Совети и искуства од мајки за дечиња 12-24 месеци

Сакав да ти пишам али те изумив. Во врска со машинка и фризер овде е забрането под шест години. Оној кој шиша деца мора да има посебна лиценца за тоа баш поради машинката. Тој звук може да им нанесе големи последици. Исто звук на бормашина и слично. Еден вид на траума.

Би те советувала само на ножица да го шишаат ако не се овластени за деца.
@thinkerbell ако имаш количка не давај пари за трицикл не паѓаат во несвест од воодушевувања
За една година треба да купиме баланс точак тој освен што придонесува за развој ни носи и трошење на енергија. Боље таков земи.

 

Прво е безбедност на место, ако има пристап до нешто што може да скрши, или да се повреди, да се тргне на страна. Јас во дневна имам само тоа што смее да фаќа, се друго е тргнато. Спална и вц се постојано затворени, во кујна се е над нејзин дофат. Така да кога во моментот кога ја игнорирам, не може да отиде да направи поголема беља. Идеално би било ако имаш игрална, ја спушташ внатре додека не се смири, максимум до кај 20тина минути. Значи мора да е во безбеден простор каде од лутина не може да направи нешто полошо. Ако те удира тебе, физички ја спречуваш. Ја држиш за раце без никаква комуникација, значи само да ја спречиш да го направи тоа што решила, пак идеално би било физички да се одалечиш. Ако на твојата лутина и нервоза она враќа со полошо однесување, мораш тоа да го пресечеш во корен. Ти си возрасна и твоја должност е да ја смириш ситуацијата.
Немам лично искуство за ова, се што кажувам се базира на тоа што сум читала, и го сметам за правилен начин на справување со негативно однесување. И вака се справувам за сега, и вака планирам да продолжам како навлегуваме во тантрумите и terrible twos. Ова бара многу психичка сила, ама според мене подобро да се корегира сега, отколку да имам 10 годишно дете што ме мава или фрла работи зошто не добило киндер јајце во продавница. И иако на помала возраст е многу потешко да им се објасни на децата зошто не треба да се однесуваат така, многу е полесно да им се покаже дека единствениот начин да добијат нешто од нас е само со убаво однесување. Ако после плачење и викање пола саат дозволиш да го добие тоа што сакало, буквално покажуваш дека ако доволно драма направи, ќе си добие тоа што наумило.

 

@FreeMind многу ги сакам тие баланс точачињата и едвај чекам да дојде време да и купам. Количка имам, си ја сака, никогаш не прави проблем за возење во неа. Да си почекам тогаш.

 

Иначе буквално додека го пишував мислењево погоре, си го зема сирупот за имунитет и чукаше со шишето по земја. Станав и го земав и го тргнав. Почна да се дере, да вика дааааај! и плаче со солзи. И реков "не може", си го допишав мислењето, и воопшто не ја погледнувам. За 1 минута дојде до мене на креветот, полека се смири и ме гушна. Ја гушнав и јас и ја прашав дали сака сируп, рече да, станав и дадов и и реков браво дека го испила целото. Ене ја среќна си игра со дозерката. Сируп секако ќе и дадев како и секој ден, ама не може да лупа по земја, да вришти и да плаче за него. Ќе добие кога е смирена, не се грижам дека плаче кога знам дека е од нервоза, а не дека стварно нешто и фали.
@Chanell* ова ми е секојдневие, и се спремам дека како ќе расте ќе биде се поинаетлива, зошто и јас сум таква. Баш затоа уште сега сакам да научи што е дозволено, а што не.

