Срцева акција имавте слушнато? Јас не ни почнав да крварам па мораше апчиња или киретажа, одлучив киретажа затоа што гин. ми рече тоа е единствен начин да сме сигурни дека е се' исчистено. Процесот трае кратко, под целосна анестезија и не ни осетив некои болки. Ама од овој аспект сега можеби би одбрала со апчиња затоа што после киретажа ми се изремети циклусот и прилично ми беше изгребан ендометриумот па требаше повеќе време да се обнови. Блиска другарка беше со медикаментозен абортус, за 2 дена се исчисти комплетно и веќе следен месец си имаше нормален менс. Само болките со апчиња се поголеми. Најдобра опција е ако телото само го исфрли плодот, меѓутоа ако не дојде до тој момент размисли и разговарај со др. која ти е подобра опција. Ти посакувам со лесно да поминеш и наскоро да си се радуваш на здрава бременост
Многу ми е жал што поминуваш низ ова, јас после 2 недели одкако престанал да се развива плодот почнав да имам крварење, но сепак завршив со киретажа.
Немаше срцева реакција. Плодот остана со големина од 2мм. Мене ова ми е втор спонтан. Првиот пат имав цело време крварење и бета беше највисоко 1300. Сега ми е бета над 20 000 последно проверив пред 10 дена. Инаку со инвитро бев бремена. Во клиниката кај што правев инвитро ми препорачуваат таква киретажа со вакум. Денеска бев на преглед кај матичната и таа ми објасни дека ако имам неиздржливи болки морам да идам хитно во болница и доколку таму би морале да направат киретажа ќе биде нормална само со гребење. Крварење и болки немам никакви. Размислувам цел ден. Можеби ќе беше подобро да прифатам апчиња. Ја искусив болката и претходниот пат. Се надевам нема да биде поинтензивна.
Плодот не се развива веќе две недели. Примав прогестерон вагиналети (им го заборавам името цело време). Изгледа поради нив се уште нема крварење. Денеска прекинав со цела терапија што ја примав. Изгледа останува да почекам неделава и да следам што ќе се случува.
Имаш ли испитано мутации дека ти е втор спонтан? Ако ти нудат вакум мислам дека тоа то е најдобра опција плодот е мал нема да осетиш ништо.
Уште пред да почнам со било што ми направија испитувања за мутации. Нема ништо и кај мене и кај маж ми (кај двајцата направија). Ми објаснија дека е кратка интервенција, пократка од пункција исто со целосна анестезија. Документот што ми го дадоа за што точно ќе се направи има опишано и несакани ефекти. Од тоа некако се исплашив. Као може да настане оштетување на јајниците незнам што и готово се испоплашив. Објаснувањето на докторката беше дека иако ние немаме мутации можеби самиот ембрион има. Ако не го испитаат нема да знаеме. Незнам зошто ама ептен имам страв од киретажа. Два пати правев хистероскопиа и вториот пат имаше такво гребење на матката ама не цела матка туку само на местото кај што беше полипот ( два пати ми се појави последователно на исто место). Што испитувања препорачуваат после спонтан? Овде не ми рекоа ништо. Ќе те следиме како ќе се исчисти матката, па ќе видиме.
Па само мутации јас знам. Затоа ти реков вакум ти е најдобра опција со киретажата може некоа оштетување со апчиња болка така да штом ти нудат вакум не се мисли и со лесно
Jas bev so in vitro i bidejki ti e vtor spontan, zatoa ti preporacuvaat kiretaza za genetski da se ispita plodot. Isto i kaj mene bese sostojbata, mi napravija kiretaza i ispituvanje i se vrativ vo normala za 2 meseci, nemam nikakvi posledici. Slusaj si doktor sto ti kazuva
Рекоа дека им е рутинска операција. Тогаш се уште верував дека има надеж и дека ќе биде се во ред. Си реков како да убијам некого/нешто што знам дека живее во мене. Прегледот беше според моја пресметка 6+5, според нивна 7+0. Некако мислев прерано е, не нејќам ќе биде се во ред. Ќе чекам. Се разочарав од пристапот на докторката, од начинот како ми го соопшти се тоа. Искрено незнам како сум возела од клиниката до дома. И сега кога излегува како што ми рекоа неможам да го објаснам чувството. Си викам да беше бета хцг 0 нема да ме болеше толку колку што ме боли сега. Мислам дека ако идев одма на киретажа цел живот ќе се каев зошто не му дадов шанса. Ја се испожалив на долго и на широко. Се извинувам. Сакав да те прашам дали најдоа некои генетски проблеми при испитувањето или си беше во ред?
