Спонтано породување или со царски рез?

Поубаво под воз да се пикнам него природно да раѓам.
Првиот пат родив природно и ок беше ама со малиов и ако се знаеше царски они природно пробуваа.
Болките неможам да ги опишам значи цела клиника ме слушаше, сите ме дознаа од сит е оделенија.
Тие болки траума цел живот ќе ми останат.
Чуството кога дојде сестрата со бричот и рече одиме на царски неможам да го опишам.
Па кога ме боцнаа за спинал и болките секундарно исчезнаа, почнав да пеам
Ако даде бог да му родам на син ми даде или бато секако на царски ќе одам.

 

А јас не разбирам зашто ве вреѓа туѓо мислење (без разлика кој став го застапувате) па почнувате вреѓање на физичка основа
Навистина не ви личи жени. Наместо да се поддржиме и сочувствуваме, ние контра.

Жени сме, и без разлика како сме родиле, физички сме променети (некој ќе рече-оштетени) и нема назад. Сите се помируваме со тој момент бидејќи и со тие промени нормално се живее. Толку!

Форумче, извини што ќе прашам, но дали добро се сеќавам дека ти работеше како акушерка?

@CameliaMiller дали Каме е трудно?

 

Не сум, ама планирам да бидам.
Со гин. отворено зборував за тоа што ми се случува, согласен е дека во мојот случај најпаметно е без возбуда да пројде евентуално.

 

Со лесно

 

Јас знам девојка со ист проблем.
Психијатар даде извештај и ја породи ја со закажан царски.

 

Да, договорно бев лани. Ама веќе не сум таму.

Мене бебето моментално ми е во ситус трансверсус положба, ако не се сврте, мора царски. Јас не се плашам од природниот пораѓај, туку од она бркање раце внатре и од опоравувањето.

 

Па да ти кажам тоа бркање само го памтам за 2 дена лежење на патолошка. Бебето ми беше високо, не можеа да ме докачат, маста ми ја извадија. Опоравувањето песна ми беше, болките ги заборавив ама тоа брцање нема да го заборавам. Затоа следно бебе здравје ќе чекам болки, па тогаш болница. Со ова од ич отворена до раѓање господ го видов. Ама пак би раѓала природно ако немам индикации за царски.

 

Јас имам пишувано неколку пати за тоа колку тешко се опоравував. Секоја вечер сум плакала од болки. И сега во оваа бременост имам проблеми од таа епизиотомија од првиот пораѓај.

 

Друго е да поддржуваш едно повеќе од друго, а друго е да кажуваш какви особи се тие кои бираат.
Бирам зашто имам избор, не сум повеќе или помалку мајка, не сум попосебна, се нафаќам на операција која е покомплицирана од природно, сакам да немам болки при отварање и сл версус болки од царски.
Јас лично ниедна не ја сметам повеќе или помалце за било каков избор у животот се од почнување на чинот раѓање па на даље.
И никоја не ја плашам дека од царски може да и се деси нешто оти е толку голема пракса ова поготово кај нас што од шала го завршуваат.
И секаде има ризик .
Господ да не чува сите.
Сите сме мајки и сите ги сакаме најмногу нашите чеда.
А очи превртување ми е уствари момент каде да ми е до мене, макар и сестра ми да е, најверојатно шамар ќе и врзам оти е дрско и безобразно да си дава за право да ми превртува очи во момент кога сум морала (ај што сум сакала) ради снемување на плодова вода на итен царски да завршам од обична контрола у 37+2 .
Ама веќе ништо не ме изненадува на форумов или на фб, се гледа дека ради пандемијата луѓево се повеќе дома него било каде ( бар посвесните ) и си наоѓаат причини да се препираат, а и јас сум веќе некаде натаму со нерви што едвај чекам да ми улета некоја која сака жустра караница.

 

Ако родиш царски нема да знаеш што е мајка да издржи болка

 

Пошто со @forumce заедно бевме бремени и децата ни се два месеци разлика памтам многу убаво како помина.
Јас од царски станав, се движев и се грижев за бебе, таа уште се мачеше со раната од природно.
Да, таа се породи природно, јас царски.
И не, не помина подобро од мене.

 

Другарка имала односи 2 месеци после царскиот. Кога ја слушнав ќе паднев во несвест. Мене уште не ми беше раната заздравена како што треба по 2 месеци

 

Жал ми е форумче што вака си поминала. Навистина еден убав момент ти го уништиле со компликации.
Сепак ова ретко се случува, статистички незнам колку, но малку се ваквите што имаат проблеми со епизиотомија.

Операцијата како операција кај голем дел ќе помине лесно, @LadyC ова е она што ти го кажуваш, ваквите операции се практично рутински. Но ве молам читајте какви сѐ последици влече со себе операцијава, барем оние што планирате сами да ја бирате како опција. Некои последици се јавуваат после 20-30 години. Дај боже кај никој, но ете мора да се знае.
Мислам дека не се чита доволно, на повеќето доволно им е мислењето на форум или комшиката како поминала. При толкава база на податоци во 21 век како што е интернетот, да се сведуваме само на мислењата на форум е жално.