 

И јас многу ги бендисувам баланс. Уште сега имам неколку на пик. Ама рано е ова лето. Освен ако не покаже некој интерес накај септември (ќе биде 22 месеци) дека брзо раснат па незнам како ќе биде за некој месец. Ама не верувам за ова лето
Јас ептен го сакав тој на фри трициклот. Го барав да го земеме. Ама после проодувањето се предомислив. Несака на ништо да седи сега. Само да оди и трча. Ниту количка ниту точаче....
Не ми се верува дека 2 колички купивме. ДВЕ! Будала работа, ама пусти ќеф, па и трудница со хормони, кај да очекуваш паметни одлуки

п.с леле колку го мразев ова броењето возраст во месеци пред да имам дете коа некпј ќе ми речеше 22 месеци ми се креваше коса. Кажи си скоро 2. Или една, еднаипол....
Ете ме сега и мене со месеци ама ова го користам само овде во темава, дека децава ни се разлика со месеци па да се знае во муабет што како прават, на која возраст. Инаку на рандом луѓе во живо не кажувам во месеци

 

@RainBow знам дека не се согласуваме на темава. Сепак, за мене ова не е сурово само затоа што не е емотивно. За мене функционира, ама сосема ми е јасно дека можеби не е пристап соодветен за секого. Исто како и мојот тренинг на спиење, или пристапот што го имам кон хранење. Едноставно се покажало како ефективно за мене.
Реално не се сите деца исти и нема кај сите истото да функционира, јас лично сметам дека ова супер се покажало за ќерката, па го споделувам. Секако тој што е на мака сите финти на светот ќе ги проба. Според мене, се што не се сведува на викање или ќотек, може да биде правилен начин на воспитување ако правилно се примени.

 

Ти го разбирам размислувањето. Но, според мене полошо е да се научи детето дека може да се однесува како сака само во име на неизмерна мајчинска љубов. Кога веќе е на возраст каде разбира дека нешто не смее да направи, и сепак го прави гледајќи ме во очи, или има доволно развиен вокабулар за да побара тоа што сака без вриштење, мора да научи да ги користи тие вештини, а не да се ослонува на мојата емотивност дека се ќе направам за да се смири затоа што ме боли што детето ми е вознемирено.
Зошто кога е фустрирана од нешто што не и оди, знае да ми го донесе за да и покажам како да го направи, да ја научам и да и помогнам. И знае да се скрие ако прави нешто што не смее. Значи знае како да се снајде. Затоа сметам дека е способна и да научи дека негативното однесување ќе донесе последици. Сега тоа е моето игнорирање, за некоја година ќе биде одземање на омилената играчка, потоа забрана за излегување и слично.
А ако побара нешто со убаво, ќе го добие. Просто ко грав.
И немам проблем со тоа дека и јас сакам да ми е подобро и полесно во животот како родител. И јас сум човек, и пре би да го спроведам сево ова отколку да толерирам се и на крај да ми се спојат жички и да викам и тепам. За мене ова е златната средина помеѓу најемотивните и најагресивните типови на родители.

 

Баланс е од три години. Под три не е тоа тоа. Има некоја пластика од 2,5 али јас не би. И јас имам пикирано

Јас не се согласувам со овој дел. Ние целото време го поминуваме со детето. Од смислување игри, хранење, шетање, борби во бањање и слично. Буквално сме посветени родители. И не само јас, цела генерација се такви. И не застанувам кај нас погледнете се вашите генерации сите до една работите на децата и со децата. Кое време не им го даваме се прашувам? Ние да не имавме повеќе време во комунизмот со родителите? Буквално на улица пораснавме. Да не седеа нашите со грав тава да бараат играчка? А си идеа во 14.45 дома од прва смена.

Јас би рекла дека ние моментално ги угушуваме со нас децата. Буквално. Читаме литература бараме начин да надминеме полесно скокови, тантруми, развој, правилна исхрана, вокабулар, јас се чувствувам како полуексперт за бебиња до 1,5 год.