Не би требало да биде поинтензивна болката со медикаментозен од претходниот пат, ама недостаток е што не може да се прати примерокот на испитување. Не знам во која држава си ама сигурно имаат подобра опрема и се поодговорни, на мојот извештај од хистопатологија буквално немаше никаква корисна инфо. т.е како да пратиле само примерок од плацентата а не од плодот. Да не ти правиме тука бетер збунки, секоја сме со свое и различно искуство, битно да знаеш дека киретажата е кратка интервенција, рутинска и немаш болки. Во однос на испитувања јас правев торч,генетски мутации, пап, брисеви и мм спермограм.
Во Германија живеам. Мислам дека е до мојата глава, да не ме сфати некој погрешно, најверојатно збунетост. Ти благодарам за подршката и тебе и на останатите кои ми одговорија. Ми олесна сега кога споделив овде. Цел ден сум ко збудалена.
Многу ми е жал што поминуваш низ ова . Немаш за што да се извинуваш, за жал тие што сме поминале низ ова знаеме што точно значи кога ќе ти ги соопштат тие вести…таа болка, збунетост и лутина што за жал и не така лесно поминува. Секој си има различно искуство со било која од методиве, што немора да значи дека на сите истото ќе им се случи, но тука сме да споделиме и да се информираме . Јас позади мене имам 3 спонтани абортуси и искуство и со медикаментозно чистење и со класична киретажа со гребење и со вакумска аспирација. Првиот пат ни на крај памет не ми беше да се исчистам со апчиња од пусти страв од болка. Си го замислував како претрауматично искуство од што читав се и свашта и иако повеќето доктори со кои се консултирав, меѓу кои е и татко ми кој е гинеколог, ме советуваа за медикаментозно чистење јас не ги послушав и се решив за киретажа. Самата интервенција е рутинска, трае прекратко и нема никаква болка. Сепак, јас ја имав “среќата” да не се исчисти плодот до крај и да мора по втор пат да ми прават киретажа. Од тогаш мојот циклус се смени скроз, ендометриумот ми се заеба и беа потребни 11 месеци да ми се врати телото во нормала и да останам пак бремена. Од испитувањето на плодот не се дозна ништо. Вториот пат кога ми се случи пак мисед, се решив овој пат да послушам и собрав храброст за медикаментозен абортус. Поминав прелесно, имав интензивни болки максимум саат време, малце посилни од моите менструални. Кога помина не ми се веруваше од што се плашев толку и колку воопшто не беше толку трауматично и болно ко што си замислував. Телото брзо ми се врати во нормала, после месец-два ендометриумот ми беше како што треба, а после 4 месеци останав пак бремена. Третиот пат кога ми соопштија дека пак не е добро и плодот не се развива како што треба бев во Систина и докторот ме советуваше да се исчистам со киретажа - вакумска аспирација, за да го испратиме плодот на испитување. Очајна за одговори се согласив. Повторно ништо корисно не се откри, ми беше кажано дека материјалот што бил пратен бил премал и во тој дел не се детектирани никакви хромозомски проблеми. Од тогаш јас пак имам проблеми со ендометриумот и дури и со хормонска терапија неможе да се здебели како што треба. Жива ќе се изедам што не се одлучив пак за апчињата. Како што ме дала природата многу ме интересира се и многу читам научни студии и се распрашувам, очајна да дојдам до некој си одговор и причина зошто ми се случува ова. Мојот заклучок од моето искуство и информациите што ги собрав е дека нема некој бенефит од испраќање на плодот на испитување. Дури и да се открие дека ете плодот имал некое хромозомско пореметување, тоа немора да значи ништо. Не значи дека и следниот ембрион ќе има, а и нема баш лек. Единствена шанса да се спречи да се случи спонтан поради таа причина е да се направи PGT испитување на ембрионите, па да испаднат од игра тие што се абнормални. Опседната сум со статистики, па така од моето истражување дојдов до информација дека за жал спонтаните абортуси се сеуште black box и шансите да се открие која била вистинската причина се само 50%. Кај мене иако се најде дека имам мутации и треба да примам клексани и аспирин, ете за жал не ќе да е само тоа проблемот зошто иако бев максимално покриена со терапија третиот пат, пак ми се случи, па дури и месецов со последново ивф ми се случи и биохемиска… Од испитувања што може да се направат: кариотип, TORCH, витамин д, хомоцистеин, генетски мутации, панел ANA, хсг, хистероскопија, сопругот освен спермограм и спермокултура може да направи и дна фрагментација…се надевам дека не пропуштив нешто
