Кога врне ептен јако најлошо ми е. Кога роси го облекувам во скафандет и шетаме, пола саат, пола саат мозок да издувам. Инач горе доле сите исто правиме. Станува, јадеме, играме. Вршиме домашни обврски заедно "ми помага" да вадиме алиша од машина, спружаме, собираме, јас диплам он растура, пак играме, спие, ручек попладне најчесто до кај моите го носам или одиме на кафе кај некое другарче они ни доаѓаат ама со настинкиве се поретко се гледаме. Викенди гледаме да шетаме со мм. Немам ни каде да го носам, по молови не сакам да го влечам, 1-2 во две недели знаеме за до игротека да се договориме неколку мајки и тоа е тоа во глобала, секој ден сличен на претходниот.
Знам каква е реалноста во нашите државички. За жал. Дај боже нешто да се смени и да дојдат подобри времиња.
Во блага депресија сум и само се истурам на маж ми. Ќе се враќав во канцеларија на неколку саати, ама ете го повеќе е болен отколку здрав и ништо од тоа. Мислам дека да имам причина да излезам од дома ќе се осеќам многу подобро. Вака со денови сум со мрсна коса, не наоѓам ни сила ни време да се средам, како рошла некоја сум. Деновите освен викенди сите ни се исти. Убаво ми е со него, среќна сум ама некогаш полудувам од досада. Од ладно, дожд, загадено не можеме да шетаме како претходно. Како лудача некоја секој ден се симнувам со него до маркетите во зграда и пазарам и што треба и што не треба. Со другариве со деца се немаме видено 200 години, цело време некое е болно. Шо да ти кажам освен дека сите сме исти периодов, крш.
Совет што да давам ужина за 20 месечно дете, вртам сѐ исто, јогурти овошни, пудинзи,шмукалчиња, вака сецкано овошје да му давам ептен слабо ми јаде ( во целина е не јадач) Совет.. што нудите вие....
Колку и да ми фали време за мене, да се средам, да изгледам филм или не знам што, мислам дека без работата т.е излегувањето од дома, не би можела да функционирам. Се помирив со тоа дека дете, некогаш ќе касне и купена храна, дека играчките наместо една по една сортирани, на крај на ден само ќе ги нафрлам во корпа. Дека сликовниците нема да се уредно вратени на полица туку која како се нашла, на лице, наопаку, како да е. Дека отпечатоци од прстите на ќерка на стаклото од маса ќе стојат и два дена додека стасам да ги избришам и по 2 минути ќе направи нови. За излегување со неа, одиме често во игротека, има кај нас погодни и за помали. Надвор кога не врне, по маркети и тоа, па тоа. Ретко кога по роднини, нели настинки, вируси.
Провери и тука - има мали бројчиња. https://k-k.mk/product/bosi-chizmi-...-chekori-vo-sina-boja-so-vezda-od-kk-barefoot
Сутлијаш, домашна торта, суво овошје, палачинка мала со урда јајце и малку брашно и боровинки, мафини со киноа и овошје
Овде има интересни ужини, оброци https://www.instagram.com/little_baby__things?igsh=MWc1dHpxeGI0MGtyMA==
И јас мислам дека идам накај депресија, за жал. И тоа не само зимно време, туку цело време. Домашни обврски по цел ден, обврска околу дете секој ден. Дури не знам ни со неа што да правам дома, гледам дека и неа ѝ е досадно. Градинка сега не е опција. Најголемиот проблем ми е што сум сама, сами двете шетаме, ако излеземе на пола саат, немаме никој. Маж ми цело време на работа. Кога прочитам некој дека оди на кафе чат пат кај другарки со деца, ми паѓа тешко уште повеќе. Да те утешам ако ништо друго, дека не си само ти.
И мене ми е тешко зашто се навикнавме секој ден надвор, дома време не ми поминува. Интересни активности за дома ми фалат, кажувајте идеи. Син ми се заигрува вака, не личи дека му е проблем што сме повеќе дома. За викенд гледаме да прошетаме надвор, некогаш докај бабите и дедовците.
Жени, а хоби некое имате? Знам дека е скоро невозможно да имате хоби додека чувате мали деца и работите, ама макар 15мин во денот да правите нешто што сте правеле предходно многу е корисно. Јас знаете дека сликав пред бебе, сега немам време за сликање ама на таблетот секогаш кога ќе најдам мала луфта цртам, макар 15мин прес спиење, додека собирам алишта пуштам серија, додека он заспива јас читам на телефонот имам киндл, мали украдени моменти многу значат. За средување и другото ни јас немам време, косата ми е ноќ и ден соберена, некни кога ја пуштив се запрепастив колку пораснала. Осеќам дека сакам да излезам од дома ама секогаш кога помислам што ме чекамод градинка, си викам ај седи мирна додека можеш…и така. А дека е кнап финансиски е, ама решив дека ќе истрапам уште една година и дека сега е крајно време да се посветам на бизнисот кој го планирав толку години, не се откажувам сеа.
5г се наканувам да тргнам пак на вежбање и никако да дојде време оти не остануваат без мене повеќе од саат со ТАТКО! Да не праам муабет за баби.. едино хоби ми е седење до 1ч на вечер сама во дневна и уживање во тишината.
Speaking of.. вечер ќе излезам со другарки, после 216 години. Држете среќа да не се разбуди мали дур ме нема зошто татко му тешко дека ќе го презаспие без (.) (.)
Убаво да си поминеш и заслужено да поуживаш Можеби ќе помине подобро од што очекуваш. Прв пат кога бев отсутна од дома подолго, ја премислив како ќе биде, дали ќе се снајдат. Видела ме нема, со мала асистенција презаспсла. И така секој нареден пат. После се опуштив. Пред некоја недела така и ја одбивме од цицање. Од супер спиење одеднаш стана неподносливо од што се будеше повеќе од новороденче и сакаше да спие закачена на цицка цела ноќ. Рани бев цела. Пресековме со маж ми дека толку ќе биде. Јас се преместив во дневна, она со него во спална. Имаше негодување ама ни од далеку како тоа што го правеше јас кога бев таму. Презаспиваше со малку галење, цуцла или вода. Знам дека сите се приказна за себе, ама некој генерален впечаток ми е дека кога се со мајките најкреативни се за плачки
Кога ќе заспие вежбам и си пуштам некоја серија во позадина. Тегови, пилатес, кардио било што зашто имам многу неистрошена енергија. Друго беше во паркови цело време кога трчавме. Ама треба некое хоби надвор од дома, за жал ми личи тешко тоа моментално..
Од каде енергијата, давај и навака нешто кај мене фали Депресија е периодов скроз, декември ми е секогаш таков ама годинава е врв. Него, како се пренесува стрептокока? Сестра ми беа на гости 2 дена, на малиот нејзин после 2 дена му ја открија бактеријата. Што да правам и што ме чека, има ли како да спречам за ќерка ми? И во градинка кога има нешто вакво или вирус ве известуваат или си ќутат како кај нас?
Само на клуб масата ова. За другото не кажувам по колку стојат Едит: сега го прочитав прашањето и за градинка. Досега никој ништо не кажал. Најавував јас кај воспитувачките, во смисла нема да иде 2-3 недели има бронхитис и сл. Ама јавно, во група никој за ништо не пишал.