И ако тоа не е доволно не знам што е доволно. Да седам до неа 14 дена да и објаснувам дека она таму е кадата во која се бањаше до вчера и ја чекам трпеливо да ја избањам повторно? Хм, не би рекла

 

Ги поставуваш работите во црно бела теза. Велиш ставаш тренинг на спиење за да се наспиеш. Кога вака би ја погледнала ситуацијата искача дека мајката е неосетна и си гледа за себе при тоа бебе е занемарено. Но дали е така ако отидеме подлабоко? Таа мајка не мора ни да е на работа ќе се земам себе за пример првите десет месеци со 1 час спиење па пауза. Јас дали функционирав за да можам да ја разберам зошто се буди на саат време? Не. Јас не функционирав од исцрпеност. Во таква физичка состојба разбирајќи ја потребата на бебето да спие на цицка што позитивно направив за неа? И дадов блискост така? Без нервоза? Ако се филмаме, да. Инаку реалноста е дека ни една не издржала со такво темпо да даде блискост зошто не е создаден организмот на човекот да се исцрпи и да произведе среќа. Невозможно. Оваа страна која ја пласираш ја среќавам доста на нет ми личи на таков тежок хејт кон мајката со посебна цел да ја понижи и да и предизвика чувства дека ете греши. Зошто кој и да чита не навлегува подлабоко во суштината. Да, она прави тренинг сака да се наспие. Ете баш така звучи. Фрлете ја од мост мајката што сака да се наспие.

Исто и за тантрумите. Не сака да се бања седни и разговарај два месеци зошто не се бања сигурно е исплашена. Нека смрди бебе. Со целата храна во коса. Важно е да посака сама да се бања. Си велам ако идеме на овој принцип и разговараме со неа со денови и денови небањата и она ете не сака и повторно да влезе треба да ја почекаме со месеци или како иде? Ако веќе сме доследни да ја разбереме треба да почекаме додека сама не сака да влезе нели.
Тантрум е неспособност за изразување емоции. Во моментот можеби не и се бањало или не и се бањало на тој начин и потоа го претставува тоа како негативна емоција за сите следни пати. Што имам јас да разберам во ситуацијава пример? Јас ја разбирам али не го прифаќам тоа и продолжувам со рутина.

 

Многу длабоко навлагате.
Јас многу многу не проучувам.
И порано имам кажано, претежно се водам по инстинкт.
Имам читано тип на родители и се имам пронајдено, а не ми е читано од претходно.

Јас го спомнав примерот за бебето што не може да седне, а таа упорно се ппвеќе се нервира зашто не сака да седи. @RainBow
Јас целосно не игнорирам. Ама скренувам внимание од нејзиниот "проблем". Од едноставна причина - не сакам мене да ме игнорира некој кога имам проблем. И ова не ми е читано, не ми е учено, ниту проучувано.
На следно нејзино соочување со тој проблем, и објаснувам дека бебето е мало и не знае да седи. "Проблемот" завршува кога она ќе каже мало бебе, па го кара да седи му вика. Ама нервозата и се губи.
Муабетот ми е, децата се луѓе.
Околу бањањето @FreeMind , мојата плаче веќе подолг период од бањање, не пристапувам со сила, ниту се нервирам.
Се помирив дека е такво детето и зборам. Она плаче, вришти, ја сум смирена. Сега вриштењето е прејдено во жалење и сега вика "Готово, готово, дај пескилот"
Напредок е зашо зајдуваше од плачење, а не е плачка.
Јас, да, морам да ја избањам, ама пробувам да сум најсмирена што можам.

Друго, неповрзано што сакав да те прашам е за звукот од бормашина. Mојава има уплав, не знам од каде.
Пиши ми нешто околу тоа.

@Chanell* крајниот совет е дека треба многу трпеливо. Многу трпеливо. Смирено. Не сум компетентна друго да кажам.
Јас сум многу посмирена како родител отколку во други сфери на животот, кога сум вознемирена и она е покенкава и тоа веднаш го приметувам.

Нервозно викање по детето е непотребно, затоа што е контрапродуктивно.

И ова го кажувам од мене, може грешам, ама така размислувам.
На крајот од денот, сите сме такви какви што сме, а тие ќе дојдат и ќе не гушнат и бацат.
Ценете го тоа.

