Совети и искуства од мајки за дечиња 12-24 месеци

Ју ар симпли амејзинг.

 

Во врска до јадењето и имунитетот, кај нас е обратно. Се си јаде, без супа не поминува денот, месо, манџи не прибира ( добро кога нема месо во манџата прашува кај е месото оти е без месо манџата ама си јаде)
Млеко и млечни производи си јаде. Леб со манџа не јаде , ама тоа супер е , понекогаш само јаде леб така или со кашкавал.
Овошје јаде, зеленчук е единственото нешто што не го јаде свеж пр. во салата.
И пак покрај се имунитетот и е нула и лани и годимава цела зима беше болна.

 

А дали дете што јаде количински овошје и зеленчук е нездраво дебело?
Ако е склоно да става килограми ќе ставе и од здрава храна.
Некое ако не става килограми, нема ни од чоколадо, што не значи дека ќе биде поздраво.
Според мене дете што не јаде ништо мора да се превземе нешто бидејќи со тоа има шанси да му заслабне крвта.

 

Ај да не збориме за нејадачи оти дефинитивно мојава е победник.
Насабајле едвај каснува 5-6 залачиња (станува во 6 часот), потоа до 15 ипол додека си дојдам од работа со баба и ако изеде 1 хипис кој е 100г и 1/3 кашичка готова на Хип (60 г), и нејзе и е доволно луѓе ни јадење бара ни ништо. Кога си дојдам право се фаќа за цицката и се нацицува така добро што вечер до спиење ако не ја молам нема да побара ништо за јадење. Јас секако околу 17-18 часот ја понудувам од нашиот ручек, ако е супичка ќе изеде 1 црпка, манџа неколку топнати залчиња и тоа е се. Краставица и сирење сака да јаде, смути што правам за баткото од цедени цитруси и зрнесто овошје ќе пивне и она неколку пати (не повеќе од 50мл) и тоа е се. Сума сумарум не повеќе од 300г дневно... ма какви 300г, тоа во најдобар случај!
Нездрава храна како замена за оброк не давам ни под разно, ниту еднаш ја немам помолено со бисквити и млеко, чоколино, оние инстант чоколадирани житарки и сл. Ако јаде ќе јаде од јадењето што е на маса и крај, нема замени и алтернативи.
За ужинка и давам и чоколатце да си касне и сладолед и соленки, за тоа душа дава, ама во никој случај нема да и заменам оброк со џанк фуд.

 

Теорија и пракса се бијат тука.
Има деца нејадачи со стакло крвна слика.
Има шанси ама не е правило.
Се треба да е умерено.
Јас еве кратам кога треба да се прекине.
Јаде све и јаде количински.
На таа сметка не добива грицки.
Ужинка е сведена на овошје зашто јаде убави оброци. Ништо не одбива. Дури и вика Њамиии кога јаде.
Не сум компетентна да збoрувам за нејадачи, зашто не знам како е, а верувам дека е тешко.

 

Точно дека нема правило, јас би давала чоколади, не дека ја држам стого ама од кога ќе го изеде оброкот. Е сеа што не смее е друга приказна ама имаме алтернативи Инаку повеќе нудам овошје затоа што кога и да оде кај баба и, како оче наш, мора да и даде благо

 

И моево си јади се и си јади количински и не мислам дека е дебел ако има 15кг, ќе си извиши и ќе се отанчи и сепак е поубо да јади па и нека има повеќе кила, отколку да не јади, 2 недели не јадеше со температурата и нерви искинав понервозно од неспиењето ми беше никогаш пак да не таков па и подебел нека е. Јас сум била слаба а мм бил ваков ист како синко, гените пред се

 

@RainBow пред некое време налетав на истражување дека принципот “разбирајте ги децата и оставете ги да драмат” е докажано дека не вродил со плод (теорија која функционираше изминативе 15 години падна во вода). Биди му пријател на детето е поточно е побиена скоро.

Да најдам време ќе го најдам артиклот, а е добра тема за дискусија секако.

