Совети и искуства од мајки за дечиња 12-24 месеци

@lackygirl и јас бев во недоумица до пред некој ден за д3 капките,па му пишав на ортопедот Талески.
Син ми е 16 месеци и ми кажа да ги прекинам сега од мај,па дури на крај на септември да мудавам повторно. Сигурно си зависи и од тоа дали е затворена фонтанелата. Кај син ми уште пред година беше затворена,па можеби затоа така ни кажа.
Прашував баш за ова и претходно на темава и скоро сите рекоа дека ортопедите им рекле да даваат и во летните месеци.

Сакав и @FreeMind да ја прашам дали општо кај нив даваат повисоки дози на Д3 или така треба за малата,мислам дека 8 капки пишуваше дека даваш,ако не сум грешка? На син ми му давам по 2 Вигантол,а знам дека ти најголема доза и даваше на твојата од сите тука. Грешка се нешто нашиве ортопеди или си зависи од детето,или таму се водат по некои други правила?

 

@hello-kitty.90 јас сум на север каде сунце не изгревјет како дома
Тоа е поради климата ние овде немаме сончеви денови како во мкд затоа нема прекин на Д витамин. Давав пет првата година, потоа девет капки. Летово шест ми рече педијатар, потоа пак девет. Поради брз раст.

Синоќа на пресоблекување одново се маваше од земја. И исповрати од плачење. Се што јадеше и излезе од нос ќе се удавеше. Не знам како да се справам со ова чудо. Вечер треба да ја бањам истото ќе ми го направи. А да ја бањам преку ден? Да и сменам рутина?

 

Сега ја бањавме на пладне. И пак исто. И на компјутер цртани пуштивме. Сфатив дека се исплаши од пената од шампонот на хип користам може и ја пече не знам. Знам дека е невозможно да ја избањаш. А обожаваше во вода досега. Досега со уље во вода ја бањавме само тоа е промената и сигурно е тоа тригерот. Некој вакво искуство што да правам? Премногу плаче премногу. А не можам сеуште со уље да ја бањам и порасна косата.

 

Не е шампонот. Се сеќаваш што пишев пред 1недела?
Истата фаза.
Сега е супер, како ништо да не било

 

Ама оваа мојава и повраќа од плачење цела црвенила изби не прекинува никако како да ја коли некој. Сто пати водата ја проверив да не е топла ја држев раката во очи да не и отиде ама невозможно е да ја избањаш. Остај тоа што цела вода е надвор на нас ама она она не се опишува со зборови...
Само нека помине стрес ми е голем.

 

Фаза е. Особено кога треба главата да се мие, па тоа плачкииии... мене страв ми беше дека ќе го удавам детето од толку што плачеше, тоа со големиот, малото немаше толку лоша фаза со бањањето. Поминува. И да смениш рутина, пак ќе плаче. Значи терајте си по старо, пробај само туширање, главата на два три дена. Или па со тушот пробајте, може ќе е интересно, ама може и да се уплаши. Мора да се пробува.

 

Исто рикаше, само што не повраќаше. Само со вода ја миев за 2мин и одма надвор....

 

@FreeMind Не си не прочитала со тој проблем. Скоро сите мајки имаат пишано. Кај мојава помина за месец- два.
Седеше небањата немав ни сили ни живци.
Трпение.
Ќе испробаш се и на крај ќе помине само од себе, ќе ја бањаш пак нормално како ништо да не било.
Среќа немаш свекрва периодов да ти рече сигурно и е жешка водата па да ја мавнеш со усвитена тава.

 

Со тушот и почна се. Прв пат и со него да пробаме, ужас. Со една кофичка за на плажа ја потурав на глава да ја исплакнам али она со отворена уста прета се бори. Кој знае како ја исплакнав и дали е воопшто измиена.
Само нека помине. Брзо. Ужас е мал збор да се опише онаа состојба.

Фала дечки ќе се стрпам немам избор. А небањата да седи во никој случај. На сила како и со забите.

