Најважно од почеток да си најдеш некоја занимација,да се окупираш со нешто на моменти барем да не мислиш. За болење ќе боли,мислам дека никогаш нема да заборавам ,само важно е психички да се држиш и сама себе да си помогнеш за да одиш напред. Испитај се што е потребно и кога ќе се осетиш ти психички дека си спремна пак ќе пробаш да останеш. Нормално да ти е тешко уште ти е тазе,зборувај со некој близок,не си држи во себе и да знаеш дека Господ има план за сите нас,тоа што е твое ќе дојде. Пробај да не се обвинуваш,се случува веќе многу често,мене кога ми се случи во тек на еден месец слушнав уште на 5 други девојки што ги познавам дека им се случило во истиот период. Многу е жално ама мора да бидеме силни,психата прави чуда верувај. Со лесно ти посакувам успех
Mene najmnogu mi pomogna de zachleniv vo grupa na facebook, i vidiv deka ne sum samo jas, i vidov deka e neshto sho se sluchuva mnogu chesto. Isto taka imashe i mnogu zeni od cel svet shto mi pruzija golema poddrshka. Probaj miscarriage support beshe grupata, ama sigurno ima i mnogu drugi, ke prochitash tuhi iskustva, ke go kazish tvoeto mislenje, se nadevam ke ti pomogni kako i mene. Teshko e, jas go imav istiot problem, sega ke bev tolku nedeli drugata tolku, ama zatoa pochnav da rabotam na sluchajot za naredna bremenost i ostanav bremena posle 2 meseci bez nikakvi problemi. Te gushkam i koga sakash isprati mi privatna poraka ako ti treba nekoj za razgovor. Te gushkam
Ќе ве молам за, совет,доколку некој се соочил со ова. Другарка ми веќе е 5 ден на клиника со пукнат водењак, 21 недела. Цело време и ставаат провокации, инфузии но никако да го исфрли плодот. Сака да оди во Систина но не сум паметна што совет да и дадам. Мислам дека и тамо да оди таа е процедурата. Не верувам дека во тој период од бременост може да се прави царски рез.
Тешко е ама смири се не си само ти денес секоја втора е со спонтан и јас имав,излегувај шетај мисли позитивно нека ти дојде прва менструација па ќе си направиш испитувања,да помини некој месец ќе се смириш тешко е.
Болката мораш да ја канализираш, исплачи се истажи го, ама биди свесна дека тоа е дел од тебе. Јас имам и спонтан и предвреме родено во 26недела, болката беше страшна како да ми се двои кожата, како да го губам здивот. Ама морав и решив дека ќе го исплачам, и нема да пијам антидепресиви туку, проверив се што можеше. Не си единствена, но моментално си многу ранлива. Почни го патот да си ја исполниш желбата, и убеди се дека не требало да биде. Треба време, најди начин психички да не паѓаш
Се' што чувствуваш е нормално, ние што барем еднаш сме поминале низ тоа,знаеме... тага, разочарување, бес, гнев, милион прашања кои немаат одговор... Исплачи се, ако тоа прави да ти е полесно, ако имаш сила зборувај за тоа со некој близок или посети психолог, може да ти е од помош, но како и да е, треба време... Немој само да се затвораш дома, верувај, ако не излегуваш само потешко си правиш, пробај да се дружиш со блиски и искрени луѓе за да смениш мисли, ако работиш, продолжи да одиш на работа, полесно ќе ти биде иако тоа изгледа како невозможно да се направи. И во секој случај дај си време онолку колку што ти треба тебе да се опоравиш физички и психички, пред да размислуваш за нова бременост.
Фала ви на сите за одговотите и издвоеното време, веќе добив прва менструација, почнав со некои испитувања, хормоноте се добри, утре чекам резултати за брисеви, па за неколлу недели и резултати од пап, секој совет што ми го дадовте го правам веќе месец ипол, почнав уште одма со работа, излегувам, шетам со ММ, и он ми е голема поддршка, ама намерно не сака да ми го спомнува тоа, за да не мислам само дополнително и да се нервирам повеќе.. Најмногу ми е тешко кога некој ќе ме праша, што како зашто било, одма почнувам да плачам, ептен сум емотивна општо за се, а за ова уште повеќе, колку повеќе сакам да останам бремена, толку повеќе и ми е страв да не ми се случи истото повторно, зошто дупло повеќе психички ќе ме утепа, ако не дај боже, повторно ми се случи.
