека имаме нешто по кое што многу луѓе мечтаат и дека треба малку повеќе да го цениме и да не се жалиме од децата. На крајот нигде нема правилник за чување деца по кој што треба да ги гледаме и воспитуваме. Сите норми се наметнати од нас самите. Така требало, вака требало. Од една страна сме побогати од генерациите на нашите родители зошто имаме пристап до информации и објаснување за сѐ, ама од друга страна сме многу сиромашни зошто го немаме мирот што го имале тие. Секоја информација плус за ваква фаза, таква фаза, несвесно ни носи немир и одредени очекувања. Генерации на overthinkers сме и тоа никако не е добро, ама не е и до нас, такво е времето. За разгалувањето што да кажам, јас не сметам дека го разгалувам ако некогаш направам отстапка од принципите што ги имам. Не мислам дека дете од 2 ипол години може да биде разгалено зошто се уште многу мали, веќе накај 4-5 кога имаат поразвиено чувство за резонирање да. Сега се стварно мали, тек почнуваат да изразуваат некоја независност, сакаат да контролираат ситуација, тестираат граници, ама немаат развиена саморегулација и од таа причина не можат да бидат разгалени туку реакциите им се резултат на тоа што немаат способност да се изрегулираат. Пак ќе се сведе дека и тоа си е фаза од развојот.

 

Се убо кажано, точно така ми беше со првото дете, ама со второво ништо не е вака, само уживање ми е, одмор за душа, знам се е фаза, период кој ќе помине затоа и ме нема тука, додека со првото нон стоп пишев по темите тука, се осеќав како некој робот, исто како што опиша погоре, сега ми е криво оти така ми било ама помина, затоа сега уживам колку што можам оти поќе нема да имам олку мало дете

 

Кажете ми мали сабајле се пожали дека го боли увото кога брка во него, пробав да налегнам со прст не реагира вели не го боли, вака не покажува знаци на болка, ама прееска кога го дуваше носот се штрекна и се фати пак за уво.
Можам ли самоинцијативно да ставам капки некои, пред да бувне, утре ќе го однесам до матична, ама оно знае брзо да се воспали.

 

Има ли некој вирус сега само со температура?

 

Наравоучение, тие што сме со едно да си родиме уште по едно за да ни се опуштат живците? Алал да ти е мама, така треба. И јас сум генерално опуштена со него. Некни баш еден другар на сестра ми што ме немаше видено одамна ми вика леле браво колку си лабава со него. И кога се роди не бев нешто препотресена за дали ќе се снајдам и слично. Некако одма ми проработи инстинктот и бев смирена. А генерално важам за голем темперамент, ама со него научив да бидам трпелива. Дали и возраста има удел, и претходните случувања, не знам.. Прашања тука поставувам од сам старт повеќе заради неискуството, отколку ради страв дали постапувам правилно. Сакам да прочитам туѓи искуства и реално многу научив од сите вас. Доволно е некогаш да прочитам бар една дека минува/минувала низ истото и да ми олесни. Дефинитивно децата на една мајка немаат иста мајка. Растеме заедно, се менуваме и сето тоа е нормално и ок. Само живи и здрави да сме, сѐ друго ќе се намести како што треба.

 

Самоиницијативно само Ауридол можеш да ставиш, тоа е локален анестетик. Кога му беше воспалено увото сега брзо на син ми, му ги дадоа како поддршка заедно со Тобрадекс. Носи го одма зошто ептен брзо се влошуваат. Кај син ми не помина со капки, мораше антибиотик на уста.

 

Сега заспа, а матичната денес е до 3, нема да стигнам.
Кај твоето кои беа први симптоми? Имаше тт?

 

Така да уште по едно ама разлика да се поќе од 4 год кај мене се 4 год и 8 месеци, идеална за мене
Јас ве читам стално, исто е моево како врсничињата тука, исти работи прави ама веќе ми е видено и немам што да пишам освен дека се поминува, ама пресмешен ми е како се лути, се кара со мене после иди да се смириме некни брат му го нарани цело лепче со вилушка му го даваше, овај седнат на кревет големиот ужива смешки викам дојде време Андреј да те рани тебе а ти 2ро одделение си...

 

Имаше температура само еднаш до 38 качи и ја симна сам. После неколку дена имаше некоја безвезална 37.5-6, ама ретко качуваше. Прв симптом беше мислам температурата, па тек после тоа се пожали на уво.

 

Што ви е убаво по дома.

 

Не знам дали отиде на лекар и дали ви дадоа нешто. Наше искуство со уво исто почна вака со повремена болка, матичната рече само пола доза бруфен сируп и топло перниче со сол да држи. Поминавме така без капки и антибиотици.
Бруфенот намалува болка и влијае и на воспалението. Перничето го направивме од стар чорап и откако ставивме морска сол го зашивме отворот. Ќе си го чуваш и за друг пат кога ќе ти треба. Можеш да го згрееш кратко во микро или со пегла за алишта да го поминеш.

 

Ме нема долго ама идам да се одјавам од темата. Некни наполнивме 3. Почнаа вистинските тантруми, значи станува полошо да Толку ужасен и тежок период, а преубави работи за славење имаме. Станав тетка, сестра ми си има девојче, летам од среќа и се распаѓам од умор и стрес истовремено. Ама ќе помине, фаза е нели
Повелете на торта, сама ја правев цели 4 дена, луда сум знам

 

Да, само температура 38-39, без кашлица, без други симптоми. Пола група во градинка ги фати, ден-два трае.

 

Леле браво за тортата преубава е, Среќен роденден се најубаво на баткото
Издржи до 4 год после иди лесното хахах
Јас лани правев торта за синко ама со шлаг, а сепак испадна интерсена ама со стикери

Спојлер: Слика

​

 

Ние од вторникот имаме и еве сеуште има.
Ја носев кај матичната кажа вирус е.

 

@Anturium , среќен роденден на баткото, преубава торта.

@lackygirl и за тебе браво. Каде се направени украсите?

 

Среќен роденден на баткото и честито внука, живи и здрави да ви се. Тортата супер излегла, браво за трудот!

 

Во рок од последниве 2 недели, вкупно 4 пати го земам од градинка со несменета(покакана) пелена. Секој пат кога пелената е таква ми го давала друга воспитувачка, не неговите. Дур да приметам дека не е сменет они се веќе внатре. Еднаш само една ме виде како го пресоблекувам и ми се извини, не кажал. Викам он ни дома не кажува, баш спротивно на тоа, кога ќе го прашаш дали има кака он скоро секогаш вика не зошто не сака да го пресоблекувам, иако има. Вчера беше четвртиот пат кога го земав таков и веќе ми е преку глава. Он останува меѓу последните деца, ако не и последен зошто и двајцата со татко му работиме до 4ч. Епа не е хумано кога веќе имаш само 1-2 деца да го оставиш така. Газето не можам да му го оправам, црвено му е жар веќе неколку дена, а иначе не е дете што се вцрвува лесно. Како да им кажам, а да не настане тензична ситуација? Не знам дали да се јавам или да начекам прилика во живо. Јас поретко го носам/земам, повеќе татко му. На крај е останата секогаш само една воспитувачка од сите групи, другиве брзаат да си одат и многу често не се таму неговите. Лута сум ептен и ми е жал, којзнае колку време седи таков кутриот.