 

@FreeMind а да пробаш со корито надвор од бања. Да не и е локацијата некако страшна и да ја асоцира на нешто што несака. Така малку вода во корито во дневна. Цртани играчки и така неосетно полека да ја избањате.
Сигурно ќе биде мачно и лом ама верувам од ова сега помачно нема.
Или прво со отворена врата од купатило....да не ја фаќа клаустрофобија во тој простор...
Претпоставувам со играчки во купатило веќе сте пробале, да ја наведеш да бања она сама кукла на пример, или топки во када, бродчиња што пливаат или мемориските картички што се лепат на плочки. По нешто да се намами сама да влегува, да не и биде влегувањето со сила и плачки

 

@FreeMind малата кај мене има тави епидзоди, имам пишано. Минатата недела не сакаше да влезе во туш кабината, прета со нозите, не даваше да ја спуштиме, на карј мораше и татко и да влесе внатре со неа, па цврсто да ја држи за да исплакнам набрзина. Јас почнав преку ден додека си игра, да ја однесам до бањата и пуштав вода прво рачињатада ги миеме. И велев види како прса видата, па таа сакапе да чепне. Тоа кога е расположена. Неколку дена така правев и пред некој ден за прв пат после долго време ја избањавме без да плаче. Многу е нервозно, мојата бегаше уште кога ќе и речев ајде да се соблечиме и бањаме.

 

Ќе бидам малку подолга, немам каде да се обратам.
Давајте совет како да постапам, а да не полудам.
Дете е 22 месеци, подзаборавив дали ова се тантруми или .. нешто друго.
Не можам да си го поднесам детето последните 3 дена.
Н е м о ж а м.
Ме вади од кожа, ми иде со сета сила да лупнам во ѕид за да ми излезе нервозата.
И се издеравам на неа како што не сум мислела некад дека ќе и се извикам, а после кога заспива ја галам и плачам зошо ми е криво што сум и се издрала.

Почна да легнува во двор на земја, на улица исто, и да тропа со нозете и да хистерично плаче.
Причини банални, од типот не и давам да се полева со цревото вода, не и давам да се качува на стол и клати, не и давам да оди по сред улица по белата линија.
Кога ќе одам да кујна, дали јадење да ставам,дали чаша да измијам, иде и на цел глас плаче да ја земам иако пример само 2мин сум ја оставила. Вчера сечев торта и со огромен нож во рака, почна да ме тегне да ја кренам а тоа цел послужавник со торта замрзнат, за малце ќе и се излизгаше врз глава, па што,на место ли да ми остане?
Среќа мајка ми беше кај нас, и се издрав на малата да се тргне од мене оти држам нож, не дај Боже ќе се пресечам јас или ќе ми падне.. ја однесе надвор и се смири.
Ја се дерам она уште повеќе.
Лудница.
Ќе не пријават комшиите.
До вечерта супер си беше.
Насмеана, се возиме, си играме.
Сабајлево после еден саат дремење на цицка, станав до тоалет.
Значи 5 мин ме немаше.
Се враќам и се гали, дај сите цицки вика муабетов, двете да ги извадам да и бидат на изволте и да се лигави на нив саат време.
Одбив, почна да се треска во креветчето и со липање да моли, па да дојде и да ме изгриза на рака.
Видливо нервозна, плаче и се дере “даааааајјјј” и удира со нозете во кревет.
Жими се при крај сум со нервите, ми иде да и ја залепам една
Како на шала по памперс ја шлапнав т.е погалив она се смее.
Ич неќам да сум таква хистерична со неа, ама не се трпи бре. Како и се плаче по цел ден не знам.

 

Најдов садопер. Препекнав веќе за тој садопер, покусо да не останам. Во Џамбо маж ми не нашол, којзнае како барал, па во Галакси. Ми вика продавачката има уште еден, го имаш нарачано една муштерика, ама не дојде да го земе. Си викам ту, изгледа на некоја од фемина и го земав.
Го гледа маж, вика ова е 3+, мала е.
Аааа не, тетките од фемина се задоволни, ќе го игра ќе видиш. Поголемо дете сум јас.
Туку, сакам да и купам трицикл. Оние што се со рачка за буткање од позади. Имате, ги користите? Да не лупам пари џабе.

 

Пишав пред некој ден кога го носевме на фризер дека се истрауматизира од машинката.
После тоа одма на бањање и за прв пат во туш кабината. Плачки, леле мајко. И јас бев со него внатре, и шатки, и бродче, и се џабе. Едвај го додржавме со мм за да го исплакнеме некако од влакната.
После пак ќе пробаме, ќе пишам вечер како ќе поминеме.