 

Мислам дека многу жени ќе бираа природно, доколку епидурал беше нешто што можеш да одбиеш, а не нешто што е незамисливо да добиеш.

Немам зборови, не знам соодветен збор за тоа, дека во 2020 епидурал не е опција.

Има луѓе паничари, има луѓе со низок праг на толеранција на болка, да ја имавме опцијата епидурал, многу повеќе ќе се охрабрувавме.

Не само сто саати со болки, па мртви уморни веќе на бокс, па измачување до последно за да не оди царски, па на сето тоа и шиење без анестезија, еве не знам, во мои очи е нехумано и нечовечно.

Да, природен процес е, ама природно е и заб да се расипе, па не' обезболуваат.

Не е нормално таков чин да е толку трауматичен и тоа да ни' биде нормалното.

 

Не знам дали е било до самата епизиотомија или до конците или нешто трето. Можно е и до конецот да е. Ќе разговарам со докторот за ова, да не се повтори.
Инаку се шие со локална анестезија со лидокаин. Колку побрзо по пораѓај се сошие толку е побезболно. Имав болка ама не до толку

 

Да, се сложувам. И не секој исто поднесува болка. На некој му е траума и поправање заб.

Навистина нема идеални услови на државно, а тоа е она што е потребно на секој пациент- нега. А како тргнала работата во здравство, освен без анестезиолози ќе останеме и без гинеколози. Ќе избегаат сите на приватно или во странство. Таа жена што нема пари за приватно, ќе раѓа дома. Не ми се ни прави муабет на темава колку сме бедни.

А како џокер у покер им доаѓа на гинеколозиве-акушери ситуацијава без анестезиолози за да лапнат бонуси за секоја завршена операција. Така што не им е ни многу тешко да ги убедат пациентките да прифатат. И ова е бедно.

 

@Kitten Истото како Камелија ќе го пишев, да беше епидуралот опција секаде кој би отишол без индикации на царски? Се согласуваме дека сепак е операција од која се опоравува долго, но еве и да седнам сите трудови на интернет да ги прочитам, пак ќе сакам безболно породување.
Јас и други членки многу пати сме пишувале на форумот дека сакаме епидуралот да го имаме како опција, абе жени (жени!) скокаат како тоа порано раѓале, не било ништо страшно, па анестезијата ја претставуваат како нешто многу лошо.... Абе мазохисти, бог да чува. Маж ми повеќе сочуствува за болките на родилка него некои членки тука.

Завршив на царски со плачки, епидуралот ми беше приклучен и ќе се породев природно и безболно, но ете на крај мораше така. Толку пати сум се осетила лошо на овој форум дека сум царски, секое пишување некоја пробува да не претстави како да сме ја избрале 'полесната' опција, толку обиди за омаловажување. Капа симнувам на жените што родиле природно и што ги трпеле тие болки ама од што таа злоба во нив (со исклучоци)?
Како сакам ќе раѓам, колку пари сакам ќе фрлам за пораѓај, барем не учествувам во криминалот мито. Наместо да смислиме на женски форум како да се избориме за безболен пораѓај и човечки третман, ние уште како во 19ти век ќе се величиме која поголеми болки издржала.

 

А што да кажат тие жени, еве на пример јас, што цел живот сум мислела и сум сакала да се породам природно, меѓутоа бебињата(близнаци) ми се зачнати со инвитро со многу мали резерви и скоро минималистички шанси за успех, каде двете се поставени едно врз друго, карлично.. И да напоменам прворотка.. Ни мене искрено не ми се ризикува да се породам природно, иако има многу случаи каде жени со близнаци, тројки се пораѓале природно а верувам дека и на докторите што ме водеа и ме водат им се ризикува да ме породат природно... Не дека со царски е исклучена било каква компликација или слично ама јас нема да се осеќам помалку мајка и нема да дозволам некој да ме гледа и третира така само затоа што не сум родила природно. Секоја мајка а верувам и доктор посакува на крајот да има позитивен исход и за бебето и за мајката а со самото тоа и лично задоволство и успех за него.

 

Ивф, карлично поставено бебе, близнаци, диспропорција, СЕ индикација за царски рез секогаш.
И е реткост карлично бебе или близнаци да се родат по природен пат, многу ретко е тоа

 

Ама која сака скроз природно, гоу фор ит.
Никој со сила нема епи да им стави.
Ама не може да не е опција. Не може.

За себе зборувам. Да знаев дека ќе бидам безбедна, дека нема да ме остават да се мачам, до сега може и ќе родев. Ама стравот е страшна работа, јас највистински губам свест од страв, забарот од памет го имам извадено така.

И не е друго во прашање, туку што не се чувствуваме безбедни, немаме доверба, а нема полошо од тоа.

Да знам дека до мене има персонал кој ќе направи се' да ми помогне, да ми олесни, да ме поддржи, можеби и јас ќе собирав кураж.

Сега само пари собирам за приватно.