Спомени од моето детство

Не баш безгрично детство

 

Спомен од детство ТАТКО МИ

 

Откако ми починаа дедовците ми заминаа и спомените, оти таму ми лежи тагата.
До душа моето детство не беше баш најбезгрижно, но од тоа што малку останало - сабота навечер со моите, филм и палачинки, евровизија и пица со кока кола, шетање по плањине, гласот на дедо ми како довикува дури и кога ме кара - ах зајче едно, могли долга коса цело лето и мајка ми како ме брка за да ме носи на фризер, а јас права мушкаданка, играње кујна и правење на сок од трева и торти од кал.

 

Леле исто!!!!Мене кога ми почина дедоми плачев премногу ослабев нисто нејадев и сл. и сите ми викаа као ај не претерувај па стар си беше нека одело по редот ова она ама никој не ме свати дека мене ме погоди тоа што со неговото заминување ми се затвори едно поглавје во мојот живот многу спомени ке се заборават откако него го нема Ок да не се растажуваме сега него да си ги спомнуваме убавите моменти поминати со баба и дедо на летниот распуст со зимско рекреативна програма

 

Кај се кремчињава бе?

 

Носталгична сум за детсвото, посебно за дружбите кај мене у маало од јутра до сутра, па секакви игри сме играле, коај ќе замислим колку сме биле креативни смислувавме рап песни за комшиите и им ги рапувавме под балкон а сега децава И шпанските серии ми фалат и дајте музика, грашковци, пожарникарот сем, були були, том и џери, пинк пантер, цртаните на дизни бушава азбука ма каква нутела какви бакрачи кремот од агроплод му беше мајката @JustFun и ресаната и кечапот од витаминка беше поубав на времето и сладоледот снежец и модата од 90-те, ма да се враќа гледам.. и поп музиката беше многу поквалитетна тој период. Па се каравме нон стоп xD ми фали многу..

 

Нинтендото, цртаните филмови на Мтв1, игрите надвор, одморите во Охрид, игрите со играчките, сериите и филмовите кои во тоа време беа многу подобри, моите миленици, омилени парчиња облека, цртежите, албумите со сликички, некои производи кои сега ги нема, рингишпилите, одењето на село....

 

Имам толку прекрасни спомени од моето детство кое засекогаш ќе ги паметам...

,, Childhood memories are timeless treasures of the heart ,,

Се сеќавам кога ја видов оваа книга во каталог за нарачување книги. Хаха го молев татко ми да ми ја купи иако беше поскапа.



Имав вакви лаковани бели кондурчиња кои ми одговараа буквално со секое фустанче!


Уште од мала многу сакав да се шминкав, па моите родители ми купија ваков сет за да не ги уништам шминките на мајка ми. Бев толку среќна... додека не ми излезе алергија од сенките за очи!











Мислам дека целото детство го поминав со круна на глава! Всушност имав две круни. Едната беше за низ дома, а другата беше кога ќе излегував надвор, особено во shopping!.


Оваа мала книга со детска поезија на сите ни ја дадоа во класот и ден денес ја имам зачувано, заедно со другите книги за деца...


Значи бев невозможно девојче- морав да ги имам сите Barbie и Disney Princess касети од Blockbuster Video...

 

И мал милион други песнички како " Сакам кола убава " , " Во светот на бајките " , " Кока-кола , малборо , сузуки " ( мислам дека вака некако беше , не ме држете за збор а и не сум сигурна дали беше песна или реклама ) , народните приказни со Ѓорѓи Колозов ( најубави приказни кои сум ги гледала некогаш ) , светот има 4 страни , другарче , развигор , росица ( во забавиште ја земав ) , Том и Џери ,Пинк Пантер и редовните караници со дедо околу програмата , дали вестите во 7 ипол или моите цртани да се пуштат .. Ех , време .. Колку брзо летна .. Небаре вчера се собиравме со децата од маало да играме монопол , дама и карти .. Секако и нашите ремек дела од друштвени игри кои сами ги смислувавме , и цртавме на корици од блок 5 .. На сите називот им беше " Спаси ја принцезата " . Носталгија ме фати за едно поубаво време ..

 

Да започнам со химната на детството, тука ќе се додадат и Дигимон, Драгонбол, Хајландер и уште многу емисии од тоа време. Собирање слагалици, сликичиња за албуми, салфетки, детска пошта и сл.
Носталгична сум за оние први училишни денови чинам најубави кога уште учевме читање и таблица, за училишниот прибор кој се избираше со голема љубов, за детската смеа и џагор во училишниот двор,
за садењето јагоди и цвеќиња со баба ми во нашиот двор, за прошетките со дедо ми кој секогаш ги завршуваше со некој скромен подарок, за игрите со децата од маало до доцна во ноќта, за игралиштето кое стравувавме дека ќе биде окупирано од други деца, за нинтендото и слаткото нервирање околу игрите, за школските собири пред тест ко божем ќе учевме, за младите бунтовници кои ни останаа во срце бидејќи фантазиравме дека ете и ние ко ќе пораснеме ќе бидеме како нив, за песните за кои вежбавме кореографии...
Еххх детство да се вратиш барем за ден

 

Не се сеќавам како се викаа, бони топ шишенца ама со слики од барби и како слагалка се вртеа се менуваа фустаните на барби, внатре имаа чоколадни бомбони.

 

Носталгија во моето срце за едно преубаво детство кога на улица веднаш зад мојата куќа игравме ластик со девојчињата, а криенка , штркот бара, војна... со целото маало.
Баба ми како да си играше со нас кога трчеше по мене со парчето леб и нешто намачкано а кога сум била уште помала со чинивчето.
Тортите кои мајка ми ги правеше за нова година, се сеќавам на една убаво ,пишеше со шлаг Среќна Нова 1991 година а сум имала 7 години тогаш.
Евровизија гледање дома кај нас со братучетките.Еден Даниел кога пееше за Џули, Беби Дол со Бразил, Шпанија Колумбија, Куба и Америка самба румба ча ча ча
Дедо ми имаше стомак и ми велеше дека голтнал лубеница, а јас постојано се чудев како ја голтнал Пре преубаво време.
Собиравме миризливи ливчиња, детска пошта и салфети, и прекрасни спомени со албумот Сара Кеј.

 

Правел некој друг така? Слично беше и со крем бананата, прво ја лупев, го јадев чоколадото па после бананата. Имаше и едни колачиња Пом Пом, како Munchmallow, прво го јадев долниот дел, па тоа меката смеса во средина па на крај остатокот. И што и да јадев друго така поделено го јадев.

 

Кој друг седел вака?

 

Јас, секогаш И секогаш дедо ми ми викаше дека ќе сум ги скршела столиците, а јас едвај 10 кила, да ме дувнеш ќе паднам .



Кога и да ја слушнам песнава и го гледам спотот ми се ежи кожата и ми се полнат очите со солзи. Носталгија. Секое утро станував за да ги гледам, а највеќе ја памтам епизодата кога жената на едниот ја закопаа во мостот кога носеше ручек . Колку сум плачела на таа епизода, леле мајко .

Спомени од моето детство ми се исто така и крвави лакти и колена . Не памтам некогаш да ми беа здрави. Нема слика, а да немам фластер на коленото, а одд некои дури и лузни ми имаат останато .