А со цицањето прст што направивте? Може си пишала негде очајно барам решение, уште да го изврзам навечер не сум пробала, лакови, гелови се пробавме. Несвесно го цица додека спие. Се научи без него да заспива ама во сон го става да цица. И двете и плус цица прст па замисли шмљацање слушам цела ноќ и цела вечер се будам да и го извадам.
Мачкав и јас лакови, креми, на крај го решив проблемот со кромид. Ја намачкав пред спиење и ваљда тоа најмногу и сметаше. Инаку горчливиот лак и гелот за одвикнување ги јадеше и продолжуваше да си цица. За среќа второво дете фати цуцла па ќе иде полесно. Него веќе само за спиење му ја давам, и наноколу 2 години планирам скроз да му ја земам. А ќерката на 4 месеца ја плукна цуцлата си го фати палчето сама, и во моментот беше полесно од бркање цуцли низ креветче, ама очекувам одвикнувањето да биде полесно од цуцла отколку од цицање прст. Како што викаат секое чудо за 3 дена, ќе поплаче и ќе помине. За секоја навика и одвика само треба конзистентност. Кај некој ќе биде стварно 3 дена, кај некој 30, ама ако не му даваш алтернатива на детето, ќе се навикне.
Добро како да одвикнам дете од ставање ЦЕЛИ раце во уста?! Ова никако да го заборави од 8месеци како почна само ги става така му стојат цели прсти во уста јас мислам тоа му направи проблем со горните единици да растат нанадвор а не цуцла..никогаш не цуцаше толку многу освен за успивање. Еве ја тргаме таа втор ден тераме едвај заспива со вриштење, става палче па среќа го вади не му е убаво ама цели прсти затоа скоро цел ден држи. Игра со една рака со друга во уста. Трча исто со раце во уста Спиењето фала богу не се изремети многу ќе видиме за понатаму
Единствено нешто што не пробав со мојава е лута пиперка, и тоа само зошто немав дома во моментот па се фатив за кромидот. И ете тоа успеа. Не гледам зошто да не е исто и за цела рака. Или нешто друго што знаеш дека нема да го сака на вкус, пример сенф.
Имааат ли крај ноќните терори беее Па упм се пореметив скроз Мислев дека се завршени 5 и пол години има Од градинка дојде дома, малку ручек, глупирање со брат му, пречење мене во работата, вриштење и излеговме со едно другарче и мајката. Како си поминавме со двајцата ние двете си знаеме. И заспа пред 10 вечерва, малку задоцнето. Кога под час и пол фати да плаче, не се смирува, упм, не успева ништо. Очите ко во далечина, не реагира. Јас веќе и да сакам, рационално не можам повеќе. Зедов го наплескав. Призаспа едвај. Ме разбуди повторно пред некое време. Пак го наплескав по газ. Заќуте. Немам мозок значи од овие вриштењата. Зошто се пквторуваат?? Не можам истите епизоди да ги поминувам. Не сакам. Не знам како. Сакам кога ќе легнам, срцево мирно да ми е. Да се носат веќе и ноќни терори. Што дете ќе беше ова, што нервен систем. Никаде повеќе не го носам, никаде ништо не му правам надвор од познатото.
Сама си свесна дека си згрешила. Компарација ќе ти дадам - во моментот кога си го изгубила трпението, престимулирана, желна за сон, како ќе ти биде да те исплеска некој? Не може да не го носиш никаде, секојдневието не е монотонија. Кога ќе почне во училиште што ќе правиш? Си го разбудила нагло, не сфаќа што се случило и нормално ќе замолчи. Од мајката утеха очекува, не ќотек. Ќе постигнеш само да се затвори во себе. Мојот поголем син месечари понекогаш, следниот ден не се сеќава. Знае да дојде во спална, да промумла нешто, па се враќа со легнува. Знае да си легне во дневна, некогаш и на земја, често го проверувам. Ко мал имаше ноќни терори, едноставно преосетливо, сензитивно дете што го преживува денот кога спие, со врескање се будеше, не знаев што да правам и јас, ненаспана, уплашена и уморна. Правев што знаев, ама да го тепам не ми доаѓаше, оти и тоа не знаеше кај се наоѓа. Оди на психолог. Прво ти, после и детето. Ама најди некој добар. Чисто да ти олесни, за муабет. Да ти помогне како да се справиш со детето и да имаш повеќе трпение. Да ве насочи како да се справите со емоциите.
Згрешив. Ама и јас сум човек. Откако пробав со добро пар пати, нема ефект, се изнервирав. Некогаш не ми се остава така да рика, предоцна е. А го гледам ме гледа, кажи што те мачи бе дете. Најпосле, по 3 часа и 5 епизоди плачење, вика ми се моча и досадно ми е. (Ова го вели последниве дена на враќање од градинка досадно ми е дома). После се пожали забот ме боли, горната единица малку му е како пребоена како од сокче, денес мислам ќе одат на заболекар. Му дадов блокмакс, го поминав со крстена вода, и како што заспа до сабајле уште спие. Не го разбудив јас нагло, самиот се будеше и вриштеше. Колку и да му пристапуваш со добро, мојот син не реагира на тоа, ме предизвикува. И мојот вриштеше пред година и пол, што знам, отсекогаш доживуваше ноќни терори во различни периоди. На 9 месеци се будеше со рикање од дремка, со големо клоцање и не се смируваше колку и да го галиш или со добро да му пристапиш. На крај, веќе ти доаѓа со дерење вака да кажам, за да го освестиш. Пречувствителен е и мојот, за сѐ радар има. Психолог, си барам, не знам кој е таков добар насочен во ова.