Те читам и повторно ми поминува истата мисла низ глава од лошо може да биде и полошо. Сега само се надевам дека матката ќе се исчисти како што треба. Болките како болки ќе ги издржам. Знам да имам еднаш во годината така болна менструација да неможам цел ден од кревет да мрднам. Претходниот пат кога имав спонтан беше слично. Некако имам страв. Претходниот пат кога ми рекоа дека ќе имам спонтан посмирено прифатив и одма штом ми заврши крварењето јас бев спремна психички за ново инвитро без разлика дали ќе биде успешно или не. Инстинктот ми викаше ќе биде во ред овој пат. Сега иако 90% знаев дека повторно следува спонтан имав надеж дека ќе биде се во ред. Во моментов не се осеќам спремна откако ќе заврши се ова да почнам се од почеток. Имам чувство дека ми треба време психички да се спремам дека постои можност после два спонтани да има и трет. Размислувам да сменам клиника. Незнам дали во секоја клиника овде кај што живеам прават PGT. Морам тоа да се распрашам. Инаку живеам во Регенсбург. Доколку некој живее во околината и има искуство во некоја од клиниките овде би ве замолила да споделите. Секое мислење и искуство ми значат многу. Во врска со испитувањата повеќето ги имам направено, беше во ред. Би сакала во новата клиника се да направам од почеток без разлика на веќе направените испитувања. Тие сите се направени во јуни минатата година. Можеби има промени до тогаш или ќе има до нареден обид. Гушкање до тебе Ние жените сме многу силни во секој поглед. Се ова што ни се случува и повторно сме спремни со крената глава повторно да го идеме истиот пат без разлика на исходот. Со секое повторување се враќаме посилни.
Jas imam dva spontami i dvata pati ispituvav. Prviot nemase naod, vtoriot imase. Pravevme kariotip i dvajcata se e vo red i objasnuvanjeto bese greska pri oploduvanje nastanalo, pri vkrstuvanje na genite, takvo nesto i po priroden pat mozelo da se sluci. Verojatnosta za taa anomalija e procentualno mnogu niska i si vikav kakov maler treba da si za vakov rezultat, ali taka e koga i se mesame na prirodata. Ti gi razbiram cuvstvata, dva pati minev takov proces, ali so vreme ke se oporavis i krenes. So srekja sto i da odlucis Resenie e PGD, ako imas moznosti da si napravis takvo ispitivanje, najdobro bi ti bilo. Jas imam uste eden zamrznat embrion i celo vreme mi se mislite i toj dali e okey. Naredno bez PGD, ne planiram transferi da pravam Od ispituvanja, se sto navede @Hygge-girl ama bukvalno se imam napraveno, naod osven mutacii i hashimoto, nemam! Posledici od kiretazite nemam primeteno, sekogas endometriumot mi e odlicen i trosloen, ciklusot kako na devojce tocen. Resenie poim nemam dali ima, zdravje, so gospod napred, vajda PGD ke dade odgovor i resenie!
Цени за PGT неможев баш да најдам, колку чини ама би сакала да направам. Изнададовме пари за се и свашта ако е тоа решение би го направила. Инаку објаснувањето на професорката беше исто дека при оплодување настанале некои мутации на самиот ембрион и затоа не се развива понатаму. Ние и двајцата сме без мутации. Макар што сега се сомневам дали и резултатите се веродостојни. Незнам дали е во ред да се направат повторно ама сепак. Здравје ќе биде во ред и кај нас еден ден само ни треба уште малку верба во господ и трпение
Те разбирам скроз и јас моментално се наоѓам во многу слична психичка состојба. Претходните пати ќе добијам после спонтаниот и мојата сила и желба за борба се рестартираше. Последниов пат иако беше биохемиска, многу ме кутна психички и неможам сеуште да соберам храброст и сила за следните предизвици! Ваљда се уморив од сите овие разочарувања и ми треба малце пауза за да можам да продолжам. Во ред е да си дадеме време колку и да ни треба. Оваа борба што ја водиме не е ни малку лесна. Ама мора да бидеме упорни до крај и да не се откажуваме, зошто тоа за што се бориме и така вреди. Кога тогаш нашата најголема желба ќе се исполни. Има еден inspirational quote што стално си го повторувам за мотивација: “Everything will be okay in the end. If it’s not okay, it’s not the end!
Дали некоја правела абортус во 17 недела ? Ме интересира како е целата постапка...претпоставувам дека е со иницирано раѓање ....
Да. Најбитно е ти кога ќе бидеш спремна. Нека пројде некое време. Ќе се рестартираме сигурно. Ќе се вратиме поцврсти, посилни Јас најверојатно ќе си дадам малку повеќе време. Ич не убаво се осеќам. Знам ќе се смени еден ден ама не е сега