 

Да тие се само деца и сигурно никој не му замерува на детето зишто не јаде, не пие, не спие... Но и мајките се само обични луѓе, а не супер херои, иако често имаат поголеми моќи и од нив. И тие се од крв и месо и некогаш им се смачува од се, како и на секој човек. Тоа не ги прави полоши мајки, ни покажува дека не ги сакаат и разбираат децата. Едноставно се загрижени за нив и многу изморени.
Респект за напишаното, ама вака некоја мајка може да се почуствува навредено. Не гледам ништо лошо ако се пожали некогаш на анонимен форум ако тоа и ја олесна фрустрацијата, нервозата, маката...

 

Ако не му се јаде нека ја бутне чинијата на земја, а ваше е да се напупите и објасните дека тоа ете не е добро на фин начин. Потоа кога во градина ќе седне на лепешка од коњ и нема да сака да стане оставете го да ја почувствува миризбата и да одбере дали ќе стане. Нешто налик вакви примери.

 

Ова што го вели Реин јас за бебиња го читав. На еден сајт што го следев, цело време објавуваат работи кои ја претставуваат као демек другата страна на мајчинството ( плачки, замор, нервози, повраќања и тако даље ) во смисла дека не е се како на инстаграм што се прикажува. И сето тоа е во ред се додека го прикажуваш умерено, а не овие на сајтов буквално го прикажуваа мајчинството ко мачење. Ко демек реални биле, не било се ко на инстаграм. Не е се ко на инстаграм да, ама да ти смета буквално се' што прави детето па ни тоа не е во ред. Да го читаше сајтот некој кој нема деца, страв ќе го фатеше да раѓа.

Инаку јас не мислам дека е во ред детето кога ќе ја лупне чинијата на земја јас да му ја соберам и да го молам дури вришти. Ја следам Радмила Живановиќ на фејсбук, психолог, одлични совети дава за деца, и кај нејзе баш го читав тоа дека не треба да се трча во кујна да се смени чашата кога детето ќе каже денес не сакам од жолтата, денес сакам во црвената чаша.

 

Ц. Нашиот дефектолог не би се сложил со ова.
Многу ми е полесно откако ми објасни како стоје ствари.
Значи нема тоа што ќе рече он дека сака да јаде, туку тоа што има на маса ќе јаде.Ако истури, ќе си прибере и пак ќе добие исто за јадење.
Јас Шведска маса му правев ко идиот кога поминуваше низ фаза -не сакам ова.
А замисли, не беше таков претходно.
Да не отидевме на совет којзнае колку коси ќе корнев сеа.
Секако, тоа не значи дека урлам по детето и тоа вришти јер не сака нешто.
Техники има куп. И среќа успеваат.
Денес има манџа леќа со риба.
Претходно леќа не сакаше да види. Сега цел тањир од 300 гр јаде.

 

Истото го викам дека треба да ја јаде леќата.

Ти не очекуваш да се извини секако, но теоријата вели кога ќе ја истури чинијата ти треба да му објасниш дека тоа не е добро и утре кога ќе ја истури пак ќе му објасниш дека не е добро. Настрана очекувањата муабетот ми беше дека погоре споменатата теорија со вакви примери “биди му пријател” ја тргаат моментално од сцена.

 

И јас би ја прашала што би сакала да јаде секој ден по три оброци за мама да не се заебава во кујна со саати кога би ме разбирала. Али во нашата позиција е невозможно, затоа треба да јаде она што има пред неа. Ако не јаде мама ќе се налути...

едит: ама крипи звучи последнава реченица

 

Не го кажав тоа за годините како толку длабока мисла.
Искрено, ретко читам односно немам време да читам околу ова што е пишувано.
Родител сум по инстинкт.
Како сакам да ја воспитам јас, така делувам.
Секој е различен и за секого воспитано дете не е исто.
Ретко се жалам од детето, не знам дали дека е мирно, или јас истренирав да сум смирена.
Не викам за истурена чаша, не урлам по детето никогаш, нормално ми е на неполни 2години да нема рамнотежа за да држи чаша.
Секогаш (внатрешно пукам некогаш, човек сум) сум смирена пред неа.
Не сум учела и нее се водам по некој метод.
Едноставно во моментот решавам како ќе изреагирам.
Децата многу повеќе учат од примерите отколку од тоа што им се збори.