Трицикл има синко, го возам во него, го доби на подарок за роденденот. Ама количка е права ствар да си седне, да си се испружи како ага во неа

 

Не сум компетентна да ти пишам, пошто мојата е уште мала. Ама најмногу му пречи нашата нервоза.
Пример кога јас сум нерозна она како за инат уште повеќе ме нервира. Да пробаш да не и се дереш туку да и кажуваш со убаво и да глумиш демек налутена си и затоа што не те слуша.
Прво мора на некој да ја 'предадеш' да здивниш и да ти помине нервозата, вака се вртите само во круг.

 

Ама мене она ме нервира со тоа дерење за ништо, по цел ден.
Не сум од друг нервозна па нејзе да и се истурам, туку од нејзиниве постапки.
Пишував овде, едно време и ме тепаше,и кубеше, и се, а јас “глумев” налутена и ништо не и викав, е така демек со добро да ја фатам, па еве ја зема сила и мисли се што сака смее да прави.
Ни со арно ни со лошо не бива, пак нејзиното ќе си го истера.

Пред два дена ко навиена 10мин верглаше “п*чка, п*тка” и се извикав, и ми вика “сака така вика”.
Е како бе со арно и тивко на ова?
Ова не е тантрум.
Ова е инает.

 

@Chanell*



Биди силна, има крај. Издржи
Во меѓувреме построј дома кој има време за помош и релаксирај се. Остави ја со татко, баба и прошетај сама. Да не те гледа и да ти се обесува по дома

 

А игнорирање скроз?
Како пали тоа?

Ист ѕвер имам дома, знаеш 10тина дена се разлика.
Многу пали игнор кај нас. Земе да се треска и само и викам плачеш како бебе.
И скроз ја игнорирам за тој проблем(банален, зошто бебето играчка не може да седне и паѓа)
Почнувам друго да зборам.
Ајде да облакаме патики и идеме надвор одма ја стопира плачката, магија.
Или ајде да миеме раце.
За да прекине да мие раце идеме надвор.

Е надвор не ми правела епизоди.
Со тоа немам искуство.

Во глобала е мирна и ме слуша, сега за сега, знае да си има испади ама ја не се нервирам затоа што тие и се годините. Не знае ни сама што и е. Учат за емоции.
Карактер е тоа.
Нема деца исти по калап дури и исто да ги воспиташ, ама ќе и најдеш финта некоја.

 

@Chanell* пред кратко време на темава коментирав дека што се однесува до воспитување, јас сум скроз за игнорирање. Ако маж ми е тука, му викам да ја гледа, и одам во спална, вц, или надвор, па ако сака нека вришти на врата, ако не можам да се воздржам да не реагирам. Кога живците ми се малку појаки, буквално си терам со тоа што правам, она ми се закачува за нозе и вика, јас ја тргам и ја игнорирам дури не се смири. Штом се прибере, ја викам да ме гушне и да се смириме, понатаму планирам да ја учам да каже извини.
За мене, ингорирањето е најефективната казна за лошо однесување, особено за инаетење. Се додека не се повредува, остави нека се дере и треска колку сака, од умор ќе папса после сето тоа. Секако со дете кое е во некоја жута минута нема да се разбереш, а инаетчиите стануваат само потешки како растат, особено ако го добива тоа што го сака со лошото однесување, а најчесто сакаат внимание. Значи нема внимание за правење драми, ќе добие внимание ако се смири. Мојава е помала, ама за сега ова ми функционира.

 

@TeddyGrey @Spidy
Овие денови игнор не сум пробала.
Пред два-три месеци да, ама она ме мава јас ја игнорирам, она уште посилна спрема мене.
На нејзините испади јас несвесно враќам со мои испади, она мене нервоза, јас неа нервоза.
Некогаш прашува дали може нешто, или ќе ми повтори со насмевка 10пати дека сака нешто да направи, а јас ќе и негирам, и сеедно-го прави тоа што го замислила.
Ако и текне да го истури омекнувачот на плочки а јас со смирен тон и одговорам дека не треба тоа да го прави, ќе го истури. (само пример, не го направила сеуште тоа).
Како тука ќе пали игнор?
Во случајов она мене ме игнорира.
Она ќе ме воспитува.

Теди, моево е едно во милион.