pominav niz toa i stvarno mnogu boli... no mora napred site taka vikaat a i taka e.. eve 7 meseci od togas uste si go mislam i si baram pricini
neznam dali e za tuka postov, ama mi treba sovet i citajki ve vas nekako uspevam da se drzam na noze, bev na kontrola so nadez deka ke slusnam srceva akcija (8+5) i dojtorkata bukvalno mi rece nema plod.. ima bremenost, ima gestaciska kesa ama nema razvien plod...mi se srusi cel svet pred mene bukvalno.. ne mi dade nikakva terapija mi rece da go prekinam dobrostanot i da cekam da prokrvaram za polesno i prirodno da se iscistam.. dojolku ne se sluci krvarenje vo rok od edna nedela da odam na cistenje.. bilo kakov sovet od vas za celava ovaa situacija mi e dobredojden i dali da cekam ili da idam uste utre i da se iscistam...
Moe mislenje ti e da pobaras vtoro mislenje. Isto i jas bev no imase srceva akcija i posle edna nedela zastana. I jas bev na vtoro mislenje i istoto mi go kazaa no koga ke slusnes od dvajca posigurna ke bides. Mislam da ne cekas, so pobrzo toa poubavo so cistenje. Toa e moeto mislenje. Bolka dusevna e znam i jas uste ne sum pomirena so toa ama toa e. Inaku ic ne boli cistenjeto, so anestezija ke te pravat. Pozdrav
Bev istiot den i kaj drug doktor i istoto mi go kaza, ne mi kazuvaat shto e pricinata samo deka nema plod i toa e toa, istoto mi go kaza i vtoriot doktor da pocekam da prokrvaram a ako ne se sluci toa da idam da se cistam..
Zal mi e mnogu draga, znam kako ti e. Se nadevam deka nema da ni se povtori nikogas na nikogo. Ako odes na cistenje mnogu e bitno psihicki da si spremna. I posle napravi si sekakvi ispituvanja. P. S. Jas ke pocnam sega samo da dobijam prvo i pocnuvam se po red.
Жал ми е многу, поминав и јас низ истата ситуација, многу е тешко нема зборови со кои можеш да ја опшеш болката, но мора да се прифати реалноста и да продолжиме за да утре и ние ја дочекаме таа среќа да го земеме во раце бебето,со таа мисла се тешиме сите. За причината исто и мене никој не кажува, мене ми рекоа природна селекција... Инаку мое мислење е што побрзо да идеш на чистење. Јас тогаш кога бев на преглед и ми кажаа можеш да замислиш како ми беше, како што рече ти ми се сруши светот, но не сакав да чекам, не ни отидов дома, бев некаде 11 недела. Ќе издржиме ние силни сме, ако ти е тешко пиши ми и инбокс ако сакаш. Поздрав
Женски, има некоја искуство со спонтан без киретажа? Кај мене бхцг опадна од 1500 на 900 за една недела, докторите ме советуваат само бхцг да се контролира додека опадне до 5. Не сум во Македонија, тука докторите ми делуваат незагрижено, незнам дали е поради состојбата во мојот конкретен случај или таква им е праксата за сите спонтани. Инаку немав видлив ни плод ни сакус кога прокрварив...
Да, јас, а ако ги читаш претходните страни и многу други жени. Кај мене имаше и сакус и плод на 6 недели, ама престанал да се развива и во 9-та почнав да крварам. За четири дена се исчисти, а слабо крварење продолжи уште недела дена и заврши отприлика во исто време кога тестот стана негативан.
Дали спонтаните имаат врска со возраста? Читав дека над 35 години двојно повеќе има шанси за спонтани. Другарка која имаше спонтан ми вели „аа не, возраста ти има врска само со останување бремена, не со годините“. Не се сложувам со ова. Сите постари жени кажуваат дека бременоста над 35 години се смета за критична.
Статистички гледано да, има поголеми ризици за бременост над 35 години, но не мора ништо да значи. Имам околу 10на блиски жени во моето опкружување што родија после 34-35, па имаа бремености без никакви компликации, повеќето од прв обид останаа трудни. Едната имаше 41 кога остана бремена природно и роди. Ене го, здраво и право, никакви тегоби ни компликации во бременоста, Спонтан и било каков друг ризик може да се јават на било која возраст.