@elenaklasik да му го смениш малку секојдневието . Градинката иако децата не покажуваат сепак е напорна за нив . Многу деца , гласно , активности и слично . После градинка не залажувајте плус активности, договарања со другарчиња. Створи му дома мирна атмосфера, без телевизија, телефони . Едноставно мирна тивка атмосфера, да може да се смири. Што се вика да си дојде при себе. Да легнува порано дефинитивно.. за другото незнам ама гледајќи по моите деца , кога денот им е престимулиран потешко заспиваат , се поемоционални, се нешто им пречи .
@elenaklasik имам исто преемотивно дете и тоа ми го потврди и психолог, дека навистина со тие деца е многу потешко, бидејќи регистрираат се. Имаше и моето ноќни терори и тоа страшни, беше како демонизиран, беше застрашувачко за гледање. Ама ти викаш те провоцира? Зар мислиш дека се свесни во тие моменти? Јас мислам дека не се, колку и да се изгледаат будно, не се свесни. Моево до ден денес кога сонува нешто и ќе се разбуди е речиси неподнослив и тешко се смирува, без ноќни терори, ама како расте е се подобро. Знам дека е исцрпувачки и знаеш дека си згрешила, ама ќотек не е решение. Децата не го прават тоа намерно, не можеш да употребиш таква казна за нешто што е посилно од него и го прави несвесно. Кај нас маж ми е со поладна глава во текот на ноќта, јас сум поспанка и сум нервозна кога треба да сум будна и обично он го смирувал, јас сум се повлекувала. Јас сум па посмирена во текот на денот и така сме поделени околу испадите/терорите/тантрумите и сите предизвици. Исто што викаш дека му се мочало, верувај сосема возможно е тоа да е тригерот, да го разбудило од спиење, а во тој момент не знае зошто е буден и се активираат терорите. Кај моево мислам дека беше тоа што му беше топло навечер во соба. Почнав тогаш да го исклучувам парното кај него во соба пред спиење и не знам дали беше случајно или навистина топлото беше тригерот, ама престанаа.
@elenaklasik кога се случува епизода на ноќен терор дете не е ни свесно што се случува. Полубудно е. Со тепањето ти само си го разбудила и ништо повеќе. Најчесто потоа не се ни сеќаават децата што им се случило. Главната разлика помеѓу ноќен терор и кошмар е што на кошмарот децата/луѓето се сеќаваат на ноќниот терор не се сеќаваат. Не се ни знае точно зошто настануваат и затоа нема ни некој специјален третман. Џабе би го изолирала детето, тоа не е нешто што се случува заради стимулација. Едноставно се случува. Ако сакаш да разговараш со психолог јави ве во Психотерапика или Алтернатива. За двете знам дека имаат супер психолози/психотерапевти и работата со родители и деца.
Јасно, човек си, сите имаме граници до каде може да толерираме нешто. Ама треба и детето да го разбереш. Оти навистина не е свесно што прави кога го доживува тој момент на ноќен терор. И не помни ништо после, ама ќотекот го помни, сигурно. Не те предизвикува намерно, едноставно не реагира свесно иако очите можеби му се отворени. Свесна провокација може да прави преку ден, намерно, со очекување на твојата реакција, ама и тоа не верувам дека би го правело дете од пет години што разбира повеќе од двегодишен тодлер. Психолог многу ќе ти помогне. Од мое лично искуство, овие деца што се вака сензитивни се истовремено и многу паметни и приемчиви за околината, за жал на своја штета. Мора да им се помогне во изразувањето на емоциите и сензитивноста за да се намали влијанието на стресот што го преживуваат. Ич не е лесно и возрасен кога си, камоли дете.
Ти благодарам И на другите членки Навистина е така како што велите, само што ете не знам да се справувам. Се трудам да сум свесен родител, ама избувнувам и јас бидејќи притиска ептен со однесувањето негово некогаш, а пак плус и такво трескаво спиење, ми се собира. Анат, после одат на заболекар. Имаш идеја што може да е со запчето пребоено, додуша како точка розевка има? Го прашав сабајлево, викам се сеќаваш вчера што правеше? Крева раменици. Викам викаше во сонот, зошто? И тој - па ме болеше запчето. Да се јавам кај нив, значи добри се? Нејќам некој психолог на мајтап да ме земе, речено вака народски. А и некако знам дека има многу, не знам кај да се обратам, и оставам така. Ај бар ќе пробам кај тие што ги наведе. Ех ех точно, демонизирано. Истото баш го викавме дома. Како опседнат Мислам со мочањето може да има врска. Така правеше кога се научи да моча во нокшир и без ноќна пелена и стануваше со рикање. Сфатив по неколку пати рикање, па откако ќе му речев ајде да мочкаш, рика продолжува, опседнат, човече, страшно во каква димензија беше. И после ќе прифатеше сакам да мочаааам. Изгубен скроз. Ама тоа кога беше помал. Ќе видам вечер, страв ме фаќа да не се повторуваат.
@elenaklasik јас сум психолог, ама не работам во таа бранша (работам нешто сосема друго во струката). Ти ги препорачувам овие зашто лично ги знам како добри психолози/психотерапевти. Штом ништо не се сеќава и ти измислува одговори значи е ноќен терор. Знам дека е тешко ама во тие моменти треба да останеш смирена и да пазиш само да не се повреди. Може и да го разбудиш ама полека, без тресење.
Ете добри совети доби од погоре членките . Пробајте со мирно попладне , без стрес. Без договарања , дома онака . Може добро ќе му влијае и тоа . За дали ќе се повтори , може и не зависи кога ќе легне , да не е преморен . Без многу случувања.