 

@TeddyGrey јас не и се имам ниту развикано. Јас по природа немам трпение за ништо за да со Ози научам и сега сум експерт за малава. Тоа на сила бањање не знам како се замислува да не бидам погрешно сфатена не ја качувам на рамо и ја фрлам во када. Првиот пат без изненадена од тантрумот и бањањето траеше десет секунди. Потоа дури и со компјутер ја бањавме бидејќи на цртани се смирува. Разговарам секогаш прво и кажувам дека е време за пелена менување или бањање. Еве вечерва не сакаше да иде накај спална за спиење плаче, а и се спие скроз. Ја убедуваме пет минути со играчки со финти и драми и на крај ја кревам и ја пренесувам физички ( секогаш и кажувам сега мама ќе те крене во раце и ќе одиме да спиеме). Со плачење ја внесов ја заигравме и заборави зошто плаче. Ја пресоблеков и заспа за пет минути. Од толку што беше уморна дури и нокти на нозе и исеков. Ако ја молев во дневна за сама да дојде сигурно ќе се влошеше уште два степена со плачење и ќе се маваше од паркет од умор.

Значи секогаш зборам прво и давам можност да се предомисли и потоа решавам како знам. Ете за бањањето ни цртани, ни играчки, ни кловн, ни гаќи на глава не помогна.

Во врска со бормашината децата се преосетливи на звуци. Звукот од градилиште каде е бормашината е пресилен за да во иста соба биде детето. Може да предизвика Knalletraum ger/acute acoustic trauma. Тоа е повреда која се решава за шест недели со терапија и може да се манифестира со болки. Децата изложени на овие трауми имаат проблеми со учење, помнење, зборување. Не се ретки ниту со висок крвен притисок и проблеми во спиење. Најчесто оние кои живеат во близина на аеродроми или автопати настрадуваат.

Во врска со машинката на фризер освен звукот кој може да им наштети и физичкото отпаѓање на косата го доживуваат како траума. И тоа остава длабоки последици. Затоа не секој може да шиша дете. Ако не се лажам во Скопје има и специјализирани за деца салони. Не сум била ниту овде за да направиме паралела како е според стандарди.

Најтешки трауми доживуваат бебиња и деца онаму каде колат животни дома. Толку е тешка таа траума што може да влијае и врз психичкиот развој на детето. Не знам дали некој слушнал како плаче јагне или свиња кога ја колат тие звуци можат да ви го уништат детето.

 

Сакаш да ми кажеш дека преспиваше и беше полна со енергија и позитива понатаму?
Реин теорија и пракса веќе знам што значат. Да не пишуваме работи кои само звучат убаво. Јас сум многу многу тешка на убедување што би рекла Теди тврдоглава. Мажот ми си идеше во 16 часот мртов уморен и појадуван/ручан/вечеран сендвич десет месеци. Ниту он не спиеше ни ноќе ни дење. Во принцип е најсмирениот човек на светот кога он неколку пати се откажа не верувам дека вие сте биле смирени и така со разбирање и тишина без помош ги поминавте две години. И идеше и искачаше на прошетки со Ози и потоа седеше со малата да полежам сама во соба зошто ниту дење ниту ноќе спиеше. А како седеше со неа? Сигурно не како што седи сега наспан цела вечер и игра фудбал пет саати низ стан и ја лета како авион.
Ние не и се деревме ниту игнориравме. Емили беше 10 кг на три месеци нон стоп ја држевме во раце. Сами се разбира. И пеевме и играме. И бевме супер родителите кои никад не изгубија контрола пред неа.
Насамо во друга соба беше друга состојба. Налик паралелен свет на бес, очај и тага собрани и спакувани во два лика.

Ја бањаме во 21 ч, немам десет минути за убедување бидејќи ќе се отвори пандорина кутија со “многу и се спие”.

 

Јас викам светот е премногу суров за да си го пуштам детето во тој свет мислејќи дека е центар на светот и се ќе биде по нејзино. Различни размислувања се во прашање

 

Јас тука повикај пријател ќе ја повикам @lackygirl . Лаки ти си втора година вака фино расположена како ти успева?