Што не кажавте дека ова одењево во градинка било стресно? Лелееее, не сум спремна на ова. Имам една тежина во гради, стрес, ме боли главава, многу ми е тешко што почна. Како сте другите со адаптација? Знам за децата е нормално, ама ние мајките..
Син ми уште не е тргнат, а јас вчера си се изнаплакав кога ми текна дека се изброени деновите до тргање. Ептен ми е тешко што после година и 5 месеци ќе бидам разделена од него, ептен.
Оффф со лесно! Они плачат,нормално е да плачат, него јас што плачам.. Многу ми е жал, се чувствувам како да ја оставам. Денес ептен и беше стресно, кога ја земав се тресеше. Одвај чекам да помине адаптацијава и да сака да оди, да не и биде стрес.
Најтежок период во живот дефинитивно! Толку се радував кога почна ама и толку многу грижа на совест имав. И уште имам по пола година, секој ден се преколнувам што не се спремив доволно финансиски за да си седам дома 4 години ама тоа е. Мора да оди, а јас уште си плачам на оставање
Исто потполно исто. Свесна сум дека кога ќе се навикнат се среќни таму со другите дечиња, ама мајки.. Посебна е нашата врска со нив и секој ваков момент ќе биде тежок како што растат. Од една страна сакам да оди и да се социјализира повеќе, а од друга душата ми плаче секој ден..
Јас сеуште не можам да се одлучам да барам работа, заради носењето во градинка. Заедно сме со неа по цел ден и ноќ откако е родена, 1 година и 7 месеци, кога ја оставам со некоја од бабите на 2,3 часа, поради обврски, си имам грижа на совест... Туку кај да е ќе мора да оди, ама не знамм.. дење спие во нишалка и заспива само со нишање, навечер спие со нас, и тоа додека не не види до неа двајцата со татко и, не заспива. Дали ќе се навикне да заспива таму сама?
Не се само децата приврзани за нас, и ние сме за нив. Секој milestone што ќе го поминете, ќе ти се корне мислиш нешто во срцето. Од една страна ќе ти е жал што ти се „одвојува“ ама од друга страна ќе си среќна што напредува и се осамостојува. Ќе балансираш цело време колку да ти е јак или лабав стисокот и ќе го прилагодуваш на тоа колку детето има потреба од тебе.. Ама конечно тоа е патеката што треба да ја посакуваме и да ја сметаме за нормална за да израснеме здрави и самостојни возрасни личности. Детето ќе биде во ред и ќе се прилагоди, потребно е малку време да се адаптирате сите.
Дали се добри моделчината на Скечерс за тазе проодено дете? Има подебела нога па некои модели на нике и адидас што се за трчање му се тесни и не му одговараат Дали да му земам скечерс или да барам неои други модели?
Што скок ќе беше овој 10иов бе?! Од дете што заспиваше како бубаче за 2 мин, последниве два три дена стана страшен. Налегни го да спие се тегне, мава, вришти. Исправи го како ништо да не било. Веќе два саати го заспиваме без успех, утепани сме и ние и он. Уште 15 дена има од скокот, знам дека и на него му е тешко, ама ќе пукнам жими се, многу е напорно!
Не да е напорно, пренапорно. Сме имале и ние таков период со нишкање по 40-50 мин в раце, и фрлање наназад од што не сака да лежи. Па период заспивање исправен. Се поминува и се менува. Ќе издржите.
Ние завршивме адаптација, помина и полесно од очекуваното. Тешко ми беше првиот ден кога се вратив дома сама, а станот празен. Ама кога го земав од градинка истиот ден, беше толку радосен, толку полн со енергија, што ни за момент не се посомневав во одлуката. Ептен позитивна промена е кај нас. Да, имаше плачки но тоа беше 2-3 дена. Ептен забрзано почна да се развива откако тргна, и јас и мм осеќаме промена. Како да му фалела таква стимулација.
Колку ме охрабри ова кога го прочитав, па ми светна дека не сте во Мк. Жени не знам, не сум паметна. 50% е „додека имаш кој да ти го чува, барем до 2 годинки не го праќај“, тука вклучително и педијатарот, блиска што работи во градинка, мои блиски,... другите 50% се дечиња на пријателки што се ептен социјализирани, си јадат сѐ, најголем дел неприбирливи околу храна, по дружељубиви можда, мајки поопуштени, баби растеретени. Многу сум збунета на темава токму поради тоа што имам кој да ми го чува сеуште, иако имаме безброј несогласувања, тука е бабата, способна да го чува. Од друга страна сакам детето да ми се социјализира, да минува време со други деца, се водам по тоа дете со дете бива, ама еве нешто ме кочи. Дали исхраната таму, дали персоналот, не сум сигурна. А колку повеќе го држам дома толку потешко ќе ми е во иднина. Познавајќи си се сама себе, и на полни две или двеипол вака ќе размислувам. Тешко ми оди донесување одлука периодов, иако бев решена септември пуштам. Па и разболувањата кога ќе ми текне, моеово како што си загази еднаш... Да минува побрзо, мајка. Како минувате со симптоми?
Јас да сум на твое место би избрала градинка бидејќи пиша дека имате многу несогласувања околу начинот на чување. Ако се согласува бабата да помогне кога ќе дојде декември, јануари и има многу разболувања ќе биде од голема помош. И точно, колку повеќе расте ќе биде потешко да ја донесеш таа одлука а мислам дека и нему ќе му биде потешко да се адаптира. Е сега ова е мое мислење, секој ќе ти каже различно. Кај нас беше баба па после градинка иако немаше несогласувања едноставно преголема обврска ми е да ѝ ја наметнам иако е млада, способна итн.
На моево не му одговараат скечерс Има доста големо стапало 22ка носи и плус му е дебелко едвај ги облекувавме скечерс. Сега земавме сунѓерици на nike и еве недела дена како ги носи добро е... ама изгледа за месец дена ќе зимаме нови
Јас не го разбирам тоа не го праќај до 2 годинки ако имаш кој да го чува, од причина што баш на оваа возраст што се сега се полесни за адаптација. Како растат сѐ посвесни се и потешко ќе биде. Ете јас имам кој да го чува, можам да работам уште некое време од дома и да си го чувам, ама мислам дека е доволно. Колку и да ми е тешко што ќе се разделиме, свесна сум дека мора да се случи кога тогаш. Го осеќам дека станува сѐ поприврзан за мене, а со тоа и одење во градинка покасно мислам дека би било покомплицирано. Идеално време за почнување е релативна работа, то ест не постои. Секогаш ќе си има некоја ‘пречка’, ама мора да стиснеме заби. Не викам да бидеме како слеп за стап, ама преферирам да ги гледам позитивните примери околу мене и да се надевам дека и нашиот ќе биде таков. Охрабри се ајде, гледаш колку не има што ќе ги пуштаме сега. @Sun&Moon како поминавте денес?
Да подобар е веќе првите 3 дена беше најтешко. Сега послабо јаде маоку грлото го боли ама добар е му се враќа енергијата. Симптоми и јас и мали ги имавме истите. Затнат нос (не нормално затнат не знам како точно да објаснам баш ослабува мирисот и како синуси на горен дел на носот осеќаш), температура до 39 првите 2 дена, 3 ден само 37 не држеше. Многу потење 3тата вечер, тогаш престанува температурата веќе. Малку поткашлување и забрзано чукање на срцето. Малаксаност огромно и првите 2 дена многу ме болеше цела тело, едвај стоев на нозе сите коски ме вртеа. Јас немав болно грло, мали има и